گلشنی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری دانشجو مطرح کرد
مرتضی گلشنی، دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه ملایر در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در همدان، با اشاره به برکناری مدیر امور فرهنگی دانشگاه ملایر توسط رئیس این دانشگاه گفت: داس تدبیر و امید بالاخره پس از ریاست دانشگاه ملایر یکی از مدیران فرهنگی ملایر را هم بی نصیب نگذاشت، چند مدتی است که مشاهده می کنیم مدیریت کلان دانشگاه استقلال لازم را برای تأمین مصالح دانشجو و دانشگاه را ندارد و بیشتر درگیر زد و بند و جریانات سیاسی کار، برون دانشگاهی است.
وی افزود: جنبش دانشجویی از بیش از یکسال پیش تمام تلاش خود را به کار بست که موضوع از طریق تعامل حل شود؛ اما متأسفانه همچنان شاهد هتک حرمت ها و فرصت دادن به جریانات ضد ارزشی و سیاسی کار در دانشگاه هستیم.
گلشنی نهاد تصریح کرد: رئیس دانشگاه ملایر و جریانات سیاسی دنبال سوء استفاده از تشکل های دانشجویی برای انتخابات پیش رو هستند و برکناری مدیر فرهنگی در همین راستا انجام شده است.
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه ملایر ادامه داد: جنبش دانشجویی تا تحقق تمامی مطالب خود به تحصن انقلابی در مقابل دفتر ریاست دانشگاه ادامه خواهد داد.
وی در پایان خاطر نشان کرد: وادادگان و جریان منطق گریز و ارزش ستیز بداند در صورت ادامه روند انحراف و غیر سازنده فعلی جایی در دانشگاه نخواهد داشت.
لازم به ذکر است، بهمن حیاتی، رئیس دانشگاه ملایر از ابتدای ریاست تحت تاثیر جریان های سیاسی بیرون دانشگاه و فشارهای دکتر م.ع که از اساتید اصلاح طلب دانشگاه ملایر است، به دنبال تضعیف کردن تشکل های انقلابی بوده و در این راستا اقدام به تاسیس تشکل دولت ساخته انجمن فرهنگ و سیاست کرد و در آخرین اقدام خود مهندس محمد دارائی را برای کامل کردن پازل خود در آستانه انتخابات برکنار کرد.
تصاویر تحصن دانشجویان جلوی دفتر رئیس:
تعداد نظرات: ۲۱
ارسال نظرات
بودجه ای که تو این مدت از حق سایر دانشجویان در شهر و رفتن به کربلا و مشهد برای اعضای تشکل جامعه اسلامی (افراد موجود در تصویر) همین آقا هزینه نموده اند باید همین طوری سینه چاک باشند
مدیری که در این هشت سال کاری جزء ایجاد آشوب و تنش در دانشگاه چیزی نداشت باید در زمان رفتنش دوباره آشوب ایجاد نماید آن هم در لوای دین
برو سفر مشهد دانشگا تهرانو همین اواخر دنبال کن اونوقت میبینی که اوضاع از چه قراره
پس شمااونجا چی میکنین؟
آقای دارایی مانه برگردانین...
جنابان تشکلی کجابودید که اینا تونستن همچین کاری بکنن با پدرتان...؟
زیاد از سخت گیریهاش شنیده بودم.اولین کار جدیمو که میخواستم انجام بدم مونده بودم که چه جوری راضیشون کنم و یا اصلا چه جوری باید باهاشون برخورد کنم که مناسب تر باشه.
همیشه دفترشون شلوغ بود، از بچه تشکلیا گرفته تا کسایی که به نوعی کارشون به مدیریت امور فرهنگی ختم میشد.
اولین باری که پیششون رفتم تحت تاثیر گفتهایی بودم که ایشونو تو کار سختگیر و جدی معرفی میکرد. ولی ایشون بسیار محترمانه و منطقی خواستن طرحمو توضیح بدم، اما به این راحتی قانع نشدن.
دفای بعدی که رفتم دفترشون فهمیدم این سخت گیریا برای اینکه مطمئن شن پولی که از بیت المال خرج میشه انقدی بازدهی داره که به انجام دادنش بی ارزه یا نه.(باید انقدر میرفتیو میومدی تا جدیتتو ببینه)1
اما وقتی جدیت دانشجو و طرح خوبشو میدیدن با نظرای بسیار پختشون سعی در بهبود طرح داشتن اینجا بود که فهمیدم چه قدر دلسوزانه کار میکنن.
حواسشون به همه چیز بود وقتی یه دختر مدتی بیرون منتظر میموند و تو دفترش شلوغ بود خودشون میومدن دم در و همون جا کارشو راه مینداختن.
پا به پای بچه ها تو مراسمای مذهبیشون شرکت میکردن. مراسمای محرم(با خونوادشون)، یادواره های شهدا و..........
تازه بعد از به اجرا در آوردن طرحم فهمیدم چه قدر برای کارایی که به بار میشینن و نتیجه مطلوب میدن خوشحال میشن حتی بیشتر از خود دانشجو.2
با تمام جدیتشون تو کار همیشه جلسه هایی که با آقایون داشتن بسیار صمیمی بود پر از نشاط و خنده ،بچه ها خیلی راحت نظرا و انتقاداشونو تو جلسه به ایشون میگفتن.
اینو از زبون دانشجویی میشنوین که شناختش از ایشون در حد همون یه طرح بود.مسلما بچه هایی که بیشتر کارشون به ایشون میافتاد خیلی بهترحسنات ایشونو دیدن و میتونن بیان کنن. 3
حیف که در این دوره به خاطر اغراض جناحی مسول دلسوزی مثل شما رو برکنار کردن.