عده‌ای دوستی دنیا را با مقدس‌مآبی و ریاکاری به دست آورده‌اند

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی در جلسه درس اخلاق خود که در دفتر مقام معظم رهبری برگزار شد، بابیان اینکه در دیدگاه امام علی(ع) تظاهر به تقوا برای انسان فایده‌ای ندارد، اظهار داشت: در دیدگاه ایشان خداوند، انسانی را که امربه‌معروف می‌کند اما خود عامل به آن نیست را لعن می‌کند.

وی بابیان اینکه امام علی(ع) توده مردم را به  4 دسته تقسیم‌بندی کرده است، گفت: دسته نخست انسان‌هایی هستند که همتی برای رسیدن به مقامات عالی ندارند، این افراد در جنگ و درگیری‌ها شرکت نمی‌کنند، و دلیل این کار آن‌ها بی‌عرضگی و عافیت‌طلبی است.

آیت‌الله مصباح یزدی بیان کرد: این افراد به دلیل بی‌عرضگی و نداشتن همت دست به فتنه و شلوغ‌کاری نمی‌زنند، و عدم اقدام آن‌ها به دلیل مخالفت آن‌ها نیست بلکه از نداشتن همت بالا و عافیت‌طلبی آن‌ها است.

رئیس موسسه امام خمینی(ره) دسته دوم را انسان‌هایی دنیا دوست دانست و افزود: این دسته از افراد کسانی هستند که دوستی دنیا را با مقدس‌مآبی و ریاکاری به دست آورده‌اند و به دنبال آن هستند که مردم آن‌ها را خوب بدانند و به آن‌ها احترام کنند.

وی به بیان ویژگی‌های این افراد پرداخت و عنوان کرد: این افراد با ریاکاری دنیا را به دست می‌آورند، رفتارشان از روی ریا و باوقار است، همچنین قدم‌هایشان کوتاه و آرام است تا مردم به آن‌ها اعتماد کنند.

آیت‌الله مصباح یزدی ادامه داد: افراد کمی نیز هستند که خواب از چشمانشان ربوده‌شده چراکه اعتقاد به رجوع الی الله دارند، و ترس از عالم محشر، و قیامت خداترسی در آن‌ها موج می‌زند، این دسته از افراد در حالت انزوا قرار دارند و کسی به آن‌ها اعتنا نمی‌کند.

وی دسته دیگر از انسان‌ها را بزن‌بهادر، اهل مبارزه و درگیری دانست و تصریح کرد: این افراد به‌صورت آشکار به دنبال ایجاد شر و فتنه در جامعه هستند و به‌اصطلاح به این افراد لاابالی گر می‌گویند.

استاد برجسته حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: این دسته از افراد به دنبال زخارف دنیوی هستند، و افرادی هستند که به دنبال به دست آوردن شهرت در میان مردم هستند، همچنین این دسته از افراد اهل کار و دارای عرضه کاری هستند اما نه برای آخرت بلکه برای دنیای خود کار می‌کنند.

آیت‌الله مصباح یزدی با تأکید بر دل‌بسته نشدن انسان به دنیا گفت: این فرمایش امام علی(ع) که‌ ای مسلمانان دنیا باید در نظرتان از پر کاهی کم‌ارزش‌تر باشد، دنیا را رها کرده و دل به آن نبندید، به این معنا است که انسان باید همراه جد و جهدی که دارد نباید دل‌بسته دنیا شود.