کد خبر:۶۹۴۸۸۲
انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران:
اعتراضات مردمی هشداری بر شرایط نامطلوب و آینده نگران کننده کشور است/ با هرگونه وام‌گیری کاذب از صندوق «استقلال ملی» مخالفیم
انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران با صدور بیانیه‌ای پیرامون اوضاع اقتصادی کشور اعلام کرد: آنچه در قالب اعتراضات مردمی که غالبا از ناحیه کارگران و کشاورزان است، پیگیری میشود، هشداری بر شرایط نامطلوب و آینده نگران کننده کشورمان هستند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران با صدور بیانیه‌ای پیرامون اوضاع اقتصادی کشور اعلام کرد: آنچه در قالب اعتراضات مردمی که غالبا از ناحیه کارگران و کشاورزان است، پیگیری میشود هشداری بر شرایط نامطلوب و آینده نگران کننده کشورمان هستند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
حال این روز‌های وطن خود را مساعد و رو به بهبود نمی‌بینیم» این شاید مختصرترین و تلخ‌ترین شروعی باشد که یک جمعیت دانشجویی کلام خود را با آن آغاز نماید.
دردنامه‌ی پیش رو حکایت روز‌هایی است که بر ملک و مملکتمان می‌گذرد، روز‌های نه چندان امیدوارکننده‌ای که هر روز با خبری تلخ تازه می‌گردند. بر کسی پوشیده نیست که حنجره‌های به فریاد آمده و بغض‌های فروخورده‌ای که این روز‌ها دیده یا نادیده حکایتگر رنج‌ها و سختی‌های ملت نجیب ایران گردیده اند نه حاصل عناد و دشمنی اند و نه ثمره جنگ روانی؛ بلکه آنچه در قالب اعتراضات مردمی که غالبا از ناحیه کارگران و کشاورزان نیز پیگیری میشود هشداری بر شرایط نامطلوب و آینده نگران کننده کشورمان هستند. حال در این شرایط به نمایندگی از بدنه جنبش دانشجویی مسلمان سخنی چند را با مسئولین ارشد نظام که مخاطب اصلی باید‌های این روز‌ها هستند، در میان میگذاریم:
آنچه که این روز‌ها شاهدش هستیم بیش از هرچیز یادآور اعتراضات مردمی طبقات محروم در سال‌های آغازین دهه هفتاد است. گویا باز هم دولتمردان و مسئولان ارشدی روی کار آمده اند که مسیر چرخ دنده‌های توسعه شان را بر روی استخوان‌های کارگران، کشاورزان و باقی طبقات محروم جامعه تنظیم کرده اند و با سکوت این روزهایشان (که امیدواریم از رضایت نباشد) میخواهند مصمم بودن خویش در این «عقبگرد» تاریخی را اثبات نمایند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
حال این روز‌های وطن خود را مساعد و رو به بهبود نمی‌بینیم» این شاید مختصرترین و تلخ‌ترین شروعی باشد که یک جمعیت دانشجویی کلام خود را با آن آغاز نماید.
دردنامه‌ی پیش رو حکایت روز‌هایی است که بر ملک و مملکتمان می‌گذرد، روز‌های نه چندان امیدوارکننده‌ای که هر روز با خبری تلخ تازه می‌گردند. بر کسی پوشیده نیست که حنجره‌های به فریاد آمده و بغض‌های فروخورده‌ای که این روز‌ها دیده یا نادیده حکایتگر رنج‌ها و سختی‌های ملت نجیب ایران گردیده اند نه حاصل عناد و دشمنی اند و نه ثمره جنگ روانی؛ بلکه آنچه در قالب اعتراضات مردمی که غالبا از ناحیه کارگران و کشاورزان نیز پیگیری میشود هشداری بر شرایط نامطلوب و آینده نگران کننده کشورمان هستند. حال در این شرایط به نمایندگی از بدنه جنبش دانشجویی مسلمان سخنی چند را با مسئولین ارشد نظام که مخاطب اصلی باید‌های این روز‌ها هستند، در میان میگذاریم:
آنچه که این روز‌ها شاهدش هستیم بیش از هرچیز یادآور اعتراضات مردمی طبقات محروم در سال‌های آغازین دهه هفتاد است. گویا باز هم دولتمردان و مسئولان ارشدی روی کار آمده اند که مسیر چرخ دنده‌های توسعه شان را بر روی استخوان‌های کارگران، کشاورزان و باقی طبقات محروم جامعه تنظیم کرده اند و با سکوت این روزهایشان (که امیدواریم از رضایت نباشد) میخواهند مصمم بودن خویش در این «عقبگرد» تاریخی را اثبات نمایند.
برخلاف آنچه که این روز‌ها سعی در جا انداختن آن می‌گردد، اتفاقات اخیر و نابسامانی‌های اقتصادی‌ای که گریبان گیر کشور گردیده است، مساله‌ای قابل پیش بینی بوده و نخبگان و دلسوزانِ دانشگاهی در چند سال اخیر بار‌ها نسبت به وقوع آن هشدار‌های لازمه را داده اند.
خلق نقدینگی سرسام آور و سپس مدیریت آن به سمت بازار سکه و ارز در چارچوب سیاست‌های انقباضی دولت، تلاش برای برجا نگه داشتن رکود اقتصادی با نیت کتمان تورم حقیقی‌ای که زیر پوست اقتصادی کشور در جریان بود، باز گذاشتن دروازه‌های کشور در جهت واردات کالا‌های لوکس و غیر ضروری، پافشاری بر رویکرد رانتی، اعطای انحصارات اقتصادی به برخی از اشخاص و گروه‌های خاص، عدم مدیریت بانکی درست در جهت کنترل تقاضا‌های ارزی و ... همگی از عوامل مهمی بوده اند که در طول سال‌ها و ماه‌های اخیر بابت آن‌ها هشدار‌های متعددی داده شد، اما هیچگاه گوش شنوایی در میان دولتمردان برای آن‌ها پیدا نگردید که اگر چنین میشد امروز شاهد جواب‌هایی از قبیل: «کاری از دستمان بر نمی‌آید» نبودیم.
دولت تدبیر و امید که به حق می‌توان آن را دولتی «تک محصولی» در سپهر سیاسی کشور نامید، با گره زدن تمامی امورات جاری به مساله توافق هسته‌ای، بار‌ها مدعی آن گردید که برجام را تبدیل به دروازه‌ای برای ورود سرمایه‌های خارجی خواهد کرد، اما سرانجام امر از اندک گشایش‌های صورت گرفته نیز در جهتی جز تبدیل کردن ایران به بازار مصرفی دیگر طرفین برجام استفاده‌ای ننمود.
خلق نقدینگی سرسام آور و سپس مدیریت آن به سمت بازار سکه و ارز در چارچوب سیاست‌های انقباضی دولت، تلاش برای برجا نگه داشتن رکود اقتصادی با نیت کتمان تورم حقیقی‌ای که زیر پوست اقتصادی کشور در جریان بود، باز گذاشتن دروازه‌های کشور در جهت واردات کالا‌های لوکس و غیر ضروری، پافشاری بر رویکرد رانتی، اعطای انحصارات اقتصادی به برخی از اشخاص و گروه‌های خاص، عدم مدیریت بانکی درست در جهت کنترل تقاضا‌های ارزی و ... همگی از عوامل مهمی بوده اند که در طول سال‌ها و ماه‌های اخیر بابت آن‌ها هشدار‌های متعددی داده شد، اما هیچگاه گوش شنوایی در میان دولتمردان برای آن‌ها پیدا نگردید که اگر چنین میشد امروز شاهد جواب‌هایی از قبیل: «کاری از دستمان بر نمی‌آید» نبودیم.
دولت تدبیر و امید که به حق می‌توان آن را دولتی «تک محصولی» در سپهر سیاسی کشور نامید، با گره زدن تمامی امورات جاری به مساله توافق هسته‌ای، بار‌ها مدعی آن گردید که برجام را تبدیل به دروازه‌ای برای ورود سرمایه‌های خارجی خواهد کرد، اما سرانجام امر از اندک گشایش‌های صورت گرفته نیز در جهتی جز تبدیل کردن ایران به بازار مصرفی دیگر طرفین برجام استفاده‌ای ننمود.
مجلس شورای اسلامی بعنوان عالی‌ترین نهاد نظارتی کشور در حالی این روز‌ها به محل اظهارنظر‌های فرعی و حاشیه ساز نمایندگان تبدیل شده است که بخش عمده‌ای از مشکلات رخ داده این روزهایمان در سایه اهمال نظارتی و انفعال قانونی آن می‌گذرد. ضعف در نظارت بر عملکرد مالی دستگاه‌های حاکمیتی و عدم پیگیری در باب بروزسانی‌های قانونی مناسب از جمله تفسیر مجدد و مقتضی زمان عباراتی همچون «احتکار» از جمله نشان‌ها و نمود‌های عدم وجود عزمی مصمم در پیگیری بحران‌های اخیر است.
قوه قضائیه بعنوان اصلی‌ترین نماد برخورد قهرآمیز قانونی با اخلالگران نظم عمومی و همچنین عالی‌ترین نهاد تصمیم گیر در مبارزه با متخلفان و و مفسدان اقتصادی بهتر است که با روشن نمودن خوانش خود از مصادیق «افساد فی الارض» یکبار برای همیشه تکلیف خود را نسبت به اخلالگران درون حکومتی و برون حکومتی شرایط اخیر روشن نماید.
انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران به تمامی مسئولین فوق هشدار میدهد که این صدای اعتراض ملی و آتش زیرخاکستر مستضعفین نشانه‌ای از احتمال خروش خشم آگین طبقات و مردمی است که اعتماد آن‌ها سالیان سال مهمترین کلید بقا نظام و انقلاب اسلامی بوده.
همچنین به آنان که چشم امید خود را برای قمار سیاسی شان به بحران‌های اخیر دوخته اند این هشدار را میدهیم که این بار آنان خود مسوول پاسخگویی به این «وضع موجود» هستند و جریان دانشجویی با هرگونه وام گیری کاذبی که قرار پرداختنش از صندوق «استقلال» ملی باشد مقابله و مخالفت خواهد نمود.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.