نامزدهای انتخابات، مسائل اقلیت‌های مذهبی را سیاسی نکنند

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ مجمع وفاق اسلامی گنبدکاووس، مجمع حبل الله مشهد و گروه فرهنگی اخوت سنندج؛ از تشکل­های مردم نهاد و فعال در زمینه وحدت اقوام و مذاهب با صدور بیانیه­ای بر عدم سیاسی کردن نقش اقلیتها  و ایجاد دوقطبی های کاذب در انتخابات تاکید کردند.

متن کامل این بیانیه به این شرح است:

 « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ »

•  نقش اقلیتها در انتخابات را سیاسی نکنید!

انتخابات که فرا می رسد، جریانات سیاسی شروع به ساختن دو قطبی های کاذب می کنند. یک طرف را مصداق نجات اسلام و انقلاب و طرف دیگر را نابودگر همه ارزشها معرفی می کنند، شاید برای اینکه می دانند در جامعه عاطفی ما این روشها جواب می دهد و اگر فضایی عقلایی حاکم شود که مردم نمره یک طرف را 12 و نمره رقیب اش را 15 بدانند، از شور و حال انتخابات کاسته شده و از آن بدتر، کسانی برای فعالیت داوطلبانه در ستادهای انتخاباتی پیشقدم نخواهند شد!

•  انتخابات دینی به مثابه کلاس درس

روح غربی انتخابات در امثال آمریکا تجلی ناخوشایندی را به نمایش می گذارد ولی وقتی در جامعه ای علاقمند به اسلام زندگی می کنیم باید تمام تلاش خود را مبذول داریم تا از این روح ناسالم فاصله گرفته و خود را به «عقلانیت سیاسی» پیوند بزنیم. در آن صورت است که از دل رقابت های سیاسی، رشد آگاهی عمومی و در خلال نقد و بررسی های طرفین، فهم بهتر مسائل کشور اتفاق خواهد افتاد و هر انتخابات، کلاس درسی برای تربیت سیاسی و اجتماعی جامعه خواهد بود. این امر قابل تحقق است بشرطی که نخبگان دلسوز جامعه بخواهند بر مبنای اصول عمل کنند.

•  بازی سیاسی با سبد رای اقلیت ها!

یکی از ظهورهای انتخابات اسلامی و اخلاق مدار در کشور ما، نوع توجه به مساله اقوام و مذاهب در آن است. چیزی که در ایام انتخابات بیش از قبل آن اهمیت پیدا می کند و حتی آنهایی که توجهی به این بخش از جامعه ایرانی نداشته اند نیز در این ایام، لبخندهای خود را نثار اقلیت ها می نمایند! این خود عاملی شده که برخی جریانات سیاسی با همان روش دامن زدن به فضاهای غیرعقلایی، با «سبد رای اقلیت ها» نیز بازی کنند! بدین معنا که تلاش کنند رقیب خود را نابودگر حقوق آنان و خود را منجی! نشان دهند حال آنکه تجربه نشان داده، تغییر دولتها منجر به تغییر اساسی در رویه های کشور در امور اقلیت ها ایجاد نمی نماید هر چند با تغییراتی جزئی روبرو هستیم و اتفاقا بسیار می بینیم که سینه چاکان حقوق اقلیت ها قبل از رسیدن به عرصه انتخابات، کارنامه قابل عرضه ای ندارند!

•  عدم ارتباط مسائل کشور به مساله اقلیت

با نگاهی دقیق تر متوجه می شویم که اتفاقا مسائل اقلیت بلوچ و کرد و ترکمن و... همچون سایر هموطنان شان همان مسائل معیشتی و اقتصادی فراگیر جامعه است که ربطی به مذهب یا قومیت آنان ندارد. اگر مشکل اشتغال در کردستان یا گلستان وجود دارد برای شیعه و سنی آن استان ها مشترک است و اگر مشکل ریزگردها در خوزستان و سیستان و بلوچستان وجود دارد، نفس بلوچ و فارس و عرب را با هم تنگ می کند.

•  عدم دخالت قید مذهب و قومیت در سیاست

آنچه بنظر می­رسد عدم دخالت ملاک مذهب یا قومیت در مسائل سیاسی و اجتماعی جزئی از پازل «عقلانیت سیاسی» و از نشانه های فرهیختگی جامعه است. یعنی نه اقلیت و نه اکثریت نباید در اموری که مربوط به آحاد جامعه است و هر شخص بمثابه یک شهروند –طبق قانون- از آن حق بهره مند است، این قیود را لحاظ کند. گرچه این توصیف مقداری آرمانی است ولی در چنین شرایط سالم و مناسبی، یک شهروند سنی مذهب هم مانند یک شهروند شیعه، می تواند با خیال آسوده و فارغ از توجه به حساسیت های مذهبی یا قومی و با توجه به ملاک کارآمدی کاندیداها یا ایده های اقتصادی و اجتماعی آنها و... در انتخابات نقش آفرینی کند که این خود، نشانه ای از انتخابات نزدیک به مبانی اسلامی است.

•  پرهیز از یکسان سازی سلایق سیاسی اقلیت ها

بعلاوه، پیوند جریانات قومی مذهبی به جریانات سیاسی می تواند نگرانی از کم توجهی به حقوق اقلیت ها در زمانه تغییر مدیریت سیاسی را ایجاد نماید که امری ناپسند است. اینک که مدیریتهای سطوح مختلف کشور با تغییر جریانات سیاسی تغییر می کند، شایسته نیست که مدیران شایسته اقلیت ها بخاطر رنگ و بوهای سیاسی یا خدای نکرده رقابتهای قومی منطقه ای محدود شوند! گر چه مطلوب این است که در انتخاب مدیران، فقط قید کارآمدی ملاک باشد ولی از آنجا که تعلق سیاسی یک امر طبیعی است، تنوع گرایشات سیاسی در اقلیت ها می تواند ضامن نقش آفرینی آنان در همه ادوار دولتها باشد. از همین رو چنانچه برخی نخبگان اهل سنت نیز به درستی نوشته اند، نباید مشارکت سیاسی اقلیت ها را با ابزارهای مختلف، درگیر دوقطبی های موجود کرد و بهتر آن است که به منافع بلندمدت همه جامعه توجه شود.

«سُبْحَانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یصِفُونَ، وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ.»