دفاع از شجره و نسب یا عمل به واجب فراموش شده؟/ آیا بزرگان ما محصول گیلان ۲۰۱۶ اند؟

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، کمیل کاسپور، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد رشت در یادداشتی نوشت: در بهاری که معطر به عطر قدوم سه شهید مدافع حریم عقیله بنی هاشم (س) هستیم، حسی از افتخار ما گیلانیان را در بر گرفته است. این حس بیشتر می شود زمانی که یاد می اوریم حماسه آزادسازی نبل و الزهرا توسط دلاوران لشگر قدس گیلان را اضافه کنید ۸۰۰۰ هزار شهید و علما و دانشمندان بزرگ این استان را به جمیع افتخارات این خطه و این که این دیار اولین مأمن فرزندان اهل بیت و محل تشکیل اولین حکومت شیعی در تاریخ است.

دو جور می شود با این گذشته برخورد کرد:

نخست آن که بگوییم هیچ قومی با این سبقه دچار آسیب های اجتماعی نمی شود.

دوم آنکه که بگوییم در شان این دیار نیست که در برابر آسیب های مبتلا به، منفعل باشد و فقط به گذشته خود بنازد.

چند روز پیش جناب حجت الاسلام رفیعی از خطیبان سرشناس کشور اعتراضی نسبت به آن چه که دیده بود داشت. بیچاره نگفت بد حجابان، گیلانی هستند یا نیستند. گفت وضع حجاب بد بود. حالا سوال این است که اگر آنها مسافر بودند و تهرانی، چرا باید در گیلان احساس راحتی کنند؟ چون از بامدادان تا شامگاهان ۱۴ خرداد ما داشتیم عزاداری می کردیم و نمی رسیدیم نهی از منکر کنیم ؟ کأنّه ما موسی هستیم و رشتی ها بنی اسرائیل اند که ما چند لحظه از انظار بیرون شویم و آنها، گوساله پرست !!!

آیا در دیگر روزها که عزاداری نمی کنیم و مسافر کمتر می آید، نهی از منکر می کنیم و وضع بهتر است ؟ آیا ما استانمان را جوری معرفی کرده ایم تا هرکسی پیش از تصمیم برای سفر، بداند استان گیلان استانی است با مردمان متشرع که فسق به راحتی در آن رخ نمی دهد و اهالی اش به تیر نهی از منکر چشم گناه را کور می کنند؟

اهل گیلانیم و در سرما و گرما و تعطیلات و غیر تعطیلات، معضلی به نام بد حجابی گریبان استانمان را گرفته است. واقعیت این است که اگر برویم و از بد حجابان جامعه بپرسیم که اهل کجایید، پاسخ به وضوح این معما را حل می کند. اما این داستان به بد حجابی ختم نمی شود.

واقعیت همین است که ما مذهبی های گیلان اعتماد به نفس خود را برای احیای فریضه نهی از منکر از دست داده ایم و با همین خلاء به افراد غافل و بعضا فاسق، این اعتماد به نفس را داده ایم تا وقتی تذکر می دهیم به جای تنبّه، در برابر حکم خدا مقاومت بکنند و  چنان جسورانه در برابرت بایستند که انگار حق با آنهاست و ما اشتباه می کنیم.

اگر ۱۴ خرداد، به خاطر تعطیلات زمان اوج مسافرت بود، الان در ماه رمضان، مسافرت به حداقل رسیده است. برویم تا بد حجابی و روزه خواری در ملأ عام را به وضوح و کرّات نظاره کنیم.

برادران حزب اللهی دلسوز

اگر واقعا معتقدید که جناب رفیعی تند رفته است، حرفی نیست؛ اما اگر روزی از هریک از شما گلایه ای از وضع حجاب شنیده شد، مجال گلایه از شما ستانده می شود؛ چرا که بنده ای از بندگان خدا، نهی از منکر کرد و شما با سیمای دینی خود، در برابر نهی از منکر او ایستادید و بهانه شرعی هم جور کردید. آن هم به خاطر چه؟ تعصبات و تاریخ؟ باور کنید بزرگان ما، محصول گیلان ۲۰۱۶ نیستند. خودتان بگویید از دل این شهر، چند بهجت، چند احسانبخش و چند املاکی می توانید بشمارید؟

نکته جالب، هم کلامی چند دسته در این ماجرا است. طیف غالب افرادی هستند که در بین حزب اللهی های استان رخوت و شقاق انداخته اند و به اشارتی عمامه می گذارند و به اشارتی عمامه بر می دارند. برخی را نیز می توان از رسانه های معلوم الحالشان شناخت. طیفی مشارکتی از عفت بانوانمان دفاع می کنند و واکنش های انقلابی یاد گرفته اند. در هر فرصتی، اقسام دردسرها را برای انقلاب ایجاد کرده اند و خوب می دانیم اساسا به وجود حجاب و ظواهر دین اعتقادی ندارند. حال تعجب می کنیم از ولایت مدارانی که در این فضا، با این افراد هم صدا شدند و فرصت را همچون پیست، برای اسکی رفتن و رای جمع کردن افرادی که سال تا سال دل به حال فرهنگمان نمی سوزانند، داده اند.

در و تخته جور است تا نشان دهد این خیزش علیه چند جمله از یک دین شناس، رنگ و بوی خدایی ندارد. پُر واضح است که بحث فقط حول حجاب نیست. حال من و شماییم که در بهترین ماه خدا، باید بنشینیم و حساب کنیم که کدام؛ دفاع از شجره و نسب یا عمل به واجب فراموش شده ؟