جشنواره تئاتر عروسکی امشب به پایان میرسد؛ اما این حسرت بر دل بسیاری میماند که چرا بزرگان تئاتری در این عرصه حضور ندارند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، از اتفاقات قابلتامل جشنوارۀ هفدهم نمایش عروسکی عدم حضور چهرههای تئاتری (تئاتر غیر عروسکی) است. سالیان زیادی است که میان نمایش عروسکی و همتای غیرعروسکیاش مرزهای طولانی وجود دارد. شاید این موضوع از اینجا ناشی میشود که تصور ما از نمایش عروسکی چیزی شبیه عروسکهای گاه بیکیفیت تلویزیونی، یا تصور "فقط" کودکانهبودن این شکل از نمایش است. وگرنه این جهان بیمرز، که ظرفیتهای اجرایی و تکنیکی متنوعی دارد، برای هنرمندان تئاتر غیر عروسکی نیز میتواند لذتبخش در تجربۀ تماشا باشد. اگر رابطۀ همکاری بین نمایشگران عروسکی و غیرعروسکی برقرار باشد، و نیز اگر هنرمندان غیرعروسکی از آثاری که گاه بهشدت نبوغآمیز هستند، دیدن کنند، هر دو گروه هنرمندان میتوانند از ایدهها، آرا و امکانات اجرایی دو حوزه بهره ببرند.
نمایش عروسکی در ایران گاه از سوی دیگر هنرمندان تئاتری کملطفی میبیند. چرا فکر میکنیم فقط نمایش غیرعروسکی است که اندیشه میورزد، موجب تحول مخاطب میشود و در کارِ حرفهای جدی و بزرگ است. خوب است همۀ خانوادۀ تئاتر در کنار هم در اجراها، جشنوارهها و رویدادهای تئاتری باشیم تا بر آنچه بر صحنه میبریم آگاهی و اندیشۀ فراگیرتری وارد شود و مرزبندیها کنار روند.
***
عدم مشارکت چهرههای مطرح تئاتری در حوزه تئاتر عروسکی موجب آن شده است که تئاتر عروسکی از دید مخاطب صرفاً مخصوص کودک سنجیده شود و مهمتر آنکه عدمآگاهی مذکور موجب میشود سالنداران چندان علاقهای به حضور عروسکها در برنامههای تماشاخانههایشان نشان ندهند. آخرین عروسکهای تئاتر شهر چه کسانی بودند؟