گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-گرگان، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گلستان شب ها در خوابگاه ایرانمهر با ساسها دست و پنجه نرم میکنند و با اینکه بارها و بارها اعتراض خود را به گوش مسئولان دانشگاه رساندهاند؛اما هیچ اقدام موثری از سوی مقامات مسئول انجام نگرفته است و فقط به چند سمپاشی ساده بسنده کردهاند، سم پاشیهایی که شاید در چند نوبت انجام شد؛اما تیر خلاص را نزد!
دانشجویان ساکن در خوابگاه ایرانمهر، در ایام امتحانات هم درگیر درس و امتحان بودند و هم درگیر ساس. ساس؛ این حشره موذی که خارش و سوزش ناشی از گزش آن روند زندگی را برای دانشجویان مختل کرده و با وجود ناخوانده بودن حسابی جا خوش کرده است و گویا دیگر قصد بستن بار و بندیل ندارد.
به گفته یکی از دانشجویان ساکن این خوابگاه ۹۶ نفره با ۱۲ اتاق، اکثر اتاقها آلوده به ساس هستند که پس از چندین بار سم پاشی هنوز ریشه کن نشدهاند.
این دانشجو با بیان اینکه از مهرماه به این خوابگاه منتقل شدم، بیان داشت: از همان اول که مشکل ساسها را فهمیدیم با دیگر دانشجویان اعتراض کردیم؛ اما مسئولان گفتند یا همین خوابگاه را انتخاب کنید و یا به خوابگاه داخل دانشگاه که پنج کیلومتر بیرون شهر است بروید و ما هم به ناچار از آنجایی که کلینیک محل تحصیل و کارمان داخل شهر است، اینجا را انتخاب کردیم.
وی خاطرنشان کرد: البته مسئولان دانشگاه بیکار هم ننشستند و شهریور ماه دانشجویان را به خوابگاه حضرت معصومه (س) واقع در میدان کریمی منتل کردند و چند نوبتی خوابگاه ایرانمهر را سم پاشی کردند؛ اما چون خوابگاه حضرت معصومه امکانات رفاهی کافی نداشت با نامه خود دانشجویان دوباره به خوابگاه ایرانمهر منتقل شدیم.
این دانشجو ادامه داد: شهریورماه زمان مناسبی برای سم پاشی نبود؛ چرا که در این ماه دانشجوها از راه دور میآیند و تراکم آنان زیاد میشود و بهتر بود مردادماه این اقدام صورت میگرفت تا زمان کافی برای ریشه کن شدن ساسها صرف میشد.
دانشجوی دیگری با بیان اینکه مدام در حال کشتن ساس در اتاق هستم و کلافه شدم، تصریح کرد: یک اقدام خوب نیازمند شرایط خوب است؛ از این رو لازم بود سم پاشی در زمانی صورت میگرفت که دانشجو در خوابگاه نبود تا مجبور نشود به جای دیگری منتقل بشود، ما وقتی سم پاشی را بدون نتیجه دیدیم پیشنهاد دادیم تشکها و نئوپانها را عوض کنند؛ اما بعد از شش ماه این اتفاق نیفتاد، البته یک دستگاه امواج ساز برای کاهش حشرات در خوابگاه تعبیه کردند که این نیز تا کنون هیچ نتیجهای در بر نداشته است.
به گفته دانشجویان، دانشجوی یکی از اتاقهای این خوابگاه وقتی کشتن با دست را بی نتیجه دید از حشره کش استفاده کرد که گویا مورد بازخواست دانشگاه قرار گرفت.
این دانشجو در گفتوگو با ما در رابطه با اقدام خود گفت: برای ایام امتحانات که به خوابگاه برگشتم دیدم ساسها روی تخت و تشک و پتو در حال رژه رفتن هستند و به ناچار خودم اقدام به سم پاشی مجدد کردم.
وی متذکر شد: ۸۰ درصد اتاقهای خوابگاه آلوده به ساس هستند و آن اتاقهایی هم که پاک شدند، تختها و چوبهای خود را بیرون ریختند و روی زمین میخوابند.
یک دانشجوی دیگر نیز اذعان کرد: دانشگاه در هفتههای اخیر مجددا اقدام به سم پاشی کرد و ملحفهها را نیز تعویض کرد؛ اما همین شب گذشته نزدیک به هشت ساس را خودم کشتم.
این دانشجو با بیان اینکه همراه با بالشتهای جدیدی که داده بودند ساس بالغ بود، خاطرنشان کرد: بسیاری از دانشجویان دچار حساسیت شده و بدنهایشان در ناحیه درگیر دچار تورم، قرمزی و زخم شده است.
خوابگاههای دانشجویی مکانی است که دانشجویان اغلب اوقات خویش را در آن و در کنار اجتماعی بزرگتر از آنچه که در خانواده تجربه کردند، میگذرانند، اجتماعی که سرمایههای آینده مملکتی بزرگ محسوب خواهند شد؛ از این رو مهم است بدانیم که این گنجها در چه گنجینهای امورات خود را میگذرانند، بی شک این اهمیت برای مسئولان دانشگاهی به خصوص حوزه دانشجویی فرهنگی دو چندان خواهد بود و اقدام برای رفع مشکلات را با «برنامه ریزی مناسب» و «اثربخشی حداکثری» انجام خواهند داد.