دیجیتال ژورنال گزارش داد
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو به نقل از دیجیتال ژورنال، چین استفاده از دلار امریکا برای مبادلات نفت را مورد انتقاد قرار داده است. از دهه ۱۹۷۰ تقریبا همه مبادلات نفتی با دلار آمریکا انجام می‌شده است حتی زمانی‌که آمریکا در مبادلات دخیل نبود.
در نتیجه، دلار آمریکا برای قیمت‌گذاری و مبادلات نفت مورد استفاده قرار گرفت و تقاضای زیادی برای این ارز وجود داشت که به آمریکا قدرت اقتصادی و استراتژیکی زیادی داد.
بر اساس گزارش‌ها، چین در حال ایجاد یک بازار فروش آتی با ارز خود یعنی یوآن است و همچنین در ماه‌های آتی یک شاخص نفتی با یوآن معرفی خواهد کرد؛ اقدامی که به کاهش تسلط دلار آمریکا در مبادلات نفتی کمک خواهد کرد.
«رنمینبی» پول رایج در چین و یوآن، واحد پولی این کشور است، اما برخی اوقات به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. رابطه این دو همانند استرلینگ و پوند در انگلیس است.
با ایجاد یک بازار فروش آتی به یوآن، تقاضا برای ارز چینی افزایش می‌یابد و این پول احتمالا بسیار خوب در اقتصاد این کشور به چرخش درمی آید. به علت تسلط دلار، آمریکا می‌تواند پول را با نرخ پایین استقراض کند، زیرا تقاضای زیادی برای این ارز وجود دارد.
اغلب دلارهای نفتی که به اقتصاد آمریکا بازمی‌گردد، رشد اقتصادی ایجاد می‌کند. دلار آمریکا همچنین برای بسیاری از سرمایه‌گذاران در جهان به منبع امن سرمایه‌گذاری تبدیل شده است.
در ماه مارس سال جاری، چین روزانه ۹. ۱۷ میلیون بشکه نفت وارد کرده و رکود پیشین خود برابر با ۸. ۵۷ میلیون بشکه در روز را شکسته است. این رقم از میزان واردات آمریکا برای ماه مارس و همچنین در سال بیشتر است و چین را به نخستین واردکننده نفت در جهان تبدیل کرده است. با توجه به این رکورد، تعیین قیمت نفت با یوآن معنای بیشتری پیدا می‌کند.
چین در نظر دارد تا قرارداهای فروش آتی نفت را در بورس بین‌المللی انرژی شانگهای منعقد کند. هرچند پکن باید کشورهای مهمی نظیر عربستان و روسیه را متقاعد کند تا در این تبادل شرکت کنند در غیر اینصورت بازار به اندازه کافی بزرگ نخواهد شد و نقدینگی نخواهد داشت که تفاوتی ایجاد و سرمایه‌گذاران را جذب کند.
پیش از این هم مبادلاتی به یوآن وجود داشته به ویژه با ایران که فروش نفت به یوآن را برای پیشگیری از تحریم وزارت خزانه‌داری آمریکا قبول کرده بود. روسیه نیز به علت تحریم‌های آمریکا، با برخی از مبادلات به یوآن موافقت کرده بود. ونزوئلا نیز قیمت‌گذاری نفت را با یوآن آغاز کرده است.
برخی معتقدند که موفقیت پروژه شاخص نفتی چین به متقاعد کردن کشوری نظیر عربستان برای انجام مبادلات به یوآن بستگی دارد.
کارل وینبرگ، اقتصاددان گفت: «من معتقد هستم که قیمت‌گذاری نفت به یوآن نزدیک است و به محض اینکه عربستان بپذیرد، بقیه بازار نفت با آن‌ها همراه می‌شود... درصورتی که عربستان این کار را انجام دهد، ممکن است با خشم امریکا مواجه شود، اما اگر این کار را انجام ندهد، بازار چین را از دست می‌دهد.»
ازطرفی نقش «ارز رمزپایه» در کاهش دلار ممکن است چشمگیر شود. کرملین اعلام کرده است که یک روبل رمزپایه دولتی ایجاد خواهد کرد.
پایگاه اویل پرایس نوشته است: «کرملین اعلام کرد یک روبل رمزپایه دولتی با پشتوانه طلا ایجاد خواهد کرد. هدف از ایجاد این سکه تبادل آزاد میان روبل رمز پایه و روبل و کاهش وابستگی به ارز خارجی است.»
در عین حال، شرکت مالی کویت به شورای همکاری خلیج فارس پیشنهاد داد که مبادلات نفتی با بیت‌کوین انجام شود.
همچنین تنش میان قطر و عربستان ممکن است تجارت با یوان را شامل شود. در دو سال گذشته، قطر بیش از ۸۶ میلیارد دلار مبادلات به یوآن با چین انجام داده است. همچنین قطر با ایران در یک میدان گازی بزرگ شریک است که می‌تواند به توسعه قراردادهای تجاری دو کشور منجر شود.
جیمز ریچاردز، اقتصاددان توضیح می‌دهد که چین و روسیه به ذخیره کردن فلزهای گران ب‌ها تمایل دارند: «چین برای مقابله با تسلط دلاری امریکا طلا می‌خرد. اگر تورم دلاری ایجاد شود، ذخایر دلاری چین ارزش خود را از دست می‌دهد، اما قیمت دلاری طلاهایش افزایش می‌یابد. انگیزه روسیه ژئوپلتیکی است. طلا اسلحه قرن ۲۱ برای جنگ مالی است. آمریکا سیستم پرداخت دلاری را کنترل می‌کند و با کمک هم‌پیمانان اروپایی می‌تواند دشمنان را از سوئیفت بیرون کند. طلا در برابر چنین حمله‌ای، نوعی مصونیت است. طلای فیزیکی نمی‌تواند هک، پاک یا مسدود شود. انتقال طلا راه ساده‌ای برای روسیه در تسویه حساب بدون دخالت امریکاست.»
در حال حاضر، کنار گذاشتن دلار به تدریج در حال انجام است، اما به نظر می‌رسد که در آینده دلار کمتر و کمتر در مرکز توجه باشد و این امر قدرت آمریکا را در مبادلات جهانی تضعیف خواهد کرد.
در نتیجه، دلار آمریکا برای قیمت‌گذاری و مبادلات نفت مورد استفاده قرار گرفت و تقاضای زیادی برای این ارز وجود داشت که به آمریکا قدرت اقتصادی و استراتژیکی زیادی داد.
بر اساس گزارش‌ها، چین در حال ایجاد یک بازار فروش آتی با ارز خود یعنی یوآن است و همچنین در ماه‌های آتی یک شاخص نفتی با یوآن معرفی خواهد کرد؛ اقدامی که به کاهش تسلط دلار آمریکا در مبادلات نفتی کمک خواهد کرد.
«رنمینبی» پول رایج در چین و یوآن، واحد پولی این کشور است، اما برخی اوقات به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. رابطه این دو همانند استرلینگ و پوند در انگلیس است.
با ایجاد یک بازار فروش آتی به یوآن، تقاضا برای ارز چینی افزایش می‌یابد و این پول احتمالا بسیار خوب در اقتصاد این کشور به چرخش درمی آید. به علت تسلط دلار، آمریکا می‌تواند پول را با نرخ پایین استقراض کند، زیرا تقاضای زیادی برای این ارز وجود دارد.
اغلب دلارهای نفتی که به اقتصاد آمریکا بازمی‌گردد، رشد اقتصادی ایجاد می‌کند. دلار آمریکا همچنین برای بسیاری از سرمایه‌گذاران در جهان به منبع امن سرمایه‌گذاری تبدیل شده است.
در ماه مارس سال جاری، چین روزانه ۹. ۱۷ میلیون بشکه نفت وارد کرده و رکود پیشین خود برابر با ۸. ۵۷ میلیون بشکه در روز را شکسته است. این رقم از میزان واردات آمریکا برای ماه مارس و همچنین در سال بیشتر است و چین را به نخستین واردکننده نفت در جهان تبدیل کرده است. با توجه به این رکورد، تعیین قیمت نفت با یوآن معنای بیشتری پیدا می‌کند.
چین در نظر دارد تا قرارداهای فروش آتی نفت را در بورس بین‌المللی انرژی شانگهای منعقد کند. هرچند پکن باید کشورهای مهمی نظیر عربستان و روسیه را متقاعد کند تا در این تبادل شرکت کنند در غیر اینصورت بازار به اندازه کافی بزرگ نخواهد شد و نقدینگی نخواهد داشت که تفاوتی ایجاد و سرمایه‌گذاران را جذب کند.
پیش از این هم مبادلاتی به یوآن وجود داشته به ویژه با ایران که فروش نفت به یوآن را برای پیشگیری از تحریم وزارت خزانه‌داری آمریکا قبول کرده بود. روسیه نیز به علت تحریم‌های آمریکا، با برخی از مبادلات به یوآن موافقت کرده بود. ونزوئلا نیز قیمت‌گذاری نفت را با یوآن آغاز کرده است.
برخی معتقدند که موفقیت پروژه شاخص نفتی چین به متقاعد کردن کشوری نظیر عربستان برای انجام مبادلات به یوآن بستگی دارد.
کارل وینبرگ، اقتصاددان گفت: «من معتقد هستم که قیمت‌گذاری نفت به یوآن نزدیک است و به محض اینکه عربستان بپذیرد، بقیه بازار نفت با آن‌ها همراه می‌شود... درصورتی که عربستان این کار را انجام دهد، ممکن است با خشم امریکا مواجه شود، اما اگر این کار را انجام ندهد، بازار چین را از دست می‌دهد.»
ازطرفی نقش «ارز رمزپایه» در کاهش دلار ممکن است چشمگیر شود. کرملین اعلام کرده است که یک روبل رمزپایه دولتی ایجاد خواهد کرد.
پایگاه اویل پرایس نوشته است: «کرملین اعلام کرد یک روبل رمزپایه دولتی با پشتوانه طلا ایجاد خواهد کرد. هدف از ایجاد این سکه تبادل آزاد میان روبل رمز پایه و روبل و کاهش وابستگی به ارز خارجی است.»
در عین حال، شرکت مالی کویت به شورای همکاری خلیج فارس پیشنهاد داد که مبادلات نفتی با بیت‌کوین انجام شود.
همچنین تنش میان قطر و عربستان ممکن است تجارت با یوان را شامل شود. در دو سال گذشته، قطر بیش از ۸۶ میلیارد دلار مبادلات به یوآن با چین انجام داده است. همچنین قطر با ایران در یک میدان گازی بزرگ شریک است که می‌تواند به توسعه قراردادهای تجاری دو کشور منجر شود.
جیمز ریچاردز، اقتصاددان توضیح می‌دهد که چین و روسیه به ذخیره کردن فلزهای گران ب‌ها تمایل دارند: «چین برای مقابله با تسلط دلاری امریکا طلا می‌خرد. اگر تورم دلاری ایجاد شود، ذخایر دلاری چین ارزش خود را از دست می‌دهد، اما قیمت دلاری طلاهایش افزایش می‌یابد. انگیزه روسیه ژئوپلتیکی است. طلا اسلحه قرن ۲۱ برای جنگ مالی است. آمریکا سیستم پرداخت دلاری را کنترل می‌کند و با کمک هم‌پیمانان اروپایی می‌تواند دشمنان را از سوئیفت بیرون کند. طلا در برابر چنین حمله‌ای، نوعی مصونیت است. طلای فیزیکی نمی‌تواند هک، پاک یا مسدود شود. انتقال طلا راه ساده‌ای برای روسیه در تسویه حساب بدون دخالت امریکاست.»
در حال حاضر، کنار گذاشتن دلار به تدریج در حال انجام است، اما به نظر می‌رسد که در آینده دلار کمتر و کمتر در مرکز توجه باشد و این امر قدرت آمریکا را در مبادلات جهانی تضعیف خواهد کرد.
ارسال نظرات