به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو به نقل از پایگاه خبری دیابت (دیابتیک نیوز)، تخمینهای تازهای که سازمان جهانی دیابت (IDF) انجام داده است نشان میدهند که تصورات درباره رشد جهانی دیابت اشتباه بودهاند و با تخمینهای تازه احتمالا یک دهم جمعیت جهان تا سال ۲۰۴۰ تحت تاثیر دیابت قرار میگیرند.
امروزه، ۴۱۵ میلیون نفر از دیابت رنج میبرند و اگر شمار مبتلایان با همان سرعتی که پیشبینی میشود به رشد ادامه دهد، این رقم میتواند تا ۲۰۴۰، به ۶۴۲ میلیون نفر اوج بگیرد.
طبق این آمار و ارقام هشدار دهنده جدید، در هر ۶ ثانیه یک نفر در جهان بر اثر عوارض دیابت نوع یک یا دیابت نوع دو میمیرد. نزدیک به نیمی از این مرگها برای افرادی پیش میآید که کمتر از ۶۰ سال سن دارند.
در سال ۱۹۹۵، سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین زده بود که شمار افراد ۲۰ تا ۷۹ ساله که به دیابت دچارند تا سه دهه بعد بیش از دوبرابر خواهد شد.
اما نرخ جهانی ابتلا سریعتر و پرشتاب تر از آنچه انتظار میرفت در حال افزایش است به طوری که تنها با گذشت ۱۲ سال از تخمین سازمان بهداشت جهانی، شمار افرادی دیابتی به نزدیک دو برابر رسیده بود.
با پنج میلیون مرگ ناشی از دیابت در سال ۲۰۱۵، دیابت اکنون بیش از مجموع قربانیان ایدز، سل و مالاریا قربانی میگیرد.
هر دو نوع دیابت نوع یک و دیابت نوع دو به سرعت در حال رشد هستند و دیابت نوع دو به طور جهانی، ۳ درصد در سال رشد دارد.
دیابت نوع دو در حال حاضر در کشورهای پر درآمد ۹۰ درصد موارد ابتلا را تشکیل میدهد.
با این حال سازمان جهانی دیابت پیشبینی میکند که به زودی این بیماری دیگر منحصر به دنیای ثروتمندان نخواهد بود و بخشهایی از جنوب شرق آسیا و بخشهایی از افریقا را نیز فتح خواهد کرد. به خصوص که هم اکنون هم در بخشهایی از افریقا دیابت مسئول بیش از چهار پنجم مرگها است.
امروزه علل اصلی مرگ در جهان عبارتند از سرطان (همه انواع آن)، که اخیرا از بیماری قلبی پیشی گرفته است، بیماریهای قلبی عروقی، بیماریهای تنفسی نظیر بیماری مزمن انسداد ریه، بیماری کبد و بیماریهای عصبی.
اکنون احتمال دارد که تا سال ۲۰۳۰، دیابت یکی از پنج علت اصلی مرگومیر و یک مساله جدی برای سلامت جهانی باشد.
حتی امروزه هم ۱۲ درصد مخارج سلامت در جهان صرف دیابت میشود و در برخی کشورها یک پنجم هزینههای سلامت صرف دیابت میشود.
آمار جهانی کنونی برای تشخیص دیابت نشان میدهند که بیماری یک نفر از هر دو نفر دیابتی بدون تشخیص باقی میماند.
مدیریت دیابت باید در آینده با تاکید بر پایش دائمی تغییر کند.
علاوه بر استاندارد طلایی تشخیص -ناشتا بودن و سطح تصادفی گلوکوز خون- ممکن است در آینده برای پیشبینی خطر دیابت، به روشهای غیرمداخلهگر، سریع، بدون نیاز به ناشتا و بدون نیاز به نمونه خون دست پیدا کنیم که میتوانند در چک آپ سالانه نزد پزشک عمومی انجام شوند.