عضو شورای عالی آموزشوپرورش با اشاره به اینکه اجرای سند تحول بنیادین چشمانداز ۱۵ ساله دارد، گفت: علت اجرا نشدن شعارها این است که آموزشوپرورش در اولویت کشور قرار ندارد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرحناز حدادی درباره اجرایی شدن سند تحول بنیادین اظهار کرد: قرار نبود طی سالهای گذشته تمام سند تحول بنیادین اجرایی شود بلکه اجرای این سند چشم اندازی ۱۵ ساله دارد، اما باید پرسید از زمان تصویب سند تحول بنیادین تا امروز چه اتفاقاتی افتاده است و چه بخشهایی از سند معطل مانده و زیرساختهای آن فراهم نشده است؟
وی افزود: آنچه سند تحول بنیادین را در برخی موارد دچار چالش کرد، شتابزدگی در اجرای برخی احکام بدون فراهمکردن زیرساختها بود. به عنوان مثال وقتی دوره ابتدایی ۶ ساله شد بدون اینکه به صورت آزمایشی اجرا شود برای کل کشور پایه ششم را اجرا کردند؛ مناطقی در کشور بودند که برای دوره ابتدایی ۵ ساله نیز معلم کم داشتند و در این شرایط پایه ششم را بدون تأمین نیروی انسانی لازم به دوره ابتدایی اضافه کردند.
عضو شورای عالی آموزشوپرورش گفت: برای پایه ششم معلم تربیت نشد و کتابهای آن نیز اجرای آزمایشی را طی نکردند، این مسئله مهمترین مصداق شتابزدگی در اجرای سند تحول بنیادین است. سند تحول احکام متفاوتی دارد و در بخشی از آن که مخاطبش خانوادهها، معلمان، اساتید دانشگاه و حوزویها هستند میتوان از ظرفیت صدا و سیما استفاده کرد.
وی ادامه داد: تا چه میزان از ظرفیت صدا و سیما برای آموزش معلمان و خانوادهها استفاده شده است؟ این موضوع را بارها در شورای عالی آموزشوپرورش از نماینده صدا و سیما پرسیدم، ولی به این مسئله توجه لازم نشده است.
حدادی با اشاره به اینکه وعدههای کاندیداهای ریاست جمهوری، وزارت و نمایندگی مجلس در حوزه معلمان بسیار خوب و شنیدنی است، گفت:به نظر نمیرسد این وعدهها از سر ناآشنایی با آموزشوپرورش باشد متاسفانه در شعار بسیار خوب سخن میگویند، اما در عمل خوب بودن را شاهد نیستیم. علت اجرا نشدن شعارها این است که آموزشوپرورش در اولویت کشور قرار ندارد؛ در مجلس برنامه کدام یک از وزرا به خوبی بررسی میشود؟
عضو شورای عالی آموزشوپروش اظهار کرد: وقتی موانع اجرای سند تحول بنیادین را از وزرای آموزشوپرورش میپرسیم، مسئله کمبود بودجه را مطرح میکنند. اگر قرار است معلم منزلت پیدا کند دیگر نمیتواند دو یا سه شغله باشد و توجه به معلم باید در حقوق و مسائل رفاهی خود را نشان دهد و قانونگذاران و برنامه ریزان به این مسائل توجه کنند.