شورای راهبردی بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس:
اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شورای راهبردی بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس در بیانیه‌ای خطاب به مدیریت دانشگاه در قبال بزرگداشت ارتحال امام خمینی(ره) و قیام پانزده خرداد اعلام کرد: پانزده خرداد یادآور خون‌های به ناحق ریخته شده بسیاری از مردم سرزمین ایران است. غم این روز هرگز از خطوط چهره ایران شسته نخواهد شد و به همین خاطر امام راحل(ره) فرمودند من این روز را برای همیشه عزای عمومی اعلام می‌کنم. ۲۶ سال بعد، در چهاردهم خرداد ۶۸ خط دیگری از غم؛ بر پیشانی این سرزمین افتاد و این بار این مردم بودند که با خود عهد کردند تا هیچگاه این مصیبت عظما را به فراموشی نسپارند.
در این بیانیه آمده است: اما چرا در تاریخ ایران باید روزی به مانند پانزدهم خرداد سال ۴۲ رقم بخورد، ملت ایران به دنبال چه هدفی و در فکر کدام آرمانی جلوی تیر سربازان ایستادند و با خون خود خیابان‌ها را شستند؟ آیا برای استقلال کشور نبود؟ آیا انگیزه مردم چیزی جز غیرت اسلامی ایرانی بود؟ اکنون وظیفه فرهیختگان جامعه چیست؟ جز تبیین خاستگاه مردمی نبود که این انقلاب با خون‌هایشان آبیاری شده است؟ جز این است که لااقل در سالگرد این روز دانشگاه ها مامن تبلیغ این اراده و این تفکر باشند؟
بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس در این بیانیه آورده است: افسوس؛ اما افسوس از اینکه تنها تقویم است که هر ساله این روز را به یاد دارد و مردم و مسئولین همواره غافل از سپری شدن این روزها هستند. گاهی آنقدر غافل هستند که نه تنها خاطره این روز را برای دیگران تداعی نمی‌کنند، بلکه مسبب فراموشی آرمان‌های این روز هم می‌شوند. و اما مدیریت دانشگاه تربیت مدرس در اقدامی عجیب که یا از سر غفلت بوده یا از سر غرض ورزی در ایام سالگرد رحلت جانسوز امام عزیز و قیام خونین پانزده خرداد -که ابداً؛ یک روز دیگر مانند آن وجود ندارد- نه تنها به تبیین بنیان حرکت‌های مردمی آن زمان نپرداختند، بلکه مجوز اکران فیلمی را دادند که به گفته منتقدان بسیاری یک سیاه نمایی جامع از وضع کنونی جامعه‌ای است که مردم در قیام پانزده خرداد بنایش را نهادند.
در ادامه این بیانیه آمده است: در باورهای ما ناموس نماد خاک یک سرزمین است، آیا فروش شخصیت زن در این فیلم به یک غیرایرانی چیزی جز فروش وطن را در ذهن بیننده تداعی می‌کند؟ در این فیلم، زمانی مرد خانواده تصمیم به فروش ناموس خود می‌گیرد که خانواده در مضیقه اقتصادی است و تنها علاج خانواده را در این فروش می‌بیند. اما آنچه به وضوح در جای جای فیلم می‌توان دید، نظام از هم گسیخته خانواده است که کارگردان بسیار سعی کرده تا این خانواده را نمادی از جامعه امروز ایرانی معرفی کند. به گفته برخی از منتقدان این فیلم پایان خوبی دارد، زیرا شخصیت زن فیلم برمی‌گردد و چراغ خانه را روشن می‌کند. اما این نظر به هیچ وجه صحیح نیست؛ زیرا در دیالوگ‌هایی از این فیلم صفت‌های نامناسبی نسبت به شخصیت ایرانی و زن ایرانی به کار برده شده است.
بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس اعلام کرد: در پایان، بازگشت شخصیت زن فیلم به این معنی است که دوران محکومیت ابد و یک روز شخصیت زن فیلم در این خانه آغاز شده است و به گفته خود فیلم، دیگر هیچ عفوی نخواهد خورد و آنقدر در همین خانه که فیلم بدان اشاره دارد خواهد ماند تا بپوسد. آیا این فیلم چیزی غیر از فروش و به یغما دادن این کشور به بیگانگان برای برون رفت از مشکلات اقتصادی را تداعی می‌کند؟ سرزمینی که پانزده خرداد برای استقلال آن از دست بیگانگان شکل گرفت. براستی که تصمیم گیرندگان بر این امر باید دوره‌ای تحت عنوان جریان شناسی سیاسی معاصر برای بازخوانی تفکرات بنیادین قیام پانزده خرداد را بگذرانند، زیرا سوای اینکه اکران این فیلم خدشه‌ای به وزانت این دانشگاه می‌تواند باشد، مفاهیم این فیلم هیچ تناسبی با ایام اللهی که در آن هستیم ندارد.
در پایان این بیانیه آمده است: از مسئولان دانشگاه‌های کشور بالاخص دانشگاه تربیت مدرس، به عنوان مولود انقلاب اسلامی انتظار داریم در پاسداشت ایام اللهی چون ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی، قیام پانزده خرداد، دهه فجر، ۹ دی و دیگر مراسم‌های مهم این کشور اهتمام بیشتری به خرج دهد.
ارسال نظرات