نشست بصیرتی «شعار مرگ بر آمریکا تا کی؟» در دانشگاه کردستان

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشست بصیرتی با موضوع «شعار مرگ بر آمریکا تا کی؟» که به همت بسیج دانشجویی دانشگاه کردستان و با حضور جمعی از دانشجویان در تالار فردوسی این دانشگاه برگزار شد، حجت الاسلام دانش از اساتید حوزه و دانشگاه گفت: چرا ۱۳ آبان روز مبارزه‌ی ملی با استکبار اعلام شده است؟ اصولاً چرا باید مرگ بر آمریکا گفت؟ و تا کی باید این رویه ادامه پیدا بکند؟ و آیا این شعار و رفتاری مانند به آتش کشیدن و یا زیر پا انداختن پرچم آمریکا با ادب اسلامی سازگاری دارد؟ و آیا این گونه رفتارها نتیجه‌ی مثبتی هم دارد یا دشمن‌تراشی بیهوده و اتلاف وقت است؟! برای یافتن پاسخ این سؤالات به فطرت هر انسان و متون اسلامی کنید و دلایل این شعار ملی جوانان و مردم ایران را بررسی کنید.

 

وی گفت: دانشمندان تعلیم و تربیت از وجود استعدادهای فراوانی در نهاد انسان، از جمله عقل، عاطفه، شهوت و غضب خبر داده‌اند, هر انسانی به دنبال جلب منافع و دفع ضرر از خود و جامعه‌ خود است، به طور فطری از تحقیر و ذلت متنفر و به دنبال کسب عزت است و هر کسی را مانع خویش بداند با او به مبارزه برمی‌خیزد.

 

این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: مظلومان جهان به ویژه ایرانِ ستم‌دیده از استکبار جهانی، با ده‌ها نمونه و مصداق، برایشان روشن شده است که آمریکا درصدد استثمار و سلطه پیدا کردن بر منافع، عزت، استقلال و آزادی آن‌هاست؛ بنابراین زن و مرد این کشور با الهام از  فطرت خویش به مبارزه با مستکبران برخواسته و نفرت خویش را در قالب شعار «مرگ بر آمریکا» متجلی می‌سازند و چهره‌ کریه استکبار و ظلم و ظالم را بر جهانیان معرفی می‌کنند.

 

دانش بیان داشت: آنان که شعار «مرگ بر آمریکا» را ممکن است، خلاف ادب تصور کنند، خوب است اندکی به خود زحمت بدهند و یک بار دیگر به سوره‌ «مسد» مراجعه کنند و بیاندیشند که آیا شعار «مرگ بر آمریکا» تندتر از شعار «تبت‌ یدا ابی‌لهب» خداوند عزیز است؟! یا شیطنت آمریکا در جهان کمتر از شیطنت و آزار و اذیت ابولهب؟خداوند شکست‌ناپذیر وعده‌ آتش‌ را بر «ام جمیل» زن ابولهب می‌دهد که خار بر سر راه پیامبر(ص) می‌ریخت!

 

حجت الاسلام دانش خاطرنشان کرد: کجای عالم را سراغ دارید که جنایتی رخ دهد و دست پیدا و پنهان آمریکا در آن ‌جنایت به خون مظلومان آغشته نباشد؟ پس شعار «تبت یدا» انحصار به زمان پیامبر ندارد، بلکه مراد خداوند کریم فرهنگ ابولهبی و همه‌ی ابو‌لهب‌های تاریخ می‌باشد و هر جا که مصداقش پیدا شود، باید نثار آن شود.