چرا باید برای «ویلایی‌ها» تا دیر نشده کاری کرد؟

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* طی همه این سال‌هایی که از جنگ گذشته است، هیچوقت جنگ را از دید لنز زن‌ها ندیده ایم. نگاه زنانه که آمیخته با احساس و لایه‌های پنهان بسیار است، اتفاق بسیار دل‌نشین و تازه ای است که با شیار ۱۴۳ و نفس به ما نشان داد در همه این سالها چقدر جایش در سبد فرهنگی جامعه خالی بوده است.

حال، زمان پدیدار شدن رویشی تازه است؛ منیر قیدی رویش جدید سینمای ایران است که سعی کرده ذهنیت تازه و مستقلش را از سینمای جنگ با نمایش "ویلایی‌ها" به عینیت تبدیل کند.

اما ماجرای ویلایی‌ها از روزهای میانی جشنواره فیلم فجر شروع شد، وقتی که فیلم های ضعیف اهالی کاخ رسانه را ضعیف کرده بود و اکران چند فیلم خوب حال خبرنگارهای حاضر در جشنواره را عوض کرده بود. یکی از این فیلم ها که منتقدان و خبرنگارها را شگفت زده کرده بود و بعد از اتمام فیلم هر کدام در مورد تعداد جایزه هایی که خواهد گرفت گمانه زنی می کردند، همین فیلم سینمایی " ویلایی‌ها " بود.

 فیلمی خوش ساخت در استاندارد سینمایی و با کستی کاملا حرفه ای که هر کدام در زیباتر شدن این اثر تاثیری ویژه گذاشته بودند.

همگان بر این باور بودند که این فیلم به قطع چند جایزه را به خود اختصاص خواهد داد؛ اما در لیست عجیب جشنواره از کاندید شدن فیلمی بدون موسیقی در بخش بهنرین موسیقی متن گرفته تا کاندید نشدن "ویلایی‌ها " محبوب نشان می‌داد که داوری ها در این دوره با نگاه سینمایی نبوده است.

 فیلم " ویلایی ها " قصه خانواده‌های فرماندهان سپاه و ارتش در سال ۱۳۶۵ است، زندگی سرشار از اضطراب خانواده های فرماندهان جنگ که کمتر در سینمای جنگ ایران به آن پرداخته شده است.

فیلمی ارزشی همراه با کادری خوب و بازیگرانی نام آشنا برای مردم اما بی انصافی در حق این فیلم تنها به جشنواره فجر منتهی نشد بلکه حالا یقه این فیلم را در اکران هم گرفته اند! 

اما دعوای امروز اصلا سر خانه سینما یا نوبت اکران فیلم‌ها یا آدمهایی که جوایز جشنواره فیلمفجر تنها در انحصار آن‌هاست نیست؛ دعوا سر این است که امروز حزب_الله در سینما یک حرف جدی و قشنگ برای گفتن دارد که باید رفت و آن را دید و شنید. تعارف ندارد ویلاییها خود یک انتخابات است که باید از آن سربلند بیرون بیاییم و امروز نوبت ما مردم است که باوجود روی خوش مسئولین به این فیلم و بلکه جریان فکری-فرهنگی، از آن حمایت کنیم و به آن مسئولان و سایر فیلم سازان و اصحاب سینما که به فیلم های سکولار و یا بدون مضمون و محتوا روی آورده اند نشان دهیم که هنوز هم فیلم های فاخر مورد توجه و تحسین عموم مردم است.

محمد صادقی- دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه صنعی شیراز

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.