همه‌چیز درباره تجمع دانشجویان در دانشگاه شهید بهشتی/ ایستاده‌ایم، تا آخرین قطره خون

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ بیش از ۱۱۰۰ نفر را به یک گروه در «بله» اضافه کرده بودند. این شاید بزرگترین گروهی بود که از زمان تولد، در این پیام‌رسان داخلی شکل می‌گرفت. چند ساعت یک بار، پیامی تکراری به گروه ارسال می‌شد: «تجمع دانشجویان در اعتراض به بازرسی بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از دانشگاه‌ها صبح روز یکشنبه هفتم مرداد از ساعت ۱۰ صبح در دانشگاه شهیدبهشتی برگزار خواهد شد.» خبر برگزاری تجمع، نباید از گروه بیرون می‌رفت. هر لحظه ممکن بود در راه اعظای مجوز به تجمع، سنگی بیندازند و خللی وارد کنند. برای همین، همه‎‌چیز باید تا ۲۴ ساعت مانده به آغاز مراسم، مسکوت می‌ماند.

 

خبر برگزاری تجمع، بلاخره با چراغ سبز مسئولین آن، صبح شنبه رسانه‌ای شد و آرام آرام اطلاعات بیشتری هم به بیرون درز می‌کرد. قرائت بیانیه دانشجویان، سخنرانی اساتید و حضور در مقابل دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی، بخش‌های اصلی این تجمع بود. تجمعی که قرار بود اهرم فشاری در مقابل مسئولین باشد. یک مانور قدرت در برابر کسانی که به بازرسی از دانشگاه‌ها رضایت داده‌اند. یک فرصت برای عرض اندام دوباره جنبش دانشجویی و مقابله با اتفاقی که به گفته فرمانده سپاه، بدون مصوبه شورای عالی امنیت ملی رخ داده و دانشجویان انقلابی را حسابی نگران کرده است.

 

تجمع از ساعت ۱۰ صبح در مکان مقرر آغاز شد. حاضرین، مثل همه تجمع‌های دانشگاهی، با دست پر به محل قرار آمده بودند. با پلاکارد‌ها و دست‌نوشته‌هایی که می‌گفتند: «آبروی علمی کشور فروشی نیست»، «بازرسی از دانشگاه خدشه به استقلال ملی است»، «بازرسی از دانشگاه خطوط قرمز ماست»، «تحقیق و فناوری حق مسلم ماست»، «بازرسی از دانشگاه؟ هرگز اجازه نمی‌دهیم»، «دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد»، «به امریکای شیاد اعتماد نمی‌کنیم»، «ما خواستار اجرای شروط ۹ گانه رهبری در برجام هستیم»، «دیروز آواکس‌های امریکایی کربلای ۴ را لو دادند امروز نقشه امریکایی چیست؟»، «اسرار این ملت فروشی نیست»، «هیهات من الذله»، «مرگ بر امریکا»، «درود بر حزب الله» و «تن‌ها راه شهادت وحدت و استقامت».

 

تصویر شهدای علمی نیز همراه دانشجویان بود. انگار علی‌محمدی، شهریاری، رضایی‌نژاد و احمدی‌روشن کنار دانشجویان بودند و پا به پای آن‌ها، به لگدکوب شده عزت و نابودشدن امنیت دانشجویان اعتراض می‌کردند.

 

دکتر فخاری زواره، استاد دانشکده شیمی دانشگاه شهید بهشتی سخنران این تجمع اعتراضی بود. او گفت: دانشگاه خانه ماست سال‌ها از عمرمان را برای ساختن این خانه صرف کرده ایم. سختی‌های زیادی را تحمل کرده ایم و دوستان عزیزی را چه در زمان جنگ تحمیلی و چه در زمان جهاد علمی از دست داده ایم.

وی افزود: حاصل سختی‌های ما در دانشگاه‌ها موفقیت‌های علمی است که در عرصه بین الملل به آن اذعان شده و به صورت خاری در چشم دشمنان این مرز و بوم می‌باشد و امروز به امانت نزد ما سپرده شده است.

فخاری ادامه داد: همه این موفقیت‌ها در تحریم‌ها و در شرایط سخت حاصل شده دشمنان ما هیچ گاه لطفی در جهت کمک به این تحقیقات علمی نکرده اند و همواره با اعمال تحریم سدی در جهت تامین وسایل وتجهیزات مورد نیاز ما بسته اند. هر قطعه‌ای که نیاز داشته ایم گاهی با صرف هزینه چند برابر تهیه می‌کردیم تا به امروز که بعضی از آن‌ها را توانستیم خودمان بسازیم و در آزمایشگاه هایمان به کار بگیریم حال که موفقیت‌هایی به حد بضاعت خود داشته ایم سروکله شان پیدا شده و می‌خواهند جلوی کار‌های انجام شده را بگیرند وگرنه چرا بازرسی؟ مگر شما چه قرابتی با ما دارید که بخواهید از کار ما سر دربیاورید.

 

فخاری زواره تصریح کرد: مگر دانشگاه‌ها مستقل نیستند؟ مگر آرزوی ما استقلال کشور نبود؟ مگر اساسا پژوهش‌ها نباید تا رسیدن به نتیجه مخفی بماند؟ مگر در پژوهش‌های روزمره هر شخص در هر جای دنیا اجازه می‌دهند که کسی سرک بکشد؟ چه شده است که امروز غریبه‌هایی که تا به حال همیشه مانع کار و تحقیقات ما بوده اند به آزمایشگاه‌های سر زده و حق بازرسی پیدا کرده اند؟ شما‌ای مسئولان دانشگاه، وزارتخانه‌ها و کشور چه معامله‌ای کرده اید که این گونه نوامیس علمی تان را به معرض نمایش گذاشته اید؟ مگر در فرصت‌های مطالعاتی اساتید در دانشگاه‌های دنیا آن‌ها اجازه می‌دهند که ما روی هر موضوعی کار کنیم حال دستارد‌های خودمان را چرا باید در معرض بازرسی شما قرار دهیم مگر شما چه داده اید که حالا حق بازرسی می‌خواهید؟

وی گفت: اگر روابط دو طرفه بود و ما هم آزادانه کار‌های شما را دیده بودیم حال شما می‌توانستید توقع بازدید داشته باشید که این معنی دید و بازدید است، ولی وقتی شما این گونه و بدون اجازه وارد حریم خصوصی اساتید ما می‌شوید این کار بازرسی و بازجویی است و با سوابق شما این بازرسی‌ها به جاسوسی ختم شده و گاه به شهادت دوستان ما منجر شده است.

وی افزود: این برای دانشگاه ننگ است که هر کس هر وقت دلش خواست حریم ما را پایمال و به آن ورود کند این ننگ در هر دوره‌ای انجام شده امروز نباید انجام شود حتی به قیمت جان خودمان هم که شده از این حریم به حول قوه الهی دفاع خواهیم کرد.

 

او اظهار کرد: مگر رهبری نفرمودند که اجازه هیچ گونه بازرسی از هیچ یک از مراکز نظامی و همچنین گفتگوی با دانشمندان هسته‌ای و سایر رشته‌های حساس و اهانت به حریم آن‌ها داده نخواهد شد؟ مگر ایشان نفرمودند: من اجازه نخواهم داد که بیگانگان بیایند و با دانشمندان و فرزندان عزیز و برجسته این ملت صحبت و از آن‌ها بازجویی کنند؟ ما توقع نداریم که در کشور خودمان برای حفظ حرمت دانشگاه مجبور به تجمع و اعتراض شویم و احساس می‌کنیم که مسئولان آموزش عالی کوتاهی کردند و لذا به میدان آمده ایم و امیدواریم که مسئولان به خود آیند و وظیفه خود را در قبال امنیت دانشگاه‌ها انجام دهند.

فخاری زواره تاکید کرد: هر شخصی در خانه اش امنیت کامل می‌خواهد تا در جهت اهداف خانواده اش قدم بردارد. استقلال می‌خواهد تا بتواند منافع خودش را تامین کند.

فخاری زواره تصریح کرد: دانشگاه محل تولید علم است برای تولید علم ابتدا باید تفکر نو داشت و برای داشتن فکر جدید باید محیط دانشگاه از امنیت کافی برخوردار باشد تا فکر استاد و دانشجو در همه گستره‌های علمی بتواند جولان داشته باشد تا راه‌های جدید و نبوغ فکری ایجاد شده و بتواند در پیشرفت کشور گام‌های موثری داشته باشد که این امر نیاز به استقلال دارد و نباید به هر وسیله‌ای جلوی ذهن استاد و دانشجو بسته شود که این بازرسی‌ها باعث از بین رفتن این پدیده خواهد شد.

وی با بیان اینکه این بازرسی‌ها استقلال علمی، استقلال فکری، امنیت جانی دانشمندان را تهدید می‌کند و از طرفی قدرت مانور و عمل دانشجویان را محدود می‌کند، تصریح کرد: این بازرسی‌ها خود باوری ما را تهدید و نوآوری را از ما می‌گیرد.

وی اظهار کرد: به گفته رهبری در هر رویارویی دیپلماتیک دو میدان وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. میدان اصلی که میدان واقعی است، عمل و تولید دارایی است و میدان دیپلماسی و سیاست که عرصه تبدیل این دارایی‌ها به امتیاز و تامین منافع است و امروز بازرسی‌ها دانشگاه‌ها را که عرصه اولیه و اصلی تولید دارایی هستند را به نشانه رفته اند و فرعون وار می‌خواهند موسی را در گهواره از بین ببرند و مطمئن باشید که با از بین رفتن این میدان حتما در دیپلماسی و سیاست نیز شکست می‌خوریم.

 

وی گفت: مسئولانی که خود از همین مردم هستند بدانند امنیت ملی ما را شهریاری‌ها تضمین کردند چراغ خانه‌های این مرز و بوم به همت علی محمدی ها، احمدی روشن‌ها و دیگر شهدای این مرز و بوم روشن است حال اگر شما به رضایت قاتلان این شهدا برای رسیدن به امنیت دل خوش کرده اید باید بگوییم که سخت در اشتباه هستید چرا که در قرآن کریم خداوند فرموده اند و هرگز یهود و نصاری از تو راضی نشود تا اینکه از آن پیروی کنی.

استاد دانشگاه شهیدبهشتی گفت: با امید به کمک پروردگار متعال ما اجازه نمی‌دهیم که سرمایه‌های علمی این کشور و میراث گران بهای شهدای عزیزمان توسط جاسوسان بازرس نما شناسایی شوند تا فردا به جای شادمانی حاصل از موفقیت آنان در سوگ از دست دادن شان بنشینیم.

به رسم همه تجمعات دانشجویی، قرائت بیانیه، پایان‌بخش تجمع امروز دانشجویان بود. آن‌ها در بیانیه خود گفتند: «در شرایطی که در این روز‌ها و ماه‌ها دولت جنایتکار امریکا از برجام خارج شده و هیچ گونه پای بندی به اجرای قرارداد ناموفق برجام از سوی اروپایی مشاهده نمی‌شود متاسفانه نه تنها از سوی دولت به اصلاح تدبیر و امید موضع مناسبی در قبال این موضوع گرفته نشده است بلکه باعث شده جمهوری اسلامی ایران بدون هیچ قید و شرطی به تعهدات خود عمل نمایند.»

دانشجویان، در بخش دیگری از این بیانیه، تاکید کردند که پای جاسوسان را از دانشگاه‌ها قطع کرده و دهان خیانت‌کاران را خواهند بست. آن‌ها گفتند: «مدتی است عده‌ای بیگانه که سال هاست در پوشش بازرسان آژانس انرژی اتمی اطلاعات انرژی هسته ای، علمی و نظامی را به خارج از کشور منتقل می‌سازند با گستاخی تمام به خود اجازه دادند پا به صحن مقدس دانشگاهی بگذارند که از آن احمدی روشن ها، شهریاری ها، علی محمدی‌ها و رضایی نژاد‌ها عروج نمودند و تاسف بارتر آنکه عده‌ای در داخل نیز چراغ سبز ورود به دانشگاه‌ها را نشان دادند و با تطمیع و تهدید سعی می‌نمایند تا پیش از افشای این فضاحت دهان منتقدان را ببندند ما دانشجویان انقلابی و دانشگاهیان دیگر اجازه نخواهیم داد بیگانگان دانشمندان ما را بشناسند و تاوان گرایش‌های غرب پرستانه بعضی مسئولین مبهوت و مقهور نظام‌های لیبرال را از ایرانی همچون شهیدان هسته‌ای با خون پاکشان دهند ما نمی‌گذاریم کسانی نظیر شهید هسته‌ای دکتر مجید شهریاری شناسایی شوند بدانید ما هرگز اجازه ادامه چنین حقارتی را نخواهیم داد.»

 

دانشجویان تاکید کردند: «این تجمع چشمه کوچکی از اتحاد بزرگ ملت ایران علی الخصوص دانشجویان کشور است و اگر لازم باشد کفن پوش برای حفظ عزت و امنیت کشور تا پای جان می‌ایستیم و آتش به اختیار در برابر این حرکت توهین‌آمیز ایستادگی می‌کنیم و عصای خود را بر زمین می‌کوبیم تا چشمه جوشان این تجمع نه تنها بر فضای علمی و دانشگاهی کشور بلکه بر تمامی مردم این سرزمین جاری و پیام آن به همه مردم برسد قطعا این تجمع طلیعه حرکتی بزرگ خواهد بود که به واسطه آن پای جاسوسان بیگانه از دانشگاه‌ها کشور قطع خواهد شد و دهان‌هایی که امر به خیانت می‌کنند بسته خواهد شد و ما دانشگاهیان نخواهیم گذاشت تا در درون خانه خود مورد هجوم دشمنان قرار بگیریم چرا که ما ملت ذلت نیستیم و ملت عزت هستیم.»

حاضرین در تجمع اعتراضی، آخرین بند از بیانیه‌شان را هم به این مطالب اختصاص دادند: «این تجمع تلنگری است برای بیدار کردن مسئولین کشور و اگر لازم باشد دانشجوی انقلابی از تمام ظرفیت‌های قانونی و مدنی خود برای مقابله با دشمن استفاده خواهد کرد. مسئولین بدانند اگر از این اقدام جاسوسانه جلوگیری نشود ما وارثان خون شهیدان ایستادگی خواهیم کرد چرا که مولای ما فرمود: همانا مردمی که از جهاد روی برگردانند خداوند لباس ذلت بر تن آنان می‌پوشاند و بلا به آنان هجوم می‌آورد، حقیر و ذلیل می‌شوند، عقل و فهم شان تباه می‌گردند، به خاطر تضیع جهاد حق آنان پایمال می‌شود و از عدالت محروم می‌شوند. به خدا سوگند هر ملتی که درون خانه اش مورد هجوم دشمن قرار گیرد حتما ذلیل خواهد شد.»

 

گروه بزرگ دانشجویی در پیام‌رسان «بله» حالا بیش از ۱۲۰۰ عضو دارد. قرار بعدی، در صورت اخذ مجوز‌های لازم، روز سه‌شنبه است. مقابل مجلس شورای اسلامی. در اعتراض به تصویب قانون افزایش تعداد مناطق آزاد. قانونی که می‌گویند در نهایت به ضرر تولید ملی است و مشکلات اشتغال را هم بیشتر می‌کند. جنبش دانشجویی، در ایام تابستان هم پرکار است و بر خلاف عموم دانشجویان، به تعطیلات نرفته. پس از همایش «خسته نیستیم» انگار خون تازه‌ای به رگ‌های جنبش دانشجویی دمیده شده. قدم به قدم، گام به گام و مرحله به مرحله، دانشجویان در حال احیای ظرفیت‌های موثر خود و افزایش اثرگذاری‌شان بر تصمیم‌گیری‌های کلان کشور هستند. تجمع امروز در دانشگاه شهید بهشتی، نه اولین گام جنبش دانشجویی در سال ۹۷ بود و نه آخرین آن، اما احتمالاً نقطه عطفی خواهد بود در دور جدیدی از اثرگذاری و کنش فعالانه دانشجویان. کنش‌های خردمندانه، منطقی و البته اثرگذار.