به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در روزهای گذشته اظهار نظری از سوی یکی از تهیه کنندگان سینمای ایران در پاسخ به صحبت جمشید جعفرپور عضو کمیسیون فرهنگی مجلس که ابراز علاقه کرده بود برای جلوگیری از تنش های احتمالی اعضای این کمیسیون مجلس فیلم ها را پیش از اکران ببینند منتشر شد که جای تأمل فراوان دارد.
سید جمال ساداتیان که آثاری نظیر «دایره زنگی» و «چهارشنبه سوری» را در کارنامه خود دارد با لحنی طنز گونه در پاسخ به عضو کمیسیون فرهنگی مجلس این گونه می گوید:« شنیده‌ام که سازمان میوه و تره‌بار گفته که فیلم‌ها را برای ما هم بفرستید بازبینی کنیم، چون در کار ما هم تاثیر دارد. البته یک پیشنهاد هم از طرف کارکنان بهشت‌زهرا آمده است که گفته‌اند بهتر است ما هم فیلم‌های سینمایی را ببینیم تا بدانیم هنرمندانی که فوت می‌کنند چه کاره بوده‌اند! بالاخره سر و کار همه به بهشت زهرا می‌افتد و آخر کار همه این‌جاست... ما باید بدانیم چه کار کنیم با هنرمندانی که سر و کارشان به ما می‌افتد...»
این صحبت ساداتیان درحالی است که سال گذشته رضا میرکریمی به همراه ایوبی، رئیس سازمان سینمایی برای حل مشکل اکران یکی از فیلم های جنجالی آن روزها به کمیسیون فرهنگی رفتند و کوشیدند تا اعضای این کمیسیون را در خصوص محتوای این فیلم قانع کنند. البته این کم ترین نقش مجلس در خصوص کارکرد نظارتی خود است. با این حال اهتمام رئیس سازمان سینمایی و مدیرعامل وقت خانه سینما برای حضور در این جلسه و توضیح در خصوص آن فیلم نشان از اهمیت بالا و نقش تعیین کننده این کمیسیون دارد.
از طرفی پس از تغییرات اخیر در شورای پروانه نمایش و پس از آنکه حتی یک نماینده از طرف کمیسیون فرهنگی مجلس در این شورا قرار نگرفت این صحبت جعفرپور بیش از پیش اهمیت پیدا می کند و نشان از دلسوزی و سعه صدر اعضای این کمیسیون در مجلس دهم است.
البته از ساداتیان که در این سال ها توانسته است همه نوع محتوایی را به سینما بکشاند و خط شکن سینمای ضد خانواده شود بعید نیست که اینگونه از نظارت فراری باشد چرا که اگر نهاد بالادستی در عرصه سینما نظارت درستی داشت اجازه نمی داد او آغازگر فیلم هایی با تم خیانت باشد که تا سال ها دست از سر سینمای ایران بر نداشتند و البته آمار نشان می دهد به جای کم کردن خیانت موجب تبلیغ این عمل در جامعه شدند. برای این تهیه کننده تفاوتی نمی کند که در کدام ژانر فیلم بسازد از کمدی تا ملودرام حتی به عنوان چاشنی هم شده «خیانتی» را در فیلم قرار می دهد که به گونه ای امضای خودش را پای اثر بنشاند.
اگر چه نمی توان گفت این اظهار نظر نا پخته موضع کل اهالی سینما و یا مدیران سینما به حساب می آید اما هشداری را در خود دارد که غفلت از آن موجب تکرار و به وجود آمدن هزینه های سنگین فرهنگی در دراز مدت خواهد شد. اینکه تهیه کننده ای در سینما اینگونه به به خود اجازه دهد تا نهاد بالادستیِ نهاد بالادستی اش را به تمسخر بگیرد حکایت از عمق فاجعه آمیز بودن فضای مدیریت سینمایی ما در سالهای گذشته و اخیر دارد.
امیدواریم با جدی تر شدن اهتمام کمیسیون فرهنگی مجلس به نظارت جدی بر آثار هنری و پیش بینی عمق اثر گذاری برخی فیلم ها در میان فیلمسازان جوان و مردم کم تر شاهد تولید آثاری شبیه به «برف روی کاج ها» و «هفت دقیقه تا پاییز» باشیم که تحت عنوان نقد خیانت به ترویج آن مبادرت می ورزند.
منبع: رجانیوز