سرانه امکانات ورزشی در دانشگاه‌های تهران نسبتاً خوب است/ با وضعیت مطلوب هنوز فاصله داریم

پورکیانی عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیئت رئیسه فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو پیرامون امکانات ورزشی دانشگاه‌های سراسری تهران گفت: با توجه به اینکه برخی استاندارد‌های من درآوردی را برای سرانه امکانات ورزشی در دانشگاه‌ها می‌گفتند به بررسی این موضوع پرداختیم و متوجه شدیم که هر کشوری برای خودش سرانه مخصوصی دارد برای مثال امریکا سرانه جدایی دارد و هیچ استاندارد بین المللی وجود ندارد که بگوید فضای ورزشی در تمام دانشگاه‌های دنیا باید چه مقدار باشد کشور ما به لحاظ موقعیت فرهنگی نیز مدل استفاده از امکانات ورزشی اش متفاوت است برای مثال ما نمی‌توانیم همزمان دختر و پسر را در یک ورزشگاه وارد کنیم برای همین دختران ساعت جداگانه دارند و پسران ساعت جداگانه و همین موضوع موجب می‌شود تا هر دو جنسیت به صورت کامل نتوانند از برخی فضا‌ها استفاده کنند.

پورکیانی افزود: در صورتی که در کشور‌های دیگر این گونه نیست و بخشی از مسئله سرانه امکانات ورزشی به فرهنگ هر کشوری نیز بازمی گردد.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد:در بسیاری از دانشگاه‌های سراسری به نام تهران امکانات ورزشی به دلیل قدمت زیاد دانشگاه به روز نیست و مشکلاتی به دلیل قدمت بالا برای استفاده به وجود می‌آورد، اما با وجود تمام این مسائل باید بگویم که در حال حاضر امکانات ورزشی در دانشگاه‌های ما نسبتا خوب است، ولی تا رسیدن به وضعیت مطلوب هنوز فاصله داریم.

وی گفت: در حال حاضر سرانه امکانات ورزشی در دانشگاه‌های کشور ما به ۲.۲ متر شامل فضا‌های روباز و سرپوشیده می‌رسد، اما امیدواریم این سرانه تا پایان برنامه ششم به ۲.۵ برسد.
عضو هیئت رئیسه فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی تصریح کرد: مسئله سرانه امکانات ورزشی دانشگاه‌ها یک موضوع است، اما مسئله بهره برداری از این امکانات نیز خود یک مبحث جداگانه است در واقع این امکانات به سه گونه استفاده می‌شود که اصلی‌ترین مدل استفاده از این امکانات کلاس‌های آموزشی و واحد‌های مربوط به تربیت بدنی است که عمدتا از ۸ صبح الی ۴ بعدازظهر ساعت ورزشگاه‌های دانشگاه را به خود اختصاص می‌دهد مدل دیگر مسئله فوق برنامه ورزشی است که معمولا از ۴، ۵ بعدازظهر به بعد شروع می‌شود تا ۱۰، ۱۱ شب همه دانشجویان می‌توانند از این امکانات استفاده کنند. برخی از دانشگاه‌ها نیز زمان‌های اضافه‌ای که امکانات ورزشی دارند را ممکن است به استفاده عموم اختصاص دهند و یا آن زمان ورزشگاه یا هر سالنی که بلااستفاده در زمان‌های خاص دارا می‌باشند را اجاره دهند.
پورکیانی افزود: آنچه مسلم است نیاز ضروری به مرمت و بازسازی اساسی امکانات ورزشی دانشگاه‌های سراسری پرقدمت است و باید نسبت به تجهیز امکانات این دانشگاه‌ها اقدام شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: در حال حاضر به نظر می‌رسد علایق و خواسته‌های دانشجویان در زمینه مباحث ورزشی متفاوت شده است و این تفاوت با حداقل ۱۰ سال گذشته بسیار چشمگیر است یعنی خیلی از رشته‌هایی که در ده سال گذشته دانشجویان علاقه به فعالیت داشتند در حال حاضر متفاوت شده و جای خود را به رشته‌های جدیدتر و متنوع تری داده است. موضوع دیگر که درباره دانشجویان با توجه به تحقیقات میدانی که داشته ام می‌توانم در موردش صحبت کنم این است که ما شاهد یک کم تحرکی در محیط دانشگاه‌ها و بین دانشجویان هستیم و در مجموع تصور من این است که کم تحرکی در جامعه ما و طبیعتا در دانشگاه‌ها مقداری بیشتر شده است که این مسئله ضرورت برنامه ریزی و ضرورت توسعه زیرساخت‌های ورزشی را برای ما روشن می‌کند.

وی اظهار داشت: من معتقد هستم که برای ایجاد انگیزه در دانشجویان باید به علایق نسل جوان توجه داشت، اما ما با یک معضلی روبه رو هستیم که استفاده زیاد و فعالانه از فضای مجازی تحرک جسمانی را بسیار پایین آورده است، ولی علی رغم تمام این‌ها باید فرصت ورزش کردن را برای دانشجویان به هر ضرورتی که شده است ایجاد کنیم و برای ایجاد این فرصت باید به چند نکته توجه کنیم ۱-قابل دسترس بودن امکانات و تجهیزات ورزشی ۲-تنوع در ساخت و ساز‌ها و تجهیزات و به روز کردن آن‌ها به گونه‌ای که جذابیت بصری برای حضور دانشجو برای استفاده از تجهیزات را به همراه داشته باشد و این به بخش معماری برمی گردد که دیزاین فضای ورزشی را برای دانشجو جذاب کنند و همچنین از تجهیزات به روز در فضای دانشگاه و ایجاد امکانات ورزشی مورد نیاز برای دانشجویان استفاده کنند. 3- مشوق‌ها را باید برای دانشجویان زیاد کنند، برای مثال دانشجویانی که از فضای ورزشی استفاده می‌کنند امکانات بیشتری را برایشان در نظربگیرند۴-فرهنگ سازی برای ورزش کردن، که به نظر من این امر هماهنگی و دست یاری ارگان های زیادی را می‌طلبد. 

 

پورکیانی ادامه داد: وقتی یک دانش آموز در دوران مدرسه به صورت جدی ورزش را دنبال نکرده است ما نمی‌توانیم از او توقع داشته باشیم تا در دوران دانشجویی ره صد ساله راسک شبه برود. بلکه نیاز به یک همکاری جدی بین وزارت ورزش و جوانان، وزارت آموزش و پرورش و فدراسیون ملی ورزش‌های دانشگاهی است که فرد از دوران دانش آموزی تا دوران دانشگاه و بعد در طول زندگی بتواند روند خوبی را در زمینه فعالیت‎‌های ورزشی طی کند.