اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حسین عسکری، مسئول ناحیه دانشجویی استان البرز گفت: «بصیرت و مسئولیت سیاسی و اجتماعی، امری لازم برای محیط های علمی و دانشگاهی است؛ اما سیاست بازی، پدیده ای مذموم است که می تواند به توقّف رشد علمی، دامن بزند.»
عسکری در رابطه با چگونگی میسّر شدن رشد علمی کشور، گفت: برای نهادینه کردن رشد علمی کشور و پرهیز از افت و خیزهای فرصت سوز، باید یک گفتمان فراگیر در این باره در محافل علمی و پژوهشی کشور شکل گیرد و دست اندرکاران این عرصه چه در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و چه اساتید و دانشجویان باید به تحقّق «جامعه دانایی محور» یا «جامعه دانشی» در ایران اسلامی به یک اندازه باور قلبی و اهتمام عملی داشته باشند. جامعه دانایی محور، جامعه ای است که ساختارهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی آن به طرز قابل توجّهی تحت تأثیر دانش، قرار گرفته و به وسیله آن ساخته و پرداخته می شوند.
وی در خصوص اینکه چه کنیم که شتاب رشد علمی کشور، کند نشود، گفت: همان گونه که عرض کردم یک گفتمان فراگیر علمی و به عبارت دقیق تر «جهاد علمی» می تواند ما را به اهداف سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران و تحقّق نقشه جامع علمی کشور رهنمون کند. چون براساس سند چشم انداز، ایران ۱۴۰۴ باید کشوری توسعه یافته با جایگاه اوّل اقتصادی، علمی و فناوری در منطقه آسیای جنوب غربی باشد. این میسّر نمی شود مگر با تأکید بر جنبش نرم افزاری و تولید علم و رشد پرشتاب و مستمر علمی کشور.
مسئول بسیج دانشجویی استان البرز با تاکید بر اینکه نباید دانشگاه ها و دانشجویان درگیر سیاست بازی شوند، تصریح کرد: بصیرت و مسئولیت سیاسی و اجتماعی، امری پسندیده و لازم برای محیط های علمی و دانشگاهی است؛ اما «سیاست بازی» پدیده ای مذموم است که می تواند به توقّف رشد علمی، دامن بزند و در نهایت دانشگاه را به یک باشگاه سیاسی و ژورنالیستی تبدیل کند. باید بین «مسئولیت سیاسی» و «کوررنگی سیاسی و جناحی» تفکیک قایل شد.
وی افزود: همان گونه که می دانیم، مقام معظّم رهبری از حامیان جدّی گسترش تحلیل، دانش و آگاهی سیاسی در دانشگاه ها هستند. بی تردید این مسائل ارزشمند فکری با «حاشیه سازی سیاسی و جناحی» تفاوت بنیادین دارد.
عسکری با تاکید بر تبیین ضرورت استغنا و استقلال کشور را از کشورهای بیگانه و استکباری برای نسل جوان، خاطرنشان کرد: با بهره مندی از زبانی روزآمد و مبتنی بر منطق و تحلیل های تاریخی می توان، ضرورت استقلال کشور در عرصه های مختلف را برای جوانان تبیین کرد.
این مسئول ادامه داد: اگر این سخنان، روشمند باشد حتماً مورد توجّه جوانان قرار خواهد گرفت، چون نسل جوان ایران اسلامی، قلبشان برای سربلندی و آبادانی کشورشان می تپد.
مسئول بسیج دانشجویی استان البرز با بیان اینکه استادان دانشگاه فرماندهان جنگ نَرم و افسران آنان دانشجویان انقلابی و اسلامی هستند در رابطه با وظیفه آنان در در این برهه از زمان با توجّه به مناسباتی که در آن قرار داریم ، گفت: اساتید گرانقدر دانشگاه باید در جهاد علمی کشور، خط شکن و پیشرو باشند. نقش آنان در فراگیر کردن گفتمان رشد علمی کشور، بسیار مهم و حیاتی است.
وی ادامه داد: دانشجویان جوان به اساتید خود به چشم الگو می نگرند؛ به همین جهت مجاهده علمی آنان، راهبردی بنیادین در اعتلای علمی کشور خواهد بود.
عسکری میدان علمی کشور را با میدان جنگ در دوران دفاع مقدّس مقایسه کرد و افزود: به نظر می رسد همان میدان است؛ اما با ابزارهای جدیدی همانند «رشد علمی» و «مرزشکنی دانش». ملّتی می تواند از هر دو کارزار نظامی و علمی، سربلند بیرون آید که در مرحله نخست، به یک اعتماد درونی و معنوی رسیده باشد و سپس با یک برنامه ریزی هوشمندانه و تلاش مضاعف و طاقت فرسا، در مقابل رقیبان خود ظاهر شود.
مسئول بسیج دانشجویی استان البرز درباره عملیاتی شدن نقشه جامع علمی کشور، بیان داشت: نقشه جامع علمی کشور، مجموعه ای است جامع و هماهنگ و پویا و آینده نگر، شامل مبانی، اهداف سیاست ها و راهبردها، ساختارها و الزامات تحوّل راهبردی علم و فناوری مبتنی بر ارزش های اسلامی برای دست یابی به اهداف چشم انداز ۲۰ ساله کشور.
وی ادامه داد: این نقشه، حاصل ریزبینی و تلاش کارگروه های متعدّد و صاحب نظران عرصه علم و فناوری است. برای آشنایی عمیق اساتید و دانشجویان می توان آن را وارد متون درسی مدارس و دانشگاه ها کرد و با بهره مندی از شیوه های جذّاب ارتباطی، آن را در محیط های علمی و پژوهشی معرفی کرد. اگر مدیران نهادهای علمی و اساتید اثرگذار در کلاس های درس، همایش ها و سخنرانی های خود به راهبردهای این نقشه استناد کنند، در نهایت این سند راهبردی، به مرامنامه علمی دانشگاهیان تبدیل خواهد شد.
عسکری در پایان در رابطه با هدف غرب از جلوگیری از رسیدن ایران به جایگاه شایسته تمدّنی، گفت: نظام سلطه با دست یازیدن به ابزارهای علمی و فرهنگی می خواهد ارزش های اومانیستی خود را در جهان گسترش دهد و در این راستا به شدّت مخالف خروج کشورهای آزاد و مستقل، از رکود علمی است. از این رو بی جا نیست که اگر بگوییم در طول تاریخ، رکود مسلمین در زمینه های علمی، یکی از علل عمده تسلّط جوامع غربی بر آنها بوده است. از سوی دیگر، «نهضت تولید علم» که از نوع نرم افزاری است مقدّمه ایجاد سخت افزاری به نام «تمدّن» است. به همین جهت، رشد علمی مقدّمه ای برای تحقّق «تمدن نوین اسلامی» به شمار می رود. این همان چیزی است که مورد پسند نظام سلطه نیست.