ایمان دینی، عامل حماسه ۹دی

گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، یادداشت دانشجویی*نهم دی ماه سال 88 را می توان یکی از مهمترین روزهای تاریخ معاصر ایران به شمار آورد. روزی که حضور پرشور مردم در اعتراض به چهره عریان ضددینی و ضد ارزشی جریان فتنه که انقلاب اسلامی و انسجام ملی را هدف گرفته بود، طومار فتنه گران را برچید و دشمنان را در چنان یاس و البته تحیری فرو برد که همچنان از آن رهایی نجسته اند. اینک علی رغم این که شش سال از این روز تاریخی می گذرد و طی این سال ها همواره انگیزه هایی در راستای به فراموشی سپردن این روز بزرگ تلاش کرده اند، اما 9 دی همچنان در دل های مردم زنده است و تنها کافی است لحظه ای به یاد حرمت شکنی های تلخ روز عاشورا بیفتند تا آن شوری که 9 دی را رقم زد در دل های آنان زنده شود. اما 9 دی از چند حیث حائز ویژگی های منحصر به فردی است که در این متن به آن می پردازیم.

دشمنان انقلاب اسلامی همواره در تلاش اند تا با تصویرسازی و استفاده از ابزارهای رسانه ای خود چهره ای تحریف شده از ملت ارائه کرده و عده ای محدود و غیر یکپارچه را به عنوان «مردم ایران» معرفی کنند؛ اما 9 دی 88 تصویر واقعی مردم ایران و جامعه ایرانی را نه در تهران و چند شهر بزرگ؛ بلکه در تک تک شهرهای کشور به وضوح به همگان نشان داد. جایی که مردم نه با دعوت و سامان دهی گروه و حزب خاص، بلکه به خواست خود و با تشخیص خود جهت حفظ و تثبیت نظام جمهوری اسلامی به میدان آمدند. بنابراین یکی از مهمترین شاخصه های 9 دی را می توان مردمی بودن و تعلق آن به جامعه ایرانی دانست. مروری کوتاه بر شعارهای مردم در آن روز، که حتی بخشی از آن ها توسط صدا و سیما پخش نشد، آشکارا گواهی بر این مدعاست.

ایمان دینی مردم، عامل دیگری است که موجب شد چنین روز مهمی در تاریخ معاصر کشور رقم بخورد. نیم نگاهی به چالش های مهم کشور طی دهه های گذشته نشانگر این است که این عامل همواره چون معجزه ای کشور را از گزند آسیب های مختلف در امان نگاه داشته و تهدیدها را به پیروزی های شیرین و به یادماندنی ملی بدل ساخته است. 9 دی 88 جایی است که انسان به وضوح با چشمان مادی و دنیوی خود دست قدرت الهی و تاثیرگذاری روح سیدالشهدا (ع) را می بیند. در واقع هیچ اقدام برانگیزاننده خشم عمومی و هیچ تهدیدی بدون در نظر گرفتن ایمان دینی مردم ایران نمی توانست چنین تجمعی را از نظر جمعیت و میزان تاثیرگذاری رقم بزند.

بدخواهان انقلاب اسلامی اصرار داشتند فتنه پس از انتخابات را با عنوان «جنبش» معرفی کنند و اقدامات صورت گرفته در روز قدس، 13 آبان، روز دانشجو و همچنین عاشورای 88 نیز در همین راستا انجام می شد. تصمیمی که ناشی از تحلیل غلط و زایل شدن قوه عاقله فتنه گران بود، چرا که فتنه 88 با توجه به خواستگاه و ماهیت خود، نه از مولفه های یک جنبش برخوردار بود و نه توان تبدیل به یک جنبش را داشت. اما برخلاف آنچه فتنه گران در پی آن بودند 9 دی، بدون این که برنامه ریزی از پیش تعیین شده ای برای آن در کار باشد، در فضای سیاسی کشور سرآغاز جنبشی است که در نهایت می تواند به انقلاب سوم، یعنی انقلاب علیه اشرافیت، اسلام امریکایی و فساد مالی و همچنین انقلابی در راستای حمایت از خط امام، رابطه امام و امت و اسلام سیاسی عدالتخواه ختم شود.