پدرم گمنام‌تر از هر شهید گمنامی است

طاهره همت، فرزند شهید گمنام فضل الله همت در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو در شیراز، ضمن اشاره به تشییع شهدا در شیراز گفت: بیست و هفت سال است که پدرم را تشییع می کنم و هر بار سردرگم و بلاتکلیف تر از قبل با خود می گویم آیا پدرم من هم جزو این شهداست وجودم پاره پاره می شود دیگر توان رفتن به تشییع شهدا را ندارم.

وی بیان داشت: پدرم گمنام تر از هر شهید گمنامی است ما از او هیچ چیزی نداریم حتی یک وصیت نامه!

وی با اشاره به زمان شهادت پدرش اظهار کرد: پدرم متولد ۱۳۴۳ است که در چهارم خرداد ۶۷ در شلمچه بر اثر تک دشمن به درجه رفیع شهادت رسید که در آن زمان من پنج سال، برادرم چهار سال و خواهرم هنوز به دنیا نیامده بود.

این فرزند شهید گمنام ادامه داد: شهدا در مواقع خاصی می آیند تا با ورودشان روح تازه ای به ایمان های سوخته ما بدهند اصلا هنرشان همین است که جامعه را پالایش معنوی کنند و راه راست را به مردم نشان دهند تا آنها تلنگری بخورند و زندگی بهتری داشته باشند.

همت افزود: تشییع شهدای گمنام خیلی سنگین و دشوار است وضیعیت فرزندان شهدای گمنام با سایر شهدا متفاوت است آنها یک بار پدرشان را تشییع کردند؛ اما ما بیست و هفت سال است که داریم پدرمان را تشییع می کنیم و هر بار سردرگم و بلاتکلیف تر از قبل با خود می گوییم آیا پدرما هم جزو این شهداست هر بار که شهید گمنام می آورند وجودم پاره پاره می شود، دیگر توان رفتن به تشییع شهدا را ندارم.

وی با تاکید بر اینکه ما هیچ انتظاری از مردم نداریم چون کاری انجام ندادیم، بیان کرد: فقط اینکه چون شهدا ادامه دهنده راه پیامبران هستند این راه را به عنوان سبک زندگی اسلامی درک کنند که قطعا برای خودشان مثمرثمر خواهد بود مثلا اینکه حجاب برای رشد روح خودشان مفید است.

همت در پایان با گلایه از بعضی از فعالیت های خادمان شهدا گفت: چیزی که مرا اذیت می‌کند، این است که چون شهید برای خادمان شهدا مقدس است کارهای احساسی و نمادین زیادی انجام می‌دهند و گاهی در فضای تخیلی به سر می‌برند و دنیایی برای خودشان ساخته اند که با واقعیت فاصله دارد دیدن اشک مادر، همسر و فرزند شهید چه جذابیتی دارد فقط داغشان تازه تر می‌شود.