رئیس دانشگاه فنی حرفهای: خوشترین خاطره من زمانی است که دانشجویانم در تحصیلات بالاتر پذیرفته میشوند علی الخصوص زمانی که شغل پیدا میکنند و با جعبه شیرینی به دیدنم میآیند.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛سال گذشته؛ تغییراتی در ساختار وزارت علوم و دانشگاه ها ایجاد شد. از نشستن منصور غلامی بر مسند وزارت گرفته تا روسای دانشگاهی که به واسطه پایان خدمت یا مصلحت وزیر ، تغییر کردند.
ابراهیم صالحی عمران ، پیش از این در دانشگاه مازندران، فعالیت می کرد و حالا با امضای وزیر در حکم ریاست دانشگاه فنی حرفه ای ، برنامه های این دانشگاه را برای تحقق دانشگاه کارآفرین دنبال می کند. گفت وگوی خبرگزاری دانشجو با این استاد دانشگاه، فارغ از مباحث مدیریتی درباره موضوعات شخصی، سلایق و سرگرمی هایی است که می تواند زندگی یک استاد، مشاور و رییس دانشگاه را تشکیل دهد.
این گفت وگو را با پیام تبریک نوروزی رییس دانشگاه فنی حرفه ای ، آغاز می کنیم:
برنامه شما برای عید چیست؟ آیا به مسافرت میروید؟ بنا بر عادات خانوادگی که از پدرم آموختم و همگی در شبهای عید به دید و بازدید حتی اقوام دور میرفتیم، من هم در تعطیلات عید بسیار دوست دارم که به زادگاهم ،مازندران و آملبروم و ضمن دیدار اقوام و خویشاوندانم از گفت و شنود با آنها لذت ببرم، چون فرصت خوبی است تا با اقوام خود ملاقات کنم.
جز کتابهای تخصصی چه نوع کتابهایی را بیشتر مطالعه میکنید؟
ماندگارترین کتابی که روی شما تاثیر زیادی گذاشته، چه بوده است؟ قاعدتا در دوران نوجوانی و جوانی کتابهای تحصیلی و رشتهای مد نظر قرار میگرفت، اما به کتابهای ادبی و شعر هم علاقه خاصی داشتم حتی در گذشته کتابهای رمان را بیشتر مطالعه میکردم و عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بودم، درحقیقت به خواندن کتابهای متعدد عادت داشتم، اما سالهای اخیر و بعد از ورود به دانشگاه تمرکزم روی کتابهای حوزه تعلیم و تربیت و علوم تربیتی بوده است.
اهل ورزش هستید؟ بله. به ورزش علاقه زیادی دارم و فوتبال و والیبال زیاد بازی کردم، اما بخاطر بالا رفتن سن به تدریج آنها را کنار گذاشتم، چون سال گذشته هنگام فوتبال بازی کردن پایم آسیب دید و احساس کردم که از این پس باید به ورزشهای دیگری مثل شنا و پیاد روی و گاهی اوقات کوهنوردی بپردازم.
اهل فیلم هستید؟ اگر فرصت کنم حتما فیلم میبینم، اما بیشتر به دیدن فیلمهای تاریخی علاقه دارم چرا که همچون مطالعه کتابهای تاریخی به نظرم مطالب زیادی میتوان از آنها یاد گرفت. بسیار دوست داشتم که فیلمهای جشنواره فجر را مشاهده کنم، اما فرصت نکردم. هنر خوب است، توجه و دیدن فیلم، آثار خطاطی، تئاتر میتواند حس زیبایی شناسی و عاطفی را در فرد بیدار کند، لذا به تمام دانشجویان توصیه میکنم که از هنر غافل نشوند چرا که هنر میتواند آنها را نرم تر، عاطفیتر، انسانیتر و اجتماعیتر کند. در نظام آموزشی برای حس زیبایی شناسی سرمایه گذاری کمی انجام دادیم و نیاز است که این حس در فرزندان ما ایجاد شود. توجه به هنر و آثار هنری افراد مختلف را تلطیف میکند.
به نظر شما بهترین و بدترین اتفاقی که در سال ۱۳۹۶، چه بود؟ زلزله سرپل ذهاب و حادثه سقوط هواپیمای تهران-یاسوج بدترین حوادثی بودند که مرا بسیار متاثر کرد. ما جزو ملت هستیم و دوست داریم که مردم همواره شاد باشند. ملت ما بسیار همراه، دوست داشتنی، با ظرفیت و آرام هستند از این رو حادثههای این چنینی ناراحتم میکند و از خدا میخواهم که این بلایا را از سر ما کم کند. خوش ترین خاطره من زمانی است که دانشجویانم در تحصیلات بالاتر پذیرفته میشوند علی الخصوص زمانی که شغل پیدا میکنند و با جعبه شیرینی به دیدنم میآیند.
اگر دانشجویی با شما برخورد نامتعارف داشته باشد در مقام یک استاد چه نوع برخوردی با او خواهید داشت؟
بهترین دانشجویی که از لحاظ رفتاری، تلاش و کوشش برای تحصیل در ذهن شما باقی مانده، چه کسی است؟ من دانشجویان زیادی داشتم و شاید نتوانم تنها یکی از آنها را نام ببرم. درحال حاضر بعضی از دانشجویانم بعنوان اساتید در دانشگاه تدریس میکنند. هنوز هم بعد از ۲۷ یا ۲۸ سال تدریس در دانشگاه، از کارم لذت میبرم گاهی مسئولیتهای اجرایی فرد را از یاد دادن و یادگیری دور میکند.
یکی از ۴ دانشجویی که اولین ورودیهای ارشد رشته برنامه ریزی آموزشی را تشکیل میدادند، بسیار علاقمند و مستعد بود، زبان ارتباطی خوبی داشت و توانستم با او یک مقاله محیط زیستی را به چاپ رسانم. این دانشجو طرح سربازی خود را در یکی از دانشگاههای کشور گذراند و مرتبا با یکدیگر در ارتباط بودیم تا اینکه او دچار بیماری سخت شد و درگذشت. این دانشجو را هیچوقت نتوانستم فراموش کنم علیرغم تلخ بودن این ماجرا، اما همچنان مهر به این دانشجو در دل من زنده است.
صمیمیترین دوستانتان چه کسانی هستند؟ اصولا آدم خوش ارتباطی هستم و دوستان زیادی دارم، از دوران محصلی خود هم دوستانی دارم که شاید از لحاظ تحصیلات خیلی با من رشد نکردند، اما هنگامی که با آنها هستم احساس میکنم مدرکی ندارم و این امر حس آرامش عاطفی خاصی به من میدهد.
دوست دارید سال ۹۷ چه اتفاقی برایتان رخ دهد که امسال را بهترین سال خود بدانید؟
دوست دارم سال ۱۳۹۷ مسائل اداری، پرسنلی، استخدامی و اشتغال را در دانشگاه فنی حرفه ای را حل کنیم و یک دانشگاه کیفی داشته باشیم به گونهای که قابل اعتماد جامعه باشد و دانش آموزان، دانشگاه فنی و حرفهای را برای انتخاب مسیر حرفهای و شغلی خود انتخاب کنند. آرزوی قلبی من این است که بتوانم در دانشگاه فنی و حرفهای به اشتغال جوانان کمک کنم.