حقیقت ۱۶ آذر و روز دانشجو

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو - یادداشت؛  روز 16 آذر 1332 روز تاریخی و فراموش نشدنی برای جامعه دانشگاهی ایران اسلامی است، اصل و اساس این روز، حرکت جنبشی و خودجوش دانشجویان بصیر و متعهد بر علیه حرکت مداخله جویانه استکبار جهانی بود، روزی که محیط مقدس دانشگاه توسط عمال و عناصر پلید رژیم سفاک پهلوی، به خون آغشته گشت و سه نفر از دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران به نامهای بزرگ نیا، شریعت رضوی و قندچی را شهید و بیست و هفت نفر دستگیر و عده زیادی را مجروح کردند و از آن زمان به بعد خون پاک این شهیدان سرآغاز ی بر حرکت اصیل جنبش دانشجویی ایران اسلامی گردید، زیرا این حرکت ویژگی های منحصر به فردی دارد که با اندک تأملی در آن می توان به کلیدواژه های ارزشمند و مهمی در آن نظیر: بصیرت، خودجوشی، عدالتخواهی، استکبارستیزی و آرمانگرایی اشاره کرد که می شود این مفاهیم را ملهم و منبعث از روح اسلام خواهی دانشجویان متعهد آن زمان دانست که منجر به نام گذاری این روز به نام روز دانشجو گردیدو دانشجویان دانشگاه ها با الهام گرفتن از روح حاکم بر مفاهیم مذکور در ادوار و مقاطع بعدی تا کنون توانسته اند رسالتهای خود را در زمینه های مورد نیاز کشور به خوبی ایفا نمایند.

در سالهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی، دانشجویان پیرو خط امام در کنار بنیانگذار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی (ره) تمام تلاش خود را برای پیروزی انقلاب انجام دادند. همین جنبش دانشجویی در دوران دفاع مقدس در جبهه های حق علیه باطل شرکت کردند و برخی از آنها به فیض عظیم شهادت نائل آمدند و به قول سید شهیدان هویزه شهید محمد حسین علم الهدی که می فرمود: "ما عاقلانه انتخاب می کنیم و عاشقانه عمل می کنیم" ودرحقیقت نتیجه این تفکر شهادت بود که راه سعادت همه آزادگان جهان است.

به هر تقدیر حرکت اصیل این جنبش در تسخیر لانه جاسوسی به اوج استکبارستیزی و دشمن شناسی خود می رسد و منجر به انقلاب فرهنگی می شود ،سپس این حرکت در کنار جهاد سازندگی و در قالب کمک به محرومین با نگاه عدالتخواهی و کمک به مناطق کم برخوردار متبلور می شود و در ادوار بعدی این جنبش در فعالیتهای علمی، سیاسی و فرهنگی و ... در دانشگاه تا کنون به فعالیت خود ادامه داده است، گرچه که این حرکت از اوایل انقلاب تا کنون در مقاطعی از ادوار تحت تأثیر لیبرالها و منورالفکرها مصادره به مطلوب شده وآنان از ظن و گمان خود، جنبش دانشجویی را تفسیر کرده و نیم نگاهی به دانشگاه و روز 16 آذر داشته و بعضاً از آن برای نیات جناحی خود سوء استفاده کردند و با دخالتهای بی مورد خود، جنبش دانشجویی در آن مقطع خاصیت خود را از دست داده بود و دیگر نه عدالت طلب بود و نه آرمانگرا بلکه حتی نمادهای 16 آذر خود را از دست داده بود و 16 آذر نیز متأثر از این جو، رنگ و بوی استکبارستیزی نداشت و بعضاً از طرف لیبرالها تبدیل به روزی برای اعلام برائت از همه آن مفاهیم اصلی جنبش دانشجویی مبدل گشته بود. حافظه تاریخی ما فراموش نمی کند که حتی در برخی از سالها تبدیل به میتینگ مخالفان نظام،  برای برائت از استکبارستیزی و روزی برای ابراز وجود عناصر مخالف و در برخی از دانشگاهها، گروهک های معاند که با وجود طراحی ها و نیرنگ های کسانی که از محیط مقدس دانشگاه برای نیات استکباربلیسی خود سوء استفاده می کردند، شده بود.

 حضور آگاهانه و انقلابی دانشجویان بصیر و ولایتمدار دانشگاههای ایران اسلامی همواره در مقابل این طراحی ها، هوشمندانه و مدبرانه ایستادند و با برنامه ریزی و وحدت خود، فرصت سوءاستفاده از دشمن و عناصر وابسته به آن را گرفتند و توانستند برگ زرینی در پیکره ی استکبارستیزی دانشگاه بیفزایند و بار دیگر با شهدای استکبارستیز دانشگاه تجدید میثاق نمایند. بی شک جنبشی ناب و اصیل است و می تواند خود را به پیشینه تاریخی 16 آذر گره بزند و سالروز آنرا گرامی بدارد که:

1-مبارزه با استکبار جهانی (امریکای جهانخوار) و اذناب او را در گفتار و رفتار و مشی حرکتی خود در دستور کار قرار دهدو جنایتهای آنرا در ایران و دیگر کشورها برای جامعه دانشگاهی و مردم به تصویر بکشاند.

2-از کسانی که علیه این مرز و بوم با دشمنان خارجی همدست شدند و توطئه کردند و در برخی از ادوار دانسته و ندانسته با آنها همکاری کردند، ابراز برائت کنند و برای محکومیت آنها اقامه دعوا نمایندو نیات واقعی آنها را برای جامعه تبیین نمایند.

3-از برخی از منورالفکرها که با ارزشهای اسلامی فاصله گرفته اند و دم از آزادی و تعامل با دشمن می کنند، ابراز برائت نمایند.

4-به جای سر دادن سرود یار دبستانی و از این قبیل اشعار که اشعار بدی هم محسوب نمی شوند، بهتر است از شعور و شعار ارزشی که شهدای 16 آذر سر دادند (مفاهیم استکبارستیزی) استفاده نمایند.

5-برای عدالتخواهی و ظلم ستیزی که از مفاهیم کلیدی روز 16 آذر و در خور شأن دانشجو و دانشگاه است برای حمایت از مسلمانان مظلوم عراق، سوریه، یمن، نیجریه و ... استفاده کنند.

6-به جای تلاش بیهوده برای نصب تصاویر برخی از افراد که ممنوع التصویر شده اند در بردهای خود و تابلو اعلانات، تلاش خود را در راستای جنبش نرم افزاریو رشد علمی مصرف نمایند که خون شهداء و جهاد علمی بی ثمر نماند.

7-تبیین و روشنگری را وظیفه خود بداند و همچنان پیشرو و پیشگام باشد و مجیزگو و جیره خوار فکری منورالفکرها نباشند.

8-در مسیر عدالتخواهی، محرومین و مستمندان را دریابند و با مفاسد اقتصادی و اجتماعی، علم مبارزه بردارد، با اشرفی گری و صاحبان ثروتهای بادآورده و کاخ نشینان بی دغدغه که بوئی از خط امام نبرده و صاحبان فیش های نجومی نه از در تساهل و تسامح بلکه از مسیر مطالبه و انتقاد و پیگیری مجدانه، مطالب را دنبال نماید.

9-به جای حرکت کاریکاتوری تک بعدی سیاسی مورد طمع برخی از جریان های سیاسی معلوم الحال، به فکر اسلامی کردن دانشگاه ها و تغییر در علوم انسانی باشند که همانگونه که شهدای 16 آذر 1332 به فکر عدم وابستگی به آمریکا بودند،آنها نیز از ورود افکار غربی و شرقی در محیط مقدس دانشگاه جلوگیری نمایند.

10-به جای افتخار به ارتباط با برخی از روشن فکران داخلی و خارجی به فکر جلوگیری از نفوذ فکری و فرهنگی دشمن در جنگ نرم باشند تا خون شهدای دانشجوی سال 1332 و دیگر شهیدان دانشجو و جهاد علمی در دفاع از ایران اسلامی پایمال نشود.

11-به جای رخوت و سستی و کم تحرکی در دانشگاه، پرچمدار جنبش بیداری دانشجویی با حضور انقلابی و جهادی در صحنه های مختلف به منظور صیانت از استقلال، آزادی، جمهوریت و اسلامیت نظام و پاسدار اصول تغییر ناپذیر نه شرقی و نه غربی و حافظ دستاوردها و ارزشهای اسلام در دانشگاه ها باشند.

12-به جای پرداختن به مباحث کم اهمیت و حاشیه ای و به انحراف بردن افکار عمومی دانشگاه، به مباحث کلان کشور نظیر قراردادهای نفتی، برجام، آلودگی هوا و ... بپردازند.

13-به جای دعوت از برخی افراد معلوم الحال در دانشگاه که ارزشهای اسلامی را درک نکرده اندو یا عامدانه آنها را به فراموشی سپرده اند، از افراد صاحب نظر، عالم و ارزشی استفاده شود.

14-به جای اینکه برخی از تشکلها خود را پشت سر واژه هایی چون آزادی بیان و تضارب آراء در دانشگاه ها پنهان کنند، در عمق ضمیر خودشان به برخی از حق هاو حقیقت ها واقف شوند و خود را اصلاح کنند.

علی ای حال در خصوص ویژگیهای جنبش اصیل دانشجویی مطالب زیادی وجود دارد که در این موجز به برخی از آنها اشاره شد . در حقیقت این موارد در حرکتهای یک تشکل دانشجویی اصیل باید مد نظر قرار گیرد در غیر این صورت نمی توان اسم آنرا جنبش دانشجویی گذاشت و آن تشکل به مثابه ابزاری است که در دست مطامع احزاب و جریانهای خارج از دانشگاه که به هر نحو بخواهند آن را اداره می کنند، کما اینکه این تشکل نماها در برخی از ادوار در دانشگاه ها ظهور و بروز داشته اند.
         
 

مجتبی باستان، معاون سازمان بسیج دانشجویی