مساله مسکن در اقتصاد یک امر درجه یک نیست

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، هاشمی طبا در جمع بندی صحبت های خود گفت: من از عزیزان و برنامه‌هایی که برای مسکن دارند، تشکر می‌کنم‌، فراموش نکنیم که این دغدغه را همه برای سایر بخش‌ها دارند، این دغدغه برای خورد و خوراک و حاشیه‌نشین‌ها، روستائیان نیز وجود دارد و برای همه کشور به همین طریق بیان می‌شود، در همه اینها، فلش کار به سمت دولت می‌رود. اینکه می‌گوید دولت این کار و یا آن کار را می‌کند، ساده است، اما ضمن اینکه دولت از یک محدوده‌ای نمی‌تواند فراتر برود، باید مورد توجه قرار گیرد.

امروز نه این دولت،بلکه دولت‌های جمهوری اسلامی خدمات بزرگی ارائه کرده‌اند. همین شبکه برق سراسری، شبکه آب شهرها، شبکه گاز سراسری و شبکه سوخت‌رسانی و نیز امنیتی که در کشور وجود دارد از جمله خدمات دولت‌‌هاست که خیلی مهم است. من بعضی وقت‌ها می‌بینم که همه ما که عضو نظام و علاقه‌مند به آن هستیم جزو اپوزسیون قرار می‌گیریم و با دستاویز قرار دادن کلماتی می‌خواهیم خودمان را توجیه کنیم.

مسئله مسکن در اقتصاد کشورها یک امر درجه یک نیست، در اقتصاد کشورها به‌طور کلی مسئله اول، حفظ کشور و حدود و صغور و داخل کشورهاست که متأسفانه علی‌رغم اینکه ما شهدای زیادی داده‌ایم و رزمندگان ما بسیار فداکاری کرده‌اند و خوشبختانه مرزهایمان حفظ شده است؛ در داخل کشور به بهانه‌های مختلف از این امر غافل شده‌ایم که دچار مشکلات اساسی نیز شده‌ایم که حاشیه‌نشینی و غیره و غیره به تدریج به آنها اضافه خواهد شد. متأسفانه می‌گویند تا 10 سال آینده حاشیه‌نشین‌ها به 10 میلیون نفر می‌رسد.

توانمندشدن انسان‌ها با اعانه دادن امکانپذیر نیست، اعانه‌ها باید از یک جایی تأمین شود که محدود است، توانمندشدن انسانها با کار، ارزش افزوده و قدرتمند کردن انسان‌هاست. اشکال ما این است که همه چیز را با هم می‌خواهیم. ما برخورداری، زندگی خوب، مصرف خیلی خوب و همه چیز را با هم می‌خواهیم. مالکیت‌ها، هر چقدر می‌خواهد محترم باشد، ما پروانه‌های خانه‌های هزار متری و 500 متری و استخر داخل آپارتمان صادر می‌کنیم که همه اینها با هم سازگار نیست؛ ما باید اولویت‌هایی داشته باشیم.

حفظ جمهوری اسلامی و آباد کردن ایران و و ایجاد شغل برای مردم بیکار باید در اولویت‌ها باشد، اگر ما اینها را تأمین کنیم و اقتصاد  را بچرخانیم و «جی‌ام‌پی» کشور را بالا ببریم، مردم خودشان می‌دانند که مسکن‌شان را چگونه تأمین کنند. ضمن اینکه بنده قاطعانه می‌گویم که این قانون بانکداری اسلامی و سوار کردن مقررات عقود اسلامی بر بانک یک مسئله‌ای جدید است، از زمانی که آقای نوربخش رئیس بانک مرکزی بود خیلی با وی صحبت و بحث می‌کردم، ایشان دلایل خاصی می‌آورد که به نظر خودش هم خیلی موجه نبود.

وقتی ما بانکداری‌مان با پیچیدگی‌هایی صورت می‌گیرد،این پیچیدگی‌ها می‌تواند مورد سوءاستفاده قرار بگیرد تا بانک‌های ما را به مؤسسات سرمایه‌گذاری و بنگاه‌دار تبدیل کند، ما امروز با اینها روبرو هستیم و در این شرایط طبیعتا بانک‌های ما نمی‌توانند خدمات خود را ارائه کنند، لذا بنده به سهم خودم موافقم که با کمک دولت باید استضعاف از محرومین، معلولین و بیماران کاملا  رفع شود، اما عرض می‌کنم که ما باید تحمل داشته باشیم، خدواند می‌فرمایند، ان مع العسر یسرا.

نگوییم که عده‌ای رانت‌خوار هستند، رانت‌خوارها را سر جایشان قرار می‌دهیم، مسائل مالکیت، حقوقی، قضایی و شرعی است، ما نمی‌توانیم بگوییم که خانه‌های بزرگ را چه‌کارشان ‌ بکنیم، مسائلی است که در مجموعه کشوری ما شرعی است و مورد توجه قرار گرفته است، اما بدانید که مبارزه با این حرف‌هایی که همه‌مان با دلسوزی و تیب خاطر می‌زنیم، مبارزه با معلول است و باید علت‌ها را پاسخ دهیم. هر چه، آسیاب به نوبت.