حبّ جاه، هاشمی رفسنجانی را به نقطه‌ای رسانده که مستعد بازیگری در نقش منتظری است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد در محکومیت اظهارات هاشمی رفسنجانی اقدام به انتشار بیانیه‌ای کرد که متن آن در ادامه آمده است.

وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ:و فتنه، از كشتار بدتر است.(بقره-217)

در آغازین روز دهه  فجر، سالگرد بازگشت غروآفرین امام راحل به میهن، آن بزرگ مردی که محور اتّحاد و همبستگی ملت ایران بود، مواضعی از سوی هاشمی رفسنجانی بیان شد که سی و اندی سال است از تریبون‌های معاندین نظام،مطرح می‌شود. سخنانی که اشبه القول به مواضع آیت الله منتظری (همان فردی که امام، او را نسبت به فروغلتیدن در قعر جهنم انذار کردند) بود با این تفاوت که منتظری به واسطه ساده لوح بودن، توسط دیگران اداره می‌شد؛ اما هاشمی از این حیث در نقطه مقابل استاد خود قرار دارد و کاملا مهندسی شده سخن می‌گوید.

در جواب حملات هاشمی به شورای نگهبان باید گفت صلاحیت احراز شایستگی داوطلبین مجلس خبرگان را قانون به این شورا اعطا کرده است؛ اما سوال اینجاست که کدام نهادی صلاحیت تخریب و حمله به نهادهای قانونی نظام را به ایشان داده است؟، ایشان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام است و کارویژه و حدود اختیاراتش هر چه که باشد مسلما یورش به قانون و نهادهای قانونی نیست.

ایشان تلویحا گفته‌اند ما بدان سبب که وامدار امام(ره) هستیم باید برای منتسبین به ایشان، «رانت»قائل شویم وگرنه دِینمان به امام را ادا نکرده ایم.

در این‌که این کشور اسلامیت، جمهوریت و استقلال خود را مرهون امام(ره) است و همه ما وامدار ایشان هستیم تردیدی نیست؛ اما سوال از ایشان به عنوان یک روحانی، این است که آیا تا بدین پایه دانش تاریخی و بصیرت دینی ندارند که دریابند قرابت نسبی با بزرگان، ملازمه‌ای با قرابت فکری با این شخصیت‌ها ندارد؟، مگر جایگاه معنوی انسان در زمره اموال وی محسوب می‌شود که پس از مفارقت از دنیا، به ورثه وی منتقل شود؟.

همه موحدان و یکتا پرستان عالم مدیون انبیاء و از آن جمله نوح(ع) هستند؛ اما آیا این بدان معناست که فرزند طالح و زیانکار او نیز بر ذمه ما حقی دارد؟، مسلما هر فردی که کمترین اطلاعات دینی و تاریخی را دارا باشد، پاسخ منفی به این سوال می‌دهد فلذا این ظنّ تقویت می‌شود که هدف هاشمی از چنین موضع گیری‌هایی، تحریک افکار عمومی علیه حاکمیت و القاء این دروغ است که حاکمیت نه تنها اعتقادی به امام و خط مشی ایشان ندارد بلکه بغض امام(ره) را نیز در سینه دارد و با عدم احراز صلاحیت نوه ایشان، مع الواسطه از امام، انتقام می‌گیرد.

به نظر می‌رسد حبّ جاه، هاشمی را به نقطه‌ای رسانده است که مستعد بازیگری در نقش منتظری گشته است و عزم آن کرده است تا هر عاملی را که مانع جاه طلبی وی باشد از میان بردارد.

هرچند درخت تنومند انقلاب را باکی از بادهای فتنه نیست؛ اما برای اینکه هاشمی به خسران منتظری دچار نشود او را به بازگشت به دامان امت و امام امت و ترک فتنه گری دعوت می‌کنیم چراکه؛

چراغی را که ایزد برفروزد                  هر آنکس پف کند ریشش بسوزد