گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ روز گذشته نشست خبری آیین گشایش سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر که لفظ بین المللی آن نیز حذف شده است در تالار رودکی برگزار شد. اگرچه در این نشست حسن ریاحی و فرزاد طالبی نیز حضور داشتند اما بیشتر سوالات را نوربخش جواب داد. حتی آنجایی که خبرنگاری از دکتر ریاحی پرسید «شما از موافقان سرسخت بخش رقابتی بودید و حالا چطور شده که موافق حذف شدن این بخش هستید»، دکتر ریاحی در جواب به طرح کلیاتی درباره این بخش پرداخت ولی آقای نوربخش صحبت های ایشان را اینطور تکمیل کرد که «یکی از مخالفان سرسخت بخش رقابتی من هستم و همه جا بگویید که من این بخش را حذف کردم»!
آقای نوربخش اگرچه مدعی «حمایت از گروه های موسیقی شهرستانی» شد و به تمجید از هنر آنان پرداخت اما جشنواره فجر را متفاوت با «کمیته امداد» دانست و گفت: « آیا جشنواره موسیقی فجر یک کمیته امداد است که از بیتالمال پولی را صرف تعدادی از گروه ها بکند.»
انگار مافیایی خیلی پنهان وجود دارد!
حمیدرضا نوربخش فضای جشنواره موسیقی فجر امسال را به یک «اتاق شیشه ای» تشبیه کرد که همه چیز در آن واضح و روشن است و مردم می توانند از تمام اتفاقات آگاه باشند. اما وی پس از مطرح شدن چند سوال درباره حضور برادران پور ناظری در بخش سیاستگذاری، اهدای جایزه و اسپانسر شدن در قالب موسسه کار و اندیشه در حالی که پاهای خود را به شدت تکان می داد، انگشت هایش را در هم گره زده بود و با انگشترش بازی می کرد، گفت: «خواهش میکنم فضا را به سمتی نبریم که حتما انگار مافیایی خیلی پنهان وجود دارد.»
مدیرعامل خانه موسیقی، نهاد زیرمجموعه خود را نیز از دخالت در امور اجرایی جشنواره حذف کرده و تمام مسئولیت ها را در قالب اساسنامه ای به عهده مدیر جشنواره که امسال خودش آن را بر عهده دارد، گذاشته است. وی که بدون مناقصه عمومی، موسسه کار و اندیشه -نزدیک به طهمورس پورناظری- را به عنوان اسپانسر این جشنواره معرفی کرده است در پاسخ به چرایی عدم برگزاری این مناقصه گفت: «در بحث اسپانسرینگ هیچ الزامی ندارد که مناقصهای انجام شود.»
جشنواره موسیقی فجر در قبضه برادران پورناظری
در مباحث جامعه شناسی سه اصل قدرت، ثروت و احترام یا شهرت به عنوان مزایای اصلی برای تلاش های فردی و جمعی شمرده می شوند. در جشنواره موسیقی فجر امسال و سبک مدیریتی جدیدی که علی مرادخانی –معاون امور هنری وزارت ارشاد- در این بخش رونمایی کرده اند شاید بی سابقه ترین شکل تجمیع و کانالیزه کردن این سه مزیت به شمار برود. در این جشنواره با حذف مسئولیت ها، بخش ها و تغییرات گسترده و متعددی که در دستور کار مدیر جشنواره قرار گرفته است، تقریبا همه قدرت را در یک نقطه به نام «مدیر» متمرکز می کند. از سویی دیگر «موسسه کار و اندیشه» که با استفاده از انحصار اطلاعاتی برادران پورناظری توانسته است اسپانسر جشنواره شود و تمام امور مالی را با حذف دفتر موسیقی وزارت ارشاد و نظارت های خانه موسیقی به تنهایی پیش ببرد، بحث ثروت را در اختیار دارد. حذف گروه های شهرستانی، نوپا و جوان نیز به مسدود کردن راه های رسیدن به احترام یا شهرت می انجامد که در بازه ی زمانی بلندمدت تری معنا پیدا می کند.
جناب نوربخش مدعی است، هیچ مافیایی در کار نیست اما با حذف بخش های مختلف جشنواره و واگذاری اختیارات مالی بدون اعلان عمومی به گروهی خاص، شائبه هایی درباره وجود این مسئله به وجود می آورد. نفوذ بی سابقه افرادی خاص در این جشنواره فرهنگی و هنری هشداری جدی است که به هیچ وجه نمی توان آن را جناحی و سیاسی تعبیر کرد.
نسبت نچسب جشنواره موسیقی فجر با دهه فجر
یکی از خبرنگاران درباره «نسبت نام جشنواره فجر با موسیقی هایی که در آن نواخته می شود» پرسید و اینطور پاسخ شنید که: «برای بخش فجر جشنواره فکر کردیم که تعدادی از خاطره انگیزترین سرودها و ملودی های دوران شکوهمند انقلاب اسلامی در برنامه اجرایی برخی از گروه های شرکت کننده تعریف شود.» این پاسخ بدان معناست که جشنواره فجر انقلاب اسلامی، تبدیل به یک بخش جزئی و جانبی در جشنواره شده است که احتمالا در میان چندین اجرای مختلف یک گروه موسیقی، یک سرود خاطره انگیز هم خوانده شود. این که همین مقدار هم به چه اندازه اجرایی شود جای سوال است اما آقای نوربخش شاید به دلایل مشغله های زیادی که برای خود تعریف کرده اند، یادشان رفته که دلیل اصلی اجرا شدن این جشنواره بازنمایی انقلاب اسلامی در بخش موسیقایی است. انقلاب اسلامی باید در ساختار جشنواره لحاظ شود،نه به عنوان دکور و تزئین!
این که از روی اجبار دو قطعه موسیقی خاطره آمیز به جشنواره اضافه کنیم، هیچ کس نمی تواند ادعا کند که جشنواره را به نامش نزدیک نموده و کارویژه اصلی آن را بازتولید کرده ایم. نسبت نچسب جشنواره موسیقی فجر با دهه فجر آنجا روشن می شود که حتی برای انقلاب اسلامی به صورت ویژه برنامه تدارک دیده نشده و تنها به «بازخوانی» چند قطعه سرود از دهه فجر سال های نخست انقلاب خواهند پرداخت.