گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی*بعد از اعلام حکم مضحکانه دادگاهی در ایالت نیویورک آمریکا، ایران به پرداخت غرامت به خانوادههای قربانیان حادثه یازده سپتامبر محکوم شد. این حکم در حالی صادر می شود که ۱۵ متهم حملات یازده سپتامبر سعودی بودهاند.
بر اساس حکم «قاضی جورج دانیلز»، ایران باید به خانواده هر یک از قربانیان یا وصی آنها مبلغ 2 میلیون دلار غرامت بپردازد. شرکتهای بیمه هم باید 3 میلیارد دلار غرامت از ایران دریافت کنند.
مشخص نیست این دادگاه بر چه پایه و اساسی و با استناد بر کدامین مستندات خود چنین حکمی را صادر کرده است؟!
زمانی این ماجرا جالب تر می شود که سخنگوی وزارت خارجه کشورمان اعلام میکند "دولت اوباما شریک و همدست در حکم ضدایرانی دادگاه آمریکایی است".
هر روز که میگذرد نگرانی و دلواپسی ما از مذاکرات هسته ای بیشتر می شود! دولتی که طرف مذاکرات هسته ای ما بوده، هر روز مکار و حیله گر تر از گذشته جواب اعتماد دولت تدبیر و امید را می دهد! یک روز به بهانه حقوق بشر و حمایت از تروریست و ماجرای 11 سپتامبر و روز دیگر به بهانه آزمایش های موشکی، ایران را تهدید به بازگشت تحریم هایی که هنوز کامل برداشته نشده، می کند! تحریم هایی که به قول عضو ارشد مذاکره کننده هسته ای کشورمان "روی کاغذ برداشته شده است"
وزیر خارجه آمریکا در جدیدترین اظهار نظر خود آزمایش های موشکی ایران را تهدیدی بالقوه برای منطقه خوانده و گفته است: "ما با صراحت زیاد این را گفتهایم که نگرانیهای موشکی کماکان بخشی از فعالیتهای قابل تحریم در ارتباط با ایران هستند؛ و اگر ایران بخواهد از آن تخطی کند، تحریمهای اضافی را فراخوانده است، همانطور که ما این تحریمها را ماه گذشته اعمال کردیم" این جملات در حالی بیان می شود که آقایان دولت تدبیر و امید ژست پیروزی دیپلماسی رو آنگونه تمرین می کنند که اگر روزی آمریکا بعد از این همه موارد نقض برجام و اعمال تحریم جدید، توافق هسته ای را فاقد ارزش هم معرفی کند، باز هم خود را موفق در کارزار دیپلماسی می دانند!
اکنون که آقای هاشمی، پدر معنوی دولت، بی نتیجه دانستن توافق هسته ای، موسوم به برجام را بی انصاف می داند، انصاف از انسان طلب می کند که واقعیت های جامعه را ببیند؛ که این واقعیت ها جز افزایش رکود، بیکاری، کاهش قدرت خرید و تمامی فاکتورهای بد اقتصادی بیانگر واقعیتی دیگر نیست! بعد از توافق هسته ای در کدام زمینه رشد داشته ایم!؟ تنها درِ بازار اروپا به روی ما گشوده شده است که سرمایه ملت را تقدیم دشمنان قسم خورده خویش کنیم و این جز وابستگی هرچه بیشتر اقتصاد کشور نیست.
به زعم کارشناسان اقتصادی رفت و آمد سرمایه گذاران و شرکت های خارجی تنها یک مانور تبلیغاتی بوده چرا که قرارداد مثبتی در زمینه رشد و توسعه صنایع و اقتصاد کشور منعقد نشده است!
وزیر نفت دولت که بسیار در تلاش است با وجود شرکت های نفتی داخلی، از شرکت های خارجی استفاده کند، در جدیدترین اظهار نظر خود بیان می کند "ما هیچ مشکلی برای حضور شرکتهای آمریکایی در ایران نداریم، اما این دولت آمریکا است که برای این شرکتها محدودیت ایجاد میکنند" اکنون باید این سوال را از پدر معنوی دولت و به ظاهر قهرمانان دیپلماسی پرسید که نتیجه مذاکرات هسته ای چه بوده است؟! آیا وعده های دولت در پسابرجام محقق شده؟!
آیا نگرش دنیایی که از آن صحبت می کردند و البته در 6 کشور خلاصه می شد، نسبت به نظام جمهوری اسلامی تغییر پیدا کرده است؟! و سوالات بسیاری که جز توهین و ژست پیروزمندانه جواب دیگری تا به حال نداشته است.
مهدی پیشبین-فعال دانشجویی
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.