پیشنهاد مقیاس دمای ترمودینامیکی «ویلیام تامسون» را به شهرت رساند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، ویلیام تامسون، فیزیکدان و مهندس اسکاتلندی-ایرلندی در ۲۶ ژوئن سال ۱۸۲۴ در بلفاست متولد شد.

او فرزند چهارم یک خانواده هفت نفره بود و در شش سالگی مادرش را از دست داد. پدرش استاد رشته ریاضی "دانشگاه گلاسگو" بود. تامسون نیز از سن ۱۰ سالگی تحصیل در مدرسه ابتدایی گلاسگو را آغاز کرد، زیرا در آن زمان این دانشگاه امکانات خوبی را برای دانش آموزان توانا فراهم می‌کرد.

تامسون جوایز بسیاری را از دانشگاه گلاسگو دریافت کرد. او در سن ۱۵ سالگی یک مدال طلا برای یک مقاله درباره شکل زمین دریافت کرد.

نخستین مقالات تامسون که درباره حرکت اجسام بود زمانیکه او ۱۷ سال سن داشت منتشر شد.

تامسون در سال ۱۸۴۱ وارد "دانشگاه کمبریج" شد و چهار سال بعد مدرک کارشناسی خود را اخذ کرد.

هوش و استعداد این دانشمند بزرگ به حدی بود که توانست در سن ۲۳ سالگی استاد دانشگاه گلاسگو شد.

کار‌های علمی تامسون با اعتقاد بر این بود که نظریه‌های مختلف مربوط به ماده و انرژی به یک نظریه بزرگ و یکپارچه منتهی می‌شوند.

شهرت تامسون به دلیل پیشنهاد مقیاس دمای ترمودینامکی است. این واحد اندازه‌گیری دما که مستقل از خواص فیزیکی ماده است، به احترام این فیزیکدان و مهندس "مقیاس دمای کلوین" نام گرفته است.

باور‌های دینی کلوین، او را به اندیشه درباره مرگ گرمایی جهان، سوق داد و به این ترتیب، بیان اولیه‌ای از قانون دوم ترمودینامیک ارائه داد. قانون دوم ترمودینامیک بیان می‌کند که در یک پروسه طبیعی ترمودینامیکی جمع انتروپی تک افتاده سیستم‌های شرکت‌کننده در آن پروسه، همواره با گذشت زمان افزایش می‌یابد و تنها اگر در شرایط ایده‌آل حالت دائمی یا تحت فرایند برگشت قرار داشته باشد، ثابت می‌ماند.

در سال ۱۸۵۱ او به عنوان یکی از اعضای آکادمی سلطنتی علوم سوئد منصوب شد. در سال ۱۹۰۲ تامسون عضو شورای خصوصی بریتانیا شد. او دارای مدرک دکترا در رشته ریاضیات از "دانشگاه اسلو" است.

از مهم‌ترین افتخارات او می‌توان به لقب اشرافی "لرد کلوین" اشاره کرد. از جوایز او می‌توان به "مدال کیت"، جایز "Gunning Victoria Jubilee Prize، "مدال کاپلی" و "مدال جان فریتز" اشاره کرد.

پس از سال‌ها تلاش و کسب افتخارات بسیار، تامسون در ۱۷ دسامبر سال ۱۹۰۷ و در سن ۸۳ سالگی درگذشت.