به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، مسئله تکثیر نسل، تکثیر اولاد در جامعه مطرح شد، خب مسئولین هم همراهی کردند، موافقت کردند؛ من می‌شنوم در گوشه و کنار، بر خلاف آن عمل می‌کنند. این چیزی است که غربی‌ها می‌خواهند؛ غربی‌ها با افزایش عدد مسلمان‌ها مخالفند، با افزایش عدد ملّتی که جوانهایش می‌توانند در عرصه ظاهر بشوند و کشور را به اوج برسانند، معلوم است که مخالفند. ما نباید کار را جوری پیش ببریم که مقصود آن‌ها عملی بشود؛ باید جوری حرکت بکنید که مقاصد اسلامی تأمین بشود، این وظیفه ما است، وظیفه مسئولین ما این است.
(مقام معظم رهبری ۱۷ اسفند ۹۶)
کاش داداش و خواهر داشتم!
و این ماندگار‌ترین و غم‌انگیزترین «ای کاش» است که به واسطه تصمیم پدر و مادر مبنی بر تک فرزندی در تمام مراحل زندگی فرد با او می‌ماند، این درحالی است که ما حاضر نیستیم مدت کوتاهی بدون همنشین و همسرمان به سر ببریم، ولی سال‌ها کودکمان را از داشتن یک همدم، یک خواهر یا برادر بی‌نصیب می‌گذاریم.
سیاست‌های افزایش جمعیت
یک جامعه پویا به منابع انسانی پویا نیاز دارد، دکتر مجید ابهری آسیب شناس و رفتار شناس اجتماعی در گفت‌وگو با گزارشگر روزنامه کیهان درباره سیاست افزایش جمعیت می‌گوید: «جمعیت اصلی‌ترین سرمایه هر کشور بوده و با توجه به منابع زیرزمینی و توانمندی‌های صنعتی و اقتصادی میزان آن باید با حجم جغرافیایی کشور تطابق عینی داشته باشد.»
وی تصریح می‌کند: «پس از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به سیاست‌های جغرافی اسلامی ایران به عنوان مرکز ثقل تشیع و سنگر واقعی مهدویت و اسلام علوی در کره زمین، حجم جمعیت ایران با عنایت به وسعت و منابع بسیار کمتر بود و دو دهه بعد از انقلاب هم همان سیاست‌های غلط ادامه داشت.»
دکتر ابهری اضافه می‌کند: «نهاد‌های متولی هم سیاست متمرکز و مدونی در زمینه سیاست افزایش جمعیت نداشتند، مقام عظمی ولایت با توجه به تجارب اجرایی دوران ریاست جمهوری عنایت ویژه به جمعیت کافی برای کشور داشتند و سیاست‌های گذشته را مورد نکوهش قرار دادند.»
وی با اشاره به اینکه رهبر معظم انقلاب خواهان تدوین قوانین تشویقی برای افزایش جمعیت بودند، می‌گوید: «در آن برهه زمانی میان نخبگان اجتماعی دو نظریه وجود داشت، عده‌ای معتقد بودند که جمعیت باید در همین سطح کنترل گردد و گروه دوم نیز بر این باور بودند که با آماده‌سازی و تهیه زیرساخت‌های اولیه مانند بهداشت و آموزش و پرورش باید اقدام به افزایش جمعیت نمود چراکه در ۲۰ سال آینده جمعیت رو به سالمندی می‌رود درحالی که باید مدیریت کشور به دست جوانان نیرومند انقلابی باشد.»
این آسیب‌شناس و رفتار‌شناس اجتماعی می‌افزاید: «بسیاری از خانواده‌ها به خاطر گران بودن هزینه‌های فرزندآوری و فرزندپروری دچار ترس و واهمه شده‌اند، در نتیجه در زمینه بهداشت و درمان کودکان زیر ۴ سال باید سازمان‌ها و نهاد‌های مرتبط هزینه‌های لازم را پرداخت نموده و به والدین شاغل به دلیل بالا بودن هزینه‌های مهدکودک کمک کنند و با اعطای مرخصی با حقوق به پدران و مادران آن‌ها را به فرزندآوری تشویق کنند.»
دکتر ابهری تاکید می‌کند: «در جهت اجرای نظریات و رهنمود‌های مقام معظم رهبری باید توجه داشت که از سال ۱۳۶۸ معظم‌له به موضوع ناتوی فرهنگی و تهاجم فرهنگی مستقیما اشاراتی کردند که متاسفانه تا به امروز دست‌اندرکاران علوم اجتماعی و فرهنگی چندان رهنمود‌های ایشان را در نیافتند.»
وی در ادامه اظهار می‌دارد: «اگر راهنمایی‌ها و ارشادات ایشان به کار گرفته می‌شد سیاست‌های کاهش جمعیت که یکی از ابزار‌های غربی است امروز در کشور کارایی نداشت در نهایت باید زیر ساخت‌ها برای تحقق این امر آماده شود و موضوع به این مهمی در حد سخنرانی و همایش باقی نماند.»
مشکلات و آفت‌های تک فرزندی
اغلب والدین تک فرزند، یا کسانی که تمایل به تک فرزندی دارند فکر می‌کنند انرژی و توان تربیت بیش از یک کودک را ندارند، این در حالی است که معایب و مشکلات تک فرزندی به مراتب بیشترازچند فرزنداست.
همچنین در جوامعی که خانواده‌ها در آن به سمت تک فرزندی می‌روند خانه سالمندان تبدیل به یک ضرورت می‌شود؛ دولت باید وارد عمل شود و از سالمندان نگهداری کند و همین نگهداری هزینه‌های گزافی به همراه دارد.
از سوی دیگر برخلاف تصور برخی که گمان می‌کنند بچه‌های زیاد وقت بیشتری را از والدین می‌گیرند، وجود بچه‌های زیاد موجب می‌شود والدین وقت کمتری را برای بازی با بچه‌ها بگذارند.
بهترین کسانی که وقت بچه‌ها را پر می‌کنند، خود بچه‌ها هستند؛ البته تعداد زیاد بچه‌ها در صورتی می‌تواند در وقت والدین صرفه‌جویی کند که فاصلۀ سنی آن‌ها زیاد نباشد.
در همین رابطه صبا سادات ضیایی پژوهشگر سبک زندگی و خانواده در گفت‌وگو با گزارشگر روزنامه کیهان می‌گوید: «کودکان تک فرزند دچار مشکلاتی در معقوله‌های تشخیص درست، تصمیم درست و رقابت هستند، اما به این معنی نیست که همه تک فرزند‌ها چنین مشکلاتی داشته باشند.»
وی می‌افزاید: «به عنوان مثال در یک خانواده که جمعیت فرزندان بیش از یک نفر است فرزند کوچکتر از خواهر یا برادر خود الگوبرداری می‌کند و یا بر عکس اگر خواهر برادر کوچکتر از خود داشته باشد، احساس مسئولیت در او پرورش می‌یابد، حتی بچه‌های ۳ و ۴ ساله را می‌بینم که کمک حال خواهر یا برادر نوزاد خود هستند.»
این پژوهشگر سبک زندگی و خانواده تصریح می‌کند: «در خانواده‌های دارای بیش از یک فرزند، کودکان بهتر متوجه علاقه‌مندی‌های خود می‌شوند چرا که تضاد‌ها و تفاوت‌ها نمایان می‌شود در نتیجه کودک می‌تواند توانمندی‌های خود را هرچه بهتر شکل دهد.»
ضیایی تاکید می‌کند: «با خواهر و برادر داشتن فرد می‌تواند لذت خاله، عمه، دایی، و عمو شدن را تجربه کرده و همچنین هم زبان داشته باشد، به بیان دیگر تنها نباشد و این آفتی است که بچه‌های تک فرزند دارند و احساس می‌کند که پدر و مادر باید همیشه حامی آن‌ها باشند.»
وی در پایان خاطر نشان می‌کند: «یکی دیگر از مشکلات تک فرزند بودن این است که کودک فکر می‌کند باید تمام توجهات به سمت او باشد و هنگامی وارد جامعه می‌شود از مدرسه گرفته تا دانشگاه و سرکار انتظار دارد که تمام توجهات مجددا سوی او باشد درحالی که می‌دانیم اینگونه نیست و کودکان با داشتن خواهر و برادر این درس را یاد می‌گیرند که همه توجه‌ها برای آن‌ها نیست بلکه با موقعیت و شرایط مختلف توجه‌ها هم متفاوت خواهد بود.»
افزایش جمعیت راهبردی جهانی
افزایش جمعیت یک سیاست راهبردی جهانی است و پشت پرده‌هایی دارد، در همین رابطه مقام معظم رهبری نیز دربیانات خود در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی فرمودند: «یکی از امکانات و ظرفیت‌های مهم، موج جمعیّتی است که بعضی‌ها مخالفند. بعضی‌ها می‌گویند جمعیّت کشور چرا باید این تعداد باشد و چرا باید بیشتر بشود؟ این خطا است. هشتاد میلیون جمعیّت در یک کشور، آبرو برای این کشور است؛ این کشور هشتاد میلیون [جمعیّت دارد]. این سیاست غربی‌ها - که من بعد‌اشاره خواهم کرد- [یعنی]سیاست تحدید نسل، امروز‌گریبان خود آن‌ها را گرفته است و دارد بیچاره‌شان می‌کند؛ می‌خواهند کشور‌های اسلامی از جمعیّت‌های زیاد و جوان‌های فعّال و انسان‌های کارآمد برخوردار نباشند. اینکه من اصرار می‌کنم که حتماً بایستی تکثیر نسل بشود، خانواده‌ها باید فرزنددار بشوند - فرزند‌های بیشتری- برای این است که فردای این کشور به همین جوان‌ها احتیاج دارد و جوان و نیروی انسانی چیزی نیست که انسان بتواند از خارج وارد کند؛ بایستی خود کشور آن را تأمین بکند. این موج جمعیّتی یکی از امکانات است.»
سید محمد حسینی استاد دانشگاه تهران و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دهم در گفت‌وگو با گزارشگر کیهان می‌گوید: جمعیت و منابع انسانی یکی از مولفه‌های مهم قدرت ملی یک کشور است، کشور‌های اروپایی مانند فرانسه، انگلیس و سوئد یا کشور‌های توسعه یافته مانند ژاپن سیاست تنظیم نسل را دنبال کردند و امروز متوجه خطرات اقتصادی امنیتی، اجتماعی و فرهنگی کاهش نرخ باروری شده‌اند، در نتیجه سیاست‌های تشویقی را برای افزایش جمعیت آغاز کردند.
وی ادامه می‌دهد: «بسته‌های تشویقی برای خانم‌های باردار و خانواده‌هایی که دارای فرزند می‌شوند در این کشور‌ها در نظر گرفته می‌شود و حتی کشوری مانند کانادا برای جبران کمبود جمعیت راهبرد مهاجرت پذیری را در اولویت قرار داده است، همچنین آمریکا به فرزندانی که در این کشور متولد می‌شود (از نقاط مختلف دنیا) تابعیت آمریکایی می‌دهد.»
این استاد دانشگاه تهران تصریح می‌کند: «در کشور‌های مختلف غربی و توسعه یافته حمایت‌هایی در زمینه بیمه، مرخصی، کمک‌های نقدی و ... برای افرادی که بارداری می‌کنند در نظر گرفته می‌شود، این درحالی است که برخی غرب زدگان در ایران افزایش جمعیت را به تمسخر می‌کشند، اما خود غرب مخاطرات جدی نسبت به رشد منفی جمعیت دارند.»
حسینی تاکید می‌کند: «برای نمونه ژاپن که در شمار کشور‌های دارای اقتصاد برتر می‌باشد امروز به شدت نگران بحران پیری جمعیت است، زیرا افزایش درصد سالمندان در یک کشور به معنی کاهش درصد نیروی جوان و پرتوان که منشا تلاش، پویایی، خلاقیت، ابتکار، شادابی و سرزندگی در یک کشور هستند.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دهم با بیان اینکه سیاست‌های کنترل جمعیت و تنظیم خانواده که از سال ۶۶ در ایران انجام شد و ابزار‌های قانونی، اجرایی و تبلیغی در خدمت این سیاست قرار گرفت باعث شد نرخ باروری متوسط و تعداد فرزند در هر خانواده از ۶ فرزند به زیر ۲ فرزند کاهش یابد، اظهار می‌دارد: «این در حالی است که متوسط تعداد فرزند در جهان ۲/۵ است و اگر در جامعه‌ای کمتر از ۲/۱ باشد یعنی بعد از مدتی رشد منفی جمعیت آغاز می‌شود و اگر ۲/۱ باشد تازه جمعیت ثابت و پایدار خواهد بود.»
وی می‌افزاید: «متاسفانه در حال حاضر در برخی استان‌ها رشد جمعیت منفی شده است و این روند مشکلات عدیده‌ای را برای کشور به وجود آورد.»
حسینی اضافه می‌کند: «دنیا اکنون به این نتیجه رسیده است که تهدید نسل یک تهدید جدی محسوب می‌شود و غربی‌ها در کشور‌های اسلامی به ویژه کشور انقلابی ایران اصرار دارند که جمعیت کنترل شود.»
این استاد دانشگاه تاکید می‌کند: «جمهوری اسلامی ایران با جمعیت ۸۰ میلیونی قدرتمند مانع اهداف کشور‌های غربی است، لذا در رسانه‌های خود و از طریق عوامل داخلی خانواده‌ها را از داشتن فرزند بیشتر می‌ترسانند.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دهم ادامه می‌دهد: «متاسفانه این فرهنگ غیراسلامی و نادرست در اذهان عده‌ای جا افتاده که فرزند، مزاحم و مایه دردسر است! و لذت و رفاه زندگی در نداشتن فرزند یا تک فرزندی است.»
وی با اشاره به اینکه پیامبر اعظم (ص) به افزایش جمعیت مسلمانان در قیامت مباهات می‌کنند، اظهار می‌دارد: «اکنون متاسفانه وضع به گونه‌ای شده که در برخی خانواده‌ها برای پر کردن خلا عاطفی از بی‌فرزندی حیوانات از جمله سگ را جایگزین فرزند ساخته‌اند!»
حسینی تصریح می‌کند: «کشور‌های در حال توسعه بیش از هر سرمایه‌ای به منابع انسانی جوان و پرتحرک نیاز دارند وگرنه جامعه پیر مشکلات فراوان اقتصادی خواهد داشت و جمعیت بازنشستگان افزایش خواهد یافت، متاسفانه در مقایسه با بسیاری از کشور‌ها از جمله ترکیه، پاکستان، مصر، کره جنوبی، انگلیس، فرانسه، آلمان و ژاپن، کشور ما بیشترین سرعت را در سالمند شدن داراست.»
دیدگاه قرآن به فرزندآوری
بی‌تردید، آئین اسلام و تمامی ادیان آسمانی، پیروان خود را به افزایش جمعیت با ایمان و شایسته، به اندازه‌ای که در توان آنان باشد، فرامی‌خواند.
در قرآن آیات متعددی در مورد فرزند وجود دارد که از مجموع آن‌ها چنین برداشت می‌شود که فرزندان، نعمت‌های الهی نزد والدین هستند و، چون سایر نعمت‌های الهی، هم می‌توان با استفاده صحیح از آن‌ها در مسیر تکامل و هدایت خود و آن‌ها از ایشان بهره جست وهم می‌توان با عدم استفاده صحیح از آن‌ها خود و آن‌ها را به خاک مذلت نشاند.
در قرآن‌کریم اصل وجود فرزند به‌عنوان نعمت الهی یاد شده و اعتقاد به روزی‌رسانی خدای متعال، جزو مسلمات آموزه‌های قرآنی و دینی است؛ لذا کاهش جمعیت به هر روش و توجیحی، به‌خاطر ترس فقر و مشکلات اقتصادی بر خلاف روح ایمان و فلسفه اسلام است و این وعده حق خداوند است که می‌فرماید: از بیم تنگدستى فرزندان خود را مکشید ماییم که به آن‌ها و شما روزى مىبخشیم، آرى کشتن آنان همواره خطایى بزرگ است. (اسراء ۳۱)
منبع: کیهان
ارسال نظرات