نزاع‌های پایه‌دار داخل خانواده بدتر از طلاق است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، حجت الاسلام صدیق اورعی، در نشست علمی خانواده و طلاق در پژوهشکده جهاد دانشگاهی در دانشگاه فردوسی مشهد، گفت: یک عامل ازدواج زن و مرد با یکدیگر نیازهایی از قبیل نیاز های عاطفی و اقتصادی است.

وی افزود: اگر خانواده‌ای تشکیل شود که به درصد قابل توجهی از این نیاز ها جواب ندهد با مشکل مواجه می‌شود.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه این نیازها بازتابی براساس تربیت و شخصیت افراد است، تصریح کرد: علاوه بر این افراد از یکدیگر انتظاراتی دارند که بعضی از این انتظارات ممکن است از نیازها نباشد؛ هم چنین خواسته‌هایی هستند که ارزش ها مبنا برای انتظارات هستند.

صدیق اورعی بیان داشت: مهم ترین عاملی که می‌تواند نزاع ها را بیشتر کند تفاوت ارزش‌هاست، بعضی از جامعه شناسان گفته‌اند عادت و فرهنگ تغییر می‌کنند؛ اما ارزش‌ها تغییر نمی‌کنند.

وی افزود: انسان‌ها به یک اندازه به هم پیوستگی و وابستگی دارند که اگر پیوستگی‌ها کم و وابستگی ها غلیظ شود باز هم زن و شوهر می‌توانند با هم زندگی کنند و در وابستگی ها خوب است که نقش‌های ما به خوبی تعیین شده باشد.

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه بیان داشت: وقتی انتظارات فرد بیشتر از توان فرد مقابلش باشد، نتیجه می‌گیریم که سیستم تنظیم کننده و تعیین نقش ها در جامعه وجود ندارد.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: یکی از دلایلی که باعث شده در خانواده مشکل ایجاد کند نگفتن آرزوهای زن و مرد به یکدیگر است.

صدیق اورعی با اشاره به نقش مهم خانواده در تربیت فرزندان گفت: خانواده‌های ما متاسفانه به جای فرزند پروری، فرزند سروری کردند.

وی با تاکید بر این مهم که پدر و مادر نقش مهمی در تربیت فرزندان دارند، خاطرنشان کرد: پدران باید در خانواده فقط نقش پدری ایفا کنند؛ چون اگر با بچه هایشان دوست باشند دیگر فرزندان تنها پدر ندارند، بلکه دوستی مهربان و دلسوز در کنار خود خواهند داشت.

این استاد دانشگاه گفت: مشکل امروز ما آمار طلاق نیست؛ بلکه نزاع ها در جامعه ما مهم تر از طلاق است؛ علاوه بر این، نزاع های پایه دار داخل خانواده خیلی بدتر از طلاق است.

صدیق اورعی با اشاره به آموزش دختر و پسر قبل از ازدواج در زمینه مهارت‌های زندگی، گفت: ما باید با این آموزش‌ها، اشخاص را توانمند کنیم و مهارت‌های زندگی را ترویج دهیم زیرا مهارت های شخصی الزاماً مسئولیت اجتماعی نمی آورد و می‌توان آنها را یاد گرفت؛ اما مهارت‌های زندگی و ارتباط با همسر نیاز به آموزش دارد.