به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ قرار است هفت هزار مأمور نامحسوس پلیس امنیت اخلاقی، برای ارائه گزارش درباره کشف حجاب و ایجاد مزاحمت برای نوامیس در پایتخت فعال شوند. تهمینه میلانی کارگردان سینمای ایران نیز در واکنش به این خبر و در مصاحبه با روزنامه شرق حرف های جالب توجهی بیان کرده است.
اظهارات میلانی به عنوان یک فعال فرهنگی کشور در عرصه مهم و حساس سینما و عدم آگاهی یا بی توجهی او نسبت به ضوابط فرهنگ اسلامی نشان می‌دهد نگرانی های همیشگی برای محتوای آثار سینمایی و آنچه از این طریق به کف جامعه تزریق میشود بی حکمت نیست. به نظر می رسد، لازم است این قبیل اظهارات فعالین حوزه فرهنگ مورد توجه بیشتر مسئولان وزارت ارشاد قرار گرفته تا حداقل برای افزایش آگاهی های عمومی اهالی فرهنگ کلاس های آموزش احکام دینی و اخلاقی برگزار شود.
چگونه یک لباس شخصی را از نیروی واقعی تشخیص دهیم!!!
میلانی در این باره به “شرق” می گوید: درباره این طرح می‌توان حرف‌های زیادی زد و انتقاداتی از آن داشت که حتما کارشناسان و متخصصان درباره آنها صحبت خواهند کرد. اما آنچه پس از شنیدن این خبر باعث نگرانی شخص من شد، این پرسش بود که چگونه می‌توان کسی را که لباس شخصی به تن دارد و قرار است به شما تذکر یا درباره شما گزارش دهد، از نیروهای واقعی ناجا تشخیص داد؟
هر کس می تواند به خودش اجازه تذکر دهد؟
کارگردان “آتش بس” و “تسویه حساب” ادامه می دهد: نامحسوس‌بودن این افراد اگر به معنی این است که قرار نیست اثری از نشان و لباس پلیس در ظاهر آنها باشد، پس هرکسی، فارغ از اینکه آیا واقعا از سوی پلیس برای این کار تعیین شده یا نه، می‌تواند به خودش اجازه دهد به دیگران تذکر یا درباره آنها به پلیس گزارش بدهد.
به‌عنوان یک شهروند چگونه قرار است بپذیرم که این افراد از سوی پلیس تعیین شده‌اند
میلانی خاطرنشان می سازد: من به‌عنوان یک شهروند چگونه قرار است بپذیرم که این افراد از سوی پلیس تعیین شده‌اند. خود این می‌تواند راه را برای سوءاستفاده‌های شخصی افراد باز کند و هرکسی بدون اینکه نیازی ببیند از سوی پلیس برای این کار مجوز بگیرد و وارد حریم شخصی دیگر شهروندان شود. اگر چنین اتفاقی بیفتد، برعکس آنچه هدف این طرح است که امنیت اخلاقی تأمین و هنجارهای اجتماعی رعایت شود، ناهنجاری‌ها افزایش خواهد یافت.
در پاسخ به این صحبت های تهمینه میلانی باید به ایشان یادآور شد که «امر به معرو و نهی از منکر» از جمله واجب های الهی است که وظیفه اجتماعی هر فرد مسلمان است و خداوند در قرآن کریم بارها به آن اشاره و تاکید کرده است.
این واجب الهی به حدی مورد توجه حضرت باری تعالی است که در برخی از آیات قرآن توصیه به آن را پیش از توصیه به نماز بر هر زن و مرد مومن یادآوری کرده است. « وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ و .. . » (مردان و زنان با ایمان ، ولی ( ویار و یاور ) یکدیگرند؛ امر به معروف و نهی از منکر می کنند؛ نماز را بر پا میدارند و... .)
طبق خبری که من چند روز پیش خوندم، ماموران نامحسوس فقط وظیفه ی ثبت و گزارش دارند و حق این رو ندارند که وارد عمل بشوند.
بلکه این ماموران اگه جایی خلاف قانون صورت گرفت، باید به ماموران محسوس گزارش بدند و اونها وارد عمل بشوند.
هرچند امر به معروف و نهی از منکر همان واجب فراموش شده ی قبل و بعد از انقلاب است که البته به نظر من تا اسم این واجب فراموش شده میاد، اول کسانی که باید به خود بلرزند، مسئولان دولتی هستند که گناه یک امضای اشتباه اونها با گناه بدحجابی قابل مقایسه نیست.
البته این به این معنی نیست که کاری به بدحجابی نداشته باشیم بلکه منظورم اینه که اسلام بیشتر از اینکه یک دین اخلاقی باشد، یک دین سیاسی است.
و یا آن مرد علاف است که وارد حریم خانمهای محترم میخواهد بشود.
بی حیا و بی حجاب مرتع دیدگان هو آلود انسانهای شهوت ران و بیماردل است.