به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، یکـی از مهمترین خصوصیات صنعت پتروشیمی ارزش افزوده بسیار بالای آن است. بدین مفهوم که با تغییرات شیمیایی و فیزیکـی بر روی هیدروکربورهای نفتی و گازی می توان ارزش محصول را به میزان ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش داد.
واژه‌ی پتروشیمی از دو کلمه پترول و شیمی ترکیب شده و معنی لغوی آن مواد شیمیایی حاصله از نفت است. این واژه برای اولین بار در 1942 توسط عده ای از سازندگان مواد شیمیایی، به کار برده شد.
به طور کلی مواد پتروشیمی آن گروه از محصولات شیمیایی هستند که از طریق تغییر شکل یافتن یا فعل و انفعالات قسمتی از هیدروکربورهای نفت یا گاز طبیعی با سایر مواد تهیه می شوند.
محصولات پتروشیمی دارای موارد استعمال عمومی و صنعتی متعدد از قبیل پارچه ( نایلون، دارکرون، پشم و پنبه مصنوعی) لوازم الکتریکی، کودهای شیمیایی، حلال ها، مواد پاک کننده و غیره است. محصولات پتروشیمی
را می توان به سه دسته مشخص تقسیم کرد: محصولات اصلی مانند اتیلن، پروپیلن، گوگرد، بنزین، آمونیاک و غیره. این محصولات پایه و اساس محصولات متعدد دیگر پتروشیمی را تشکیل می دهد.
محصولات میانی که از محصولات اصلی تولید شده و مواد اولیه کارخانه های تولید کننده محصولات نهایی را تشکیل می دهند. مانند پلی کلروروینیل (پی وی سی )، ملامین و... . سومین دسته از محصولات پتروشیمی محصولات نهایی هستند که برای ساختن لوازم و ابزار مورد مصرف صنایع و عموم مردم به کار می روند، مانند الیاف مصنوعی، اشیای پلاستیکی، لاستیک،کودهای شیمیایی و غیره.