توافقنامه پاریس تبعاتی فراتر از برجام در پی دارد/ دولت طرح‌های خود برای رفع آلودگی‌های صنعتی را ارائه دهد

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
 

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو،۶۷ تشکل دانشجویی در اعتراض به «توافقنامه پاریس» بیانیه ای صادر کردند که به شرح زیر است:

بسمه تعالی
 قرآن کریم در پاسخ به کسانی که می گویند: نه خیر! کافران با ما قرار داد دارند و آنها براساس قرار دادشان عمل میکنند ، می فرماید:
کَیْفَ وَ إِن یَظْهَرُواْ عَلَیْکُمْ لَا یَرْقُبُواْ فِیکُمْ إِلاًّ وَ لَا ذِمَّهً یُرْضُونَکُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَ تَأْبىَ‏ قُلُوبُهُمْ وَ أَکْثرُهُمْ فاسِقُونَ
چگونه تعهّدشان مورد اعتماد خواهد بود در حالى که اگر بر شما پیروز شوند در حق شما نه خویشاوندیى را مراعات مى‏کنند و نه عهد و پیمانى را؟! شما را با سخنانشان راضى مى‏کنند در حالى که دل‏هایشان امتناع دارد، و بیشترشان فاسق اند. (سوره توبه-۸)”
 
در دولت حاضر شاهد سیل عظیمی از توافقات ببن المللی امضا شده توسط دولت بودیم که به سمت مجلس شورای اسلامی روانه بود و هست. حال سوال اینجاست که دولتی که سه سال است سکانداری کشور را به عهده دارد و به قول معروف گرم و سرد روزگار را چشیده و به این مهم علم یافته که تمامی توافقات و تصمیمات اتخاذ شده از سمت نهاد های بین المللی در جهت سنگ اندازی بر سر راه کشور های در حال توسعه و برده کردن آن کشور ها در چنگال خونین سلطه جهانیست آیا دگرباره هم میخواهد تن به مدیریت و تعیین چارچوب عملکرد از سمت این نهاد ها بدهد؟ مگر یک کشور چند بار فرصت و سرمایه ی این را دارد که از یک نقطه گزیده شود؟

توافق نامه های بین المللی اهرمی برای فشار بر کشور های خواهان استقلال و سدی بر جلوی پیشرفت این کشور ها هستند و تبعاتی چند سطحی را برای این کشور ها به دنبال دارند. توافق نامه ی پاریس نیز یکی از همین دست توافق نامه هاست که از نظر بسیاری از تحلیل گران تبعاتی فراتر از برجام را برای ما در پی خواهد داشت. حال سوال اینجاست که دولت در صورتی که برای امضای این توافق نامه فرصت داشته است چرا این توافق نامه را که هنوز تبعات تخطی از آن نا معلوم است به امضای خود میرساند و به آن افتخار نیز میکند. از تبعات چند سطحی توافقنامه مذکور میتوان به تبعات اجتماعی آن مانند جلوه دادن کشور ایران به عنوان ناقض اصول نگهداری محیط زیست و بسیج کردن تفکرات مردم جهان بر علیه ایران، تبعات اقتصادی آن میتوان به سنگ اندازی بر سر راه صنایع کشور که عموما بر پایه تولید گاز کربن دی اکسید هستند و در آخر از تبعات امنیتی آن هم میتوان به در اختیار گذاشتن اطلاعات مهم ترین مراکز صنعتی و نظامی کشور در اختیار این کمیته را ذکر نمود.
 
و البته نکته ی حائز اهمیت در پذیرش اینگونه قرار داد ها این است که کمیته ی ناظر بر این توافقنامه ها شکایات خود را از سازمان های بالادستی پیگیری میکند که علاوه بر القاء چهره ای منفور از کشور در جهان، کمترین سطح از تبعات در نظر گرفته شده برای آن تحریم های اقتصادی بر علیه کشور خواهد بود که جبران کردن آن بسیار دشوار است.
 
با نگاهی اجمالی به آمار و قرائن، هدف دولت و دست اندرکاران وارد کردن ایران به این مبحث و به کنوانسیون ها و قراردادهای بین المللی مربوط به محیط زیست به هیچ عنوان چاره جویی و جویایی راه حل را نمیرساند. محیط زیست، مراقبت از آن و حفظ حریم و حق آیندگان در این حوزه امری است که در وهله ی اول در سبد فرهنگی جامعه قرار دارد و بر اساس آموزه های دینی و فرهنگی ایران اسلامی، پتانسیل اقناع عموم ملت برای رعایت الزامات وجود دارد و نیازی به ایجاد اهرم های سیاسی آنهم از سوی نهاد های بین المللی و گاها امنیتی جهانی با هزینه هایی نامشخص وجود ندارد. نهادهایی که هرلحظه به دنبال راهی برای فشار به نظام و امت اسلامی باشد.
 
در این رابطه آیا دولت و بویژه رئیس سازمان محیط زیست آن تاکنون اقدامات و طرح هایی داشته اند که نتیجه نداده و دولت دست به دامان کشورهایی دیگر شده یا اینکه سرکار خانم ابتکار ضمن برگذاری سمینارهایی صرف، تا به امروز بیشتر در کسوت نهادهای حزبی-انتخاباتی کار کرده اند؟
 
و اگر نگرانی دولت در سطح آلودگی های صنعتی است ابتدا باید دولت آمار فعالیت و طرح های خود در جهت بهبود این مهم را ارائه دهد تا این مردم باشند که تصمیم بگیرند که ورود خارجی ها به چنین مسئله ای چقدر ضرورت دارد؟ دولت بگوید که وزیر صنعت آن تاکنون درجهت ساخت و پیشرفت و الزام عملی محیط های صنعتی به استفاده از این فیلترها کرده است؟ فیلترهایی با همان استاندارد ها که این قرارداد خارجی با آن معیارها به واکاوی مشغول خواهند شد
 
در رابطه با بنزین مصرفی خودرو ها نیز، چگونه دولتی که بجای ارتقاء و استاندارد سازی سوخت، به بی اعتنایی به شرکت های ایرانی رجوع کرده بوده است، میخواهد ملت را زیر ذره بینی قرار دهد که خود وظیفه اش را انجام نداده است
 
و اما در پذیرش این توافقنامه ها ایراداتی بر مجلس شورای اسلامی وارد است که بدون بررسی بر روی توافقات بین المللی به سرعت این توافقات را از کانال خود عبور داده و به تصویب میرساند این اتفاق دو تفکر را در پی دارد، یک اینکه مجلس دهم شورای اسلامی دست به سینه ی دولت یازدهم است و توانایی ایستادگی و سطح علم و علاقه بررسی این امور را ندارد که این ناقض جمله ی مجلس در راس امور است خواهد بود و یا این تفکر را القاء می کنند که وکلای قانونی مردم از تخصص و بصیرت پایینی برخوردار هستند که بدون بررسی این توافقات را به تصویب میرسانند.
 
مهمترین و دردناک ترین مسئله این است که چرا دولت منتخب ملت در حکومت اسلامی و حتی نمایندگان مردم، حضور در عرصه ی بین المللی و من جمله حضور در جمع کشور های غربی را که سابقه ی استعمار و ارتزاق انگل وار آنها ثبت در تاریخ است را برای این نظام رتبه و امتیاز تلقی میکنند و این حضور را به قیمتهای هنگفتی به نظام و ملت تحمیل میکنند؟
 
تمامی نکات متذکر شده در جهت تقویت نظام و کشور بوده و هیچ یک از ما ناقض و ناهی محیط زیست سالم و احقاق حق آیندگان نیستیم اما به علت تبعاتی که از اینگونه توافقات دیده ایم قصد پذیرش آنها را نداریم و معتقدیم مسئولان کشور بابت ناتوانی در ایجاد هوای پاک و محیط زیست سالم باید هزینه ی آن را به مردم بپردازند نه اینکه هزینه را به نهاد های جهانی بپردازند که در جهت مقابله با خود ما مورد استفاده قرار بگیرد، باید نهاد برنامه ریزی و نظارت بر این مقوله در‌کشور ایجاد شود و اهداف بلند مدتی را نیز مشخص سازد و توسط نظارت بر سازمان ها و نهاد های کشوری هزینه ی این ناتوانی را از مسئولان به جیب مردمی تزریق کند که ضربه های این ناتوانی ها به آنان وارد میگردد. آیا مسئولین در این اندیشه هستند که ما خود توانایی برنامه ریزی و مدیریت کشور را نداریم و باید توسط نهاد های بین المللی برای کشور ما برنامه ریزی بشود اگر مسئولان در این تفکر هستند بروند و بگویند همان سازمان ها یکی را بر سر جایگاهشان بگذارند که توانایی مدیریت کشور را داشته باشد.
 
ما به عنوان جمعی از دانشجویان انقلابی و به نمایندگی از جنبش دانشجویی و ملت غیور ایران از مجلس شورای اسلامی رد این مصوبه را درخواست میکنیم و از نمایندگان مجلس شورای اسلامی میخواهیم به هیچ وجه تن به مدیریت نهاد های بین المللی بر روی کشور را ندهند.
 
والسلام علیکم و رحمه و برکاته
 
امضاکنندگان این بیانیه :
۱- بسیج دانشگاه آزاد همدان
۲- بسیج دانشجویی دانشگاه سهند
۳- بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان شهید آیت نجف آباد
۴- بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی ارومیه
۵- بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان ارومیه
۶- بسیج دانشجویی دانشگاه فنی قاضی طباطبایی ارومیه
۷- بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان همدان
۸- بسیج دانشجویی دانشگاه شهید باهنر کرمان
۹- بسیج دانشجویی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران
۱۰- بسیج دانشجویی دانشگاه گلستان
۱۱- بسیج دانشجویی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
۱۲- بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد واحد گرگان
۱۳- بسیج دانشگاه ملی ملایر
۱۴- بسیج دانشگاه ازاد ملایر
۱۵- بسیج دانشگاه علمی کاربردی ملایر
۱۶- بسیج دانشگاه پیام نور ملایر
۱۷- بسیج دانشگاه اسفراین
۱۸- دفتر بسیج دانشجویی شهرستان نهاوند
۱۹- قرارگاه دانشجویی شهید همدانی
۲۰- قرارگاه دانشجویی شهید احمدی روشن همدان
۲۱- قرار گاه احمدی روشن ملایر
۲۲- شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی شهرستان کودراهنگ
۲۳- شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی اسد آباد
۲۴- شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی رزن
۲۵- شورای تبیین مواضع بسیج دفتر دانشجویی شهید رضایی نژاد
۲۶- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی ارومیه(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۲۷- انجمن اسلامی دانشگاه علم و صنعت(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۲۸- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۲۹- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهیدبهشتی(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۰- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۱- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه پیام نور مشهد(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۲- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سیرجان(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۳- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بیرجند(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۴- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اسفراین(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۵- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریعتی (عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۶- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۷- انجمن اسلامی دانشجویان دفتر تحکیم وحدت دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۸- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بین الملل امام خمینی ره قزوین(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۳۹- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان(عضو دفتر تحکیم وحدت)
۴۰- انجمن اسلامی دانشجویان (دفتر تحکیم وحدت) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
۴۱- انجمن اسلامی دانشجویان (۱۳۴٨) دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی(ره) تهران
۴۲- انجمن اسلامی محقق اردبیلی
۴۳- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان
۴۴- انجمن اسلامی دانشجویان مستقل بوعلی
۴۵- انجمن اسلامی دانشگاه شهید باهنر کرمان
۴۶- انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه قم
۴۷- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا
۴۸- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان اصفهان
۴۹- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه کاشان
۵۰- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تبریز
۵۱- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه مراغه
۵۲- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه ارومیه
۵۳- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید مدنی
۵۴- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه ملایر
۵۵- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی ره
۵۶- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه ایلام
۵۷- جامعه اسلامی دانشجویان علوم پزشکی بیرجند
۵۸- جامعه اسلامی دانشجویان تربیت دبیر شهید رجایی تهران
۵۹- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه فنی خراسان رضوی
۶۰- جامعه اسلامی دانشجویان علوم پزشکی کاشان
۶۱- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان
۶۲- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه سیرجان
۶۳- جامعه اسلامی دانشگاه شهید باهنر کرمان
۶۴- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان
۶۵- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان
۶۶- جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان
۶۷- تشکل سیاسی جامع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان