ویژگی‌های موشک «یاخونت» که حزب‌الله احتمالا به آن مجهز است

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو سرویس‌های اطلاعاتی غربی می‌گویند حزب‌الله احتمالا به موشک «یاخونت» مجهز شده است.

تهدیدهای اخیر دبیرکل حزب‌الله لبنان برای هدف قرار دادن نیروگاه اتمی رژیم صهیونیستی، واکنش مقامات این رژیم را به همراه داشت. اما این موشک که می گویند حزب الله به آن مجهز شده است چه قابلیت هایی دارد؟

فناوری موشک "یاخونت" به گونه‌ای است که اسرائیل به رغم برخورداری از فناوری پیشرفته قادر به اخلال در عملکرد آن نیست و یاخونت 15 کیلومتر قبل از رسیدن به هدف، در ارتفاع 15 متری از سطح دریا حرکت می‌کند و بدین ترتیب رادارها قادر به رهگیری آن نیستند.
به گزارش خبرنگار دفاعی- امنیتی باشگاه خبرنگاران، موشک یاخونت با کد SS-N-26  یک موشک کروز ضدکشتی مافوق صوت هوا به زمین و سطح به سطح  تک کلاهکه ساخت روسیه بوده که در نمونه‌های هوا پایه، دریاپایه و زمین پایه توسعه داده شده است.
 
سایت تخصصی نظامی در این‌باره نوشته است که کار بر روی یک موشک فوق پیشرفته ضد کشتی برای کشتی‌های کوچک جنگی در اواخر سال 1970 توسط دفتر طراحی Mashinostroyeniye آغاز شد. در نظر بود سیستم جدید نه تنها بر روی کشتی‌های جنگی بلکه در زیر دریایی‌ها، واحدهای دفاع ساحلی و جنگنده‌ها نیز استفاده شود.
 
از جمله اقدامات انجام گرفته در این  نمونه می‌توان تجهیز به سیستم ماورا دید افق (OTH)، انجام تمام خودکار(شلیک و فراموش کن)، استفاده از چندین خط سیر مختلف (پایین- پایین، بالا- پایین و غیره ) و استفاده از فناوری پنهان کاری اشاره کرد.
 
این سیستم در ادامه روند تولید سیستم‌های موشکی (SS-N-19 (Shipwrek) , SS-N-9(Sirin و(SS-N-26(Sunburn  به عنوان یک نمونه سبک‌تر در نظر گرفته شده بود. در نهایت این موشک در سال 1993 به معرض دید جهانیان گذاشته شد.

"یاخونت" نمونه صادراتی موشک "آنیکس"

نمونه صادراتی"آنیکس" (Oniks) با نام "یاخونت" ( (Yakhont شناخته می‌شود. موشکOniks با طول 8.9 متری با قطر 670 میلی متری دارای وزنی معادل 3000 کیلوگرم به هنگام پرتاب است. موشک دارای 4 باله مثلثی شکل در میانه و 4 باله مثلثی شکل کوچک‌تر برای کنترل پرواز در انتها است.

نیروی محرکه آن توسط یک تقویت کننده اصلی سوخت جامد و یک موتور "رمجت" تأمین می‌شود. هدایت موشک تا میانه مسیر برعهده سیستم ناوبری داخلی (INS) و در بخش پایانی بر عهده سیستم راداری فعال/غیرفعال تعبیه شده در موشک است. "آنیکس" قابلیت انتخاب یک کشتی از یک گروه را به عنوان هدف دارا است (حتی در شرایط ضد الکترونیک).

موشک "یاخونت" دارای سرعت کروز2.6 ماخ درارتفاع پروازی بالا و 2 ماخ در ارتفاع پایین است. کمینه برد آن 50 کیلومتر و  بیشینه بردش 300 کیلومتر (بالا- پایین) و 120 کیلومتری (پایین- پایین) است.
 
در فاصله 60-80 کیلومتری هدف، رادار موشک روشن شده و به دنبال هدف می‌گردد و پس از یافتن هدف بر روی آن قفل راداری می‌کند.

 پس از آن‌که موشک بر روی هدف قفل کرد، در فاصله حدوداً 25-30 کیلومتری هدف، رادار از حالت فعال به حالت غیر فعال تغییر وضعیت می‌دهد.
 

برای جلوگیری از شناسایی، علاوه بر استفاده از حالت غیر فعال راداری، موارد خاص دیگری نیز اندیشیده شده است، از جمله استفاده از مواد جاذب امواج راداری در سطح بدنه موشک و نیز کاهش ارتفاع پروازی در فاز پایانی (معمولاً در ارتفاع 5-15 متری از سطح دریا).

موشک "یاخونت" دارای یک رادار پیش اخطار است که در صورت قفل راداری بر روی موشک، موشک را در حالت اجرای مانورهای سریع و تند قرار می‌دهد. کلاهک حمل شده توسط "آنیکس" دارای وزنی معادل 300کیلوگرم و از نوع ضد زره است.
 
نمونه دفاع ساحلی "یاخونت" با نام "بسشن" (SSC-5 (Bastion  شناخته می‌شود. موشک به کار رفته در این سیستم دقیقاً همان موشک دریاپایه بوده که تنها در لانچر پرتاب آن تغییراتی داده شده است.
 
در سال 1991 خبرهایی حاکی از ساخت یک نمونه هواپایه از موشک "آنیکس" با نام آلفا(Alpha) منتشر شد. موشک "آلفا" با برد 300 کیلومتری (پرتاب از ارتفاع بالا) و200 کیلومتری (پرتاب از ارتفاع پایین) توانایی حمل کلاهکی به وزن 200 کیلوگرم را داراست.
 
آزمایش پروازی این موشک در سال 2004 انجام شد و احتمالاً موشک قادر به بارگذاری بر روی جنگنده‌های MIG-29، جنگنده های خانواده فلانکر و بمب افکن‌هایی نظیرTU-142 وTU-160  است. نمونه صادراتی این نمونه(آلفا) با نام "یاخونت- ام" Yakhont-M شناخته می‌شود.

نمونه قابل پرتاب از زیردریایی "آنیکس" در سال 1993 طراحی و ساخته شد و احتمالاً در زیردریایی کلاس تهاجمی "یاسِن" مدل 885  که توانایی حمل 24 فروند از این نوع موشک را داراست، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

در سالیان اخیر موشک "یاخونت" مورد بهینه سازی‌های فراوانی قرار گرفته که از این میان می‌توان به افزایش سیستم‌های هدایت موشک از جمله استفاده از سیستم ناوبری ماهواره‌ای و همچنین افزوده شدن یک جستجوگر تصویربرداری مادون قرمز در نمونه زمین پایه آن اشاره کرد.

بنا به اظهار برخی از سایت‌ها و منابع خبری، نمونه صادراتی اصلی دیگر موشک "آنیکس" Oniks که با نام "یاخونت" Yakhont شناخته می‌شود، به ایران تحویل داده شده که احتمالاً ایران آن را برای استفاده در زیردریایی‌های کلاس کیلوی خود خریداری کرده است.

موشک "یاخونت" برای حمله به اهداف دريایی به‌خصوص گروه ناو هواپيمابر طراحی شده است. بخش قابل توجه اين موشک كه در واقع امتياز اين موشک بوده، نرم افزاری است كه كنترل وهدايت موشک را زير نظر دارد.
 
معمولاً اين موشك به‌ صورت گروهی بسوی گروه ناو هواپيمابر پرتاب می‌شود. پس از پرتاب، موشک برای پنهان ماندن از رادار دشمن تا 14000 متری اوج می‌گيرد و در 35 كيلومتر هدف با شيرجه‌ای تند ارتفاع پرواز را به پانزده متر كاهش می‌دهد.
 
شاهكار مهندسی موشک از اين لحظه آغاز می‌شود. موشک‌های در حال شيرجه برای مقابله با سيستم پدافندی ناوهای آمريكائی (CIWS-System )(Close-in weapon system) اهداف را بين خود تقسيم می‌كنند و تنها پس از مورد اصابت قرار گرفتن ناو هواپيمابر، بقيه موشکها كشتی‌های همراه ناو هواپيمابر را مورد اصابت قرار می‌دهند.
 
سرعت مرحله حمله اين موشک كه در اثر شتاب حاصله از شيرجه از ارتفاع 14000 متری تا 15 متری است سرعت باور نكردنی 6.5 كيلومتر در ثانيه گزارش شده است.

اين موشك می‌تواند از روی عرشه كشتی، از مخزن اژدر زيردريائی، توسط هواپيما و يا از ساحل به‌ سوی هدف پرتاب شود.
 

نيروی محركه موشک در مرحله اول شتاب گيری، موتور راكت سوخت جامد و در مرحله دوم موتور جتی است كه از سوخت بنزين استفاده می‌كند.