ابراهیم جعفری:
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از تلویزیون المیادین، ابراهیم جعفری در مصاحبه با این شبکه درباره سفر خود به چند کشور عربی گفت: بدون شک هدف این سفرها اطلاع رسانی از آخرین تحولات میدانی فلوجه به این کشورها بود.
نخست وزیر عراق تأکید دارد برادران عرب از این مسئله آگاهی داشته باشند. به همین علت به مصر، اردن و لبنان سفر کردیم. ما در این سفرها به اراده نیروهای مسلح عراق برای آزادسازی فلوجه، ماهیت نبردها و پیروزی نیروهای مسلح عراق اشاره کردیم. عراقی ها در نبرد فلوجه به عنوان یک نبرد ملی، مشارکت گسترده دارند. این نیروها همزمان به تاکتیک های نظامی و مسائل انسانی برای آزاد کردن اهالی فلوجه از دست داعش توجه دارند. ما همچنین درباره دیگر مسایل هم گفتگو کردیم و به بعضی از سئوالات پاسخ دادیم.
الجعفری افزود: این سئوالات بیشتر درباره سرنوشت اهالی فلوجه و ماهیت نیروهای مسلحی است که در این نبردها مشارکت دارند. آنها علاوه بر این مسائل میدانی، سئوالاتی درباره اوضاع سیاسی عراق را هم مطرح کردند که ما این سئوالات را قابل پیش بینی می دانیم زیرا آنچه برای عراق اهمیت دارد برای برادران عرب هم مهم است. بدون شک ما هم خواسته های خود را از کشورهای عربی بیان کردیم. هر کشوری بر سه پایه امنیت، اقتصاد و سیاست استوار است. ما در زمینه های سیاسی، امنیتی و اقتصادی خواستار کمک به عراق شدیم. هر جنگی از بخش های مختلف حمله، دفاع و عقب نشینی تشکیل شده است. نبرد فلوجه ویژگی هایی دارد که باعث می شود ما زمان بیشتری به آن اختصاص دهیم و فداکاری بیشتری داشته باشیم. ما با ماهیت دشمن جنایتکاری روبرو هستیم که از مردم به عنوان سپر انسانی استفاده می کند و برای آن هیچ تفاوتی بین مرد و زن و کوچک و بزرگ وجود ندارد. نیروهای مسلح عراق پایبند هستند تا از هر نوع آسیب به شهروندان جلوگیری کنند و این شرایط باعث می شود مجبور شوند هزینه اضافی بپردازند و بیشتر تلاش کنند.
وی در پاسخ به این سئوال که آیا طرف های منطقه ای و بین المللی، حیدر العبادی را درباره مسائل مربوط به نبرد فلوجه زیر فشار قرار داده اند؟ خاطر نشان کرد: نبرد فلوجه در داخل کشور عراق است و عراقی ها هم فرماندهی آن را برعهده دارند. بنابراین این نبرد فقط به عراق ارتباط دارد. ما از حمایت هر کشوری از این نبرد استقبال می کنیم. به شرط آنکه این حمایت به مداخله و تلاش برای اعمال فشار بر عراق تبدیل نشود. ما برای دفاع از شرافت، ناموس، حاکمیت و خاک خود می جنگیم و به نمایندگی از عرب ها از ناموس، سرزمین، حاکمیت و خون آنها دفاع می کنیم.
وزیر امور خارجه عراق در پاسخ به این سئوال که نقش ایران و آمریکا در نبرد فلوجه چیست؟ گفت: وزارت امور خارجه عراق در سال 2014 در نامه خود به شورای امنیت تأکید کرد موافقت با مداخله خارجی به شرط آن است که حاکمیت ملی عراق نقض نشود و پایگاه یا نیروهای نظامی خارجی در عراق ایجاد نشود. فقط نیروهای عراقی در نبردهای زمینی مشارکت دارند. دولت عراق به هواپیماها اجازه می دهد با مجوز آن و با هماهنگی نیروهای مسلح عراق به پرواز دربیایند. عراقی ها خود هدایت نبردها را برعهده دارند. درباره نقش این کشورها باید بگویم که ما اجازه دادیم مستشاران در عراق حضور داشته باشند. آنها برای ورود به عراق روادید می گیرند و در زمان مشخص وارد عراق می شوند و مأموریت خود را در مدت مشخص انجام می دهند. این مسئله درباره آمریکا و کشورهای منطقه صادق است. هر کشوری که بخواهد به ما کمک کند از آن استقبال می کنیم تا زمانی که به شرایط عراق پایبند باشد و حاکمیت ملی عراق را مخدوش نکند.
ابراهیم الجعفری در پاسخ به این سئوال که آیا این مسئله درباره سردار سلیمانی هم صادق است؟ گفت: این مسئله درباره او و درباره همه صادق است. ما معیارهای دوگانه ای در این باره نداریم. او نقش خود را در این چارچوب ایفا می کند و ما از او استقبال می کنیم، همانطور که از مستشاران دیگر کشورها هم استقبال کردیم. اینکه ما می پذیریم هر مستشاری به عراق بیایند، به معنای آن است که او تجربه و دانش نظامی دارد. هر یک از این مستشاران می توانستند در پنتاگون در آمریکا یا مقر سپاه پاسداران در ایران باقی بمانند، اما با آمدن به عراق زندگی خود را به خطر می اندازند و ما از آنان استقبال می کنیم. آنها نظرات خود را بیان می کنند و ما با حسن ظن کامل نظرات با نظارت آنان برخورد می کنیم.
الجعفری در پاسخ به این سئوال که واکنش مقامات عرب در برابر پاسخ های شما به سئوالات آنان درباره سردار سلیمانی چگونه بود؟ افزود: هیچ یک از آنها به هیچ وجه در این باره ابراز تردید نکرد. هیچ یک از آنها این مسئله را رد نکرد. همه آنها دیدگاه عراق را در این باره درک کردند. من از هیچ کسی هراسی ندارم و چیزی را در این مورد پنهان نمی کنم. این مرد (قاسم سلیمانی) به عنوان مستشار در خاک عراق حضور دارد و این مسئله ناشی از شرایط جنگی است. زمانی که یک کشور با خطر فروپاشی روبرو می شود، چه کاری می تواند انجام دهد؟ زمانی که شهر بزرگ موصل با میلیون ها جمعیت سقوط می کند، چه انتظاری می توان داشت؟ آیا باید منتظر بمانیم تا دیگر شهرها هم سقوط کنند؟ طبیعی است که در این شرایط هر کسی از دوستان و همسایگان برای کمک پیش قدم شود، آن را بپذیریم. سئوال دیگر آن است که آیا کشورهای همسایه از خطری که امروز در عراق وجود دارد، در امان هستند؟ آیا این خطر عربستان سعودی و ترکیه را تهدید نمی کند؟ این خطر برای ترکیه، عربستان، ایران و اردن هم مطرح است. نمی توان تروریسم را جدا دانست. هر زمان که تروریسم در سرزمینی فعال شود، به سرعت به دیگر مناطق کشیده می شود. بنابراین همه کشورهای همسایه باید به عراق کمک کنند، زیرا هم عراق همسایه آنهاست و هم اینکه عراق می تواند کانون خطری باشد که به آن کشورها نیز کشیده شود.
ابراهیم الجعفری در ادامه درباره انتقاد و تبلیغات منفی بعضی طرف های عراقی و طرف های خارجی ضد نیروی بسیج مردمی عراق و موضع آمریکا درباره این نیروها گفت: بحث ها درباره بسیج مردمی ابتدا در عراق پدیدار نشد، بلکه طرف های منطقه ای و بین المللی و به طور مشخص بعضی کشورها ابتدا این جنجال ساختگی را مطرح کردند و پس از آن عده ای در داخل عراق این تبلیغات منفی را دنبال کردند. زمانی که با محافل بین المللی و عربی دیدار می کنیم، اگر حسن ظن داشته باشیم، شاهد نگرانی خیالی آنها درباره بسیج مردمی هستیم. عراق امروز با چالش تروریسم در سطح ملی روبروست و به همین علت واکنش عراقیها هم واکنش ملی است. زمانی که مرجعیت مسئله جهاد کفایی را مطرح کرد، فرزندان ملت عراق از همه استان ها به پا خواستند. آیا باید بسیج مردمی را به طایفه گرایی متهم کرد؟ نخستین شهید از نیروهای بسیج مردمی از برادران اهل تسنن بود. در بسیج مردمی از ادیان مختلف از جمله ایزدیها و مسیحیان حضور دارند. این حرف مزخرف است که بگویم بسیج مردمی از نیروهایی تشکیل شده است که از یک استان به استان دیگر رفته اند. بسیج مردمی از اهالی همه استان ها و همه مناطق عراق و یک پدیده ملی است. آنها به یک منطقه خاص می روند تا خطر را از آن منطقه دور کنند و نیز مانع از رسیدن خطر به دیگر استان ها شوند. اگر خدایی نکرده شهرهای این کشورها با شرایطی مشابه شهرهای عراق روبرو شوند، خواهند فهمید که بسیج مردمی پاسخ طبیعی برای مشارکت ملی در برابر چالش هایی است که یک کشور با آن روبرو می شود. بسیج مردمی ممکن است هر نامی داشته باشد، اما در هر صورت یک پدیده ملی و طبیعی در برابر شرایطی است که عراق با آن مواجه شده بود. آیا باید این مسئله را نبرد بین استان ها جلوه داد؟ در این صورت بر اساس خواست دشمن عمل کرده ایم. آیا باید گفت فقط اهالی فلوجه از این شهر دفاع کنند و بقیه عراقیها کاری به این شهر نداشته باشند؟ عراق امروز در این مرحله تاریخی با تشکیل نیروی بسیج مردمی نشان می دهد که نمی توانیم اجازه دهیم فرزندان ما در فلوجه در برابر دشمنان تنها بمانند. همه عراقیها برای دفاع از فلوجه سینه سپر می کنند.
ابراهیم الجعفری درباره انتقال بعضی از تجهیزات نظامی و نیروها از اطراف فلوجه به منطقه مخمور در استان نینوا افزود: نبرد فلوجه از نبرد موصل جدا نیست. نمی توان جبهه های نبرد با داعش را از یکدیگر جدا کرد. تصمیم گیری درباره این مسئله بر عهده فرماندهان نظامی است که در صحنه میدانی حضور دارند. تفسیرها و ارزیابی هایی را که در بعضی مطبوعات در این باره مطرح شد می توان بخشی از دموکراسی دانست. اطلاعات نظامی به طور کامل محرمانه است و هر کسی این اطلاعات را فاش کند، خائن است. اگر ژاپن می دانست آمریکا فقط دو بمب (هسته ای) در اختیار دارد که یکی از آنها را در هیروشیما و دیگری را در ناکازاکی پرتاب کرد، ژاپن در این صورت هرگز تسلیم نمی شد. اما ژاپن از این مسئله آگاهی نداشت. رسانه ها حق ندارند به دنبال نفوذ در اطلاعات نظامی و افشای این اطلاعات باشند. اگر من هم می دانستم علت این انتقال نیروها چیست، از نظر اخلاقی حق نداشتم درباره آن سخن بگویم.
الجعفری درباره انتقاد ثامر بن السبهان سفیر عربستان در بغداد از نیروهای بسیج مردمی عراق خاطر نشان کرد: هیچ کشور و هیچ سفیر کشوری نباید در امور داخلی دیگر کشورها مداخله کند. به ویژه که مداخله مربوط به مسایل امنیتی باشد. همانطور که به خود اجازه نمی دهیم در امور دیگر کشورها دخالت کنیم، به دیگر کشورها هم اجازه مداخله در امور داخلی عراق را نمی دهیم. این مسئله در مورد سفیر السبهان و هر سفیر دیگری صادق است.
وی در پاسخ به سوالی درباره مسئله ورود نظامیان ترکیه به خاک عراق و واکنش تند بغداد در این باره گفت: من در همه دیدارهای دوجانبه و نیز نشست های عمومی در اتحادیه عرب و شورای امنیت به اندازه کافی در این باره سخن گفتم. با اینکه ما به روابط خود با ترکیه پایبند هستیم، اما ورود نظامیان این کشور به خاک عراق را نقض حاکمیت ملی کشور می دانیم. ما مداخله ترکیه در بعقشیه را به شدت محکوم و آن را رد کردیم. من بارها این سخن را تکرار کردم. خوشبختانه اتحادیه عرب با اجماع آرای اعضا، مداخله ترکیه در امور عراق را محکوم کرد. این سوال مطرح است که چرا ترکیه در شرایط فعلی اصرار دارد نظامیانش را به منطقه بعشیقه در عراق اعزام کند؟ ما از اینکه از بعضی کشورها درخواست کمک کنیم، خجالت نمی کشیم. اما به شرط آنکه مداخله آنها بر اساس درخواست عراق باشد نه اینکه حاکمیت ملی عراق را نقض کنند. ما خواهان بهترین روابط با ترکیه به عنوان یک کشور اسلامی و همسایه هستیم، اما اجازه نخواهیم داد به دنبال دخالت هایی باشد که حاکمیت ملی عراق را نقض کند. شهر موصل و نیز استان های اصلاح الدین و الانبار و هر بخشی از خاک عراق متعلق به عراق است و حاکمیت ملی یک کشور را نمی توان از یکدیگر جدا کرد. ما نقض حاکمیت ملی عراق از طرف هیچ کشوری را نمی پذیریم.
ابراهیم الجعفری در پاسخ به سوالی درباره موضع آمریکا در مورد نیروی بسیج مردمی عراق افزود: موضع آمریکا موضع خود این کشور است و نمی تواند آن را به عراق تحمیل کند. تشکیل بسیج مردمی بخشی از اراده ملی عراقیها بود. موضع دیگر کشورها درباره بسیج مردمی، تغییری در ماهیت این مسئله ایجاد نمی کند. آمریکایی ها به طور ضمنی تشکیل بسیج مردمی را مثبت می دانستند. نیروی بسیج مردمی یک پدیده ملی عراقی است که فداکاری و وفاداری ویژگی آن است و در شرایط فعلی مسئولیت خود را به بهترین شکل اجرا می کند. سخنان مقامات آمریکایی در دیدارها با ما درباره بسیج مردمی مثبت بود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا او درباره مشارکت بسیج مردمی برای ورود به فلوجه خط قرمز تعیین کرده است؟ گفت: این مسئله درست نیست. به هیچ وجه درست نیست. ابراهیم الجعفری به خودش احترام می گذارد و در مسایلی که به او ارتباط ندارد، دخالت نمی کند. بله اگر من نخست وزیر بودم دستورات لازم را صادر می کردم و بر بعضی مسایل نظارت می کردم. البته من زمانی که ملاحظاتی داشته باشم، بیان می کنم. بسیج مردمی در منطقه عملیاتی فلوجه از جمله بخش های الصقلاویه و الکرمه مشارکت دارد. نیروهای بسیج مردمی خودشان آزادسازی شهر فلوجه را به نیروهای مسلح عراق واگذار کردند. این کار به دور شدن از هر نوع شبهه ای کمک می کند.
ارسال نظرات