مدیر سایت رتبه‌بندی CWUR:
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مرکز جهانی رتبه‌بندی دانشگاه‌ها (CWUR) هر سال بزرگ‌ترین و جامع‌ترین رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان را منتشر می‌کند. ندیم ماهسن رئیس و مؤسس این نهاد، تجربه گسترده‌ای در زمینه ارائه سیاست‌گذاری‌های استراتژیک، بینش‌های راهبردی و خدمات مشاوره‌ای برای دولت‌ها و دانشگاه‌هایی داشته است که می‌خواهند نتایج تحقیقاتی و آموزشی خود را بهبود ببخشند.
ماهسن درباره مزیت‌های دانشگاه‌های شرقی، توان رقابتی آن‌ها با دانشگاه‌های تراز اول غرب، تبادل علمی دانشگاه‌های مطرح شرق و غرب و... با خبرنگار خبرگزاری آنا مصاحبه کرده است که متن این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
آیا دانشگاه‌های شرقی توان رقابت با دانشگاه‌های غربی را دارند؟
البته که توان رقابت با دانشگاه‌های غربی را دارند. برخی از دانشگاه‌ها از شرق آسیا مانند دانشگاه توکیو، کیوتو و اوساکا در ژاپن، دانشگاه ملی سئول در کره جنوبی و دانشگاه پکینگ و چینهوا در چین از بهترین دانشگاه‌های آسیا محسوب می‌شوند که در سطح جهانی نیز مطرح هستند. این دانشگاه‌ها در تمام رشته‌های علمی، و تحقیقاتی پژوهش‌های باکیفیت تولید می‌کنند.
دانشگاه‌های شرقی در چه حوزه‌هایی بهتر از دانشگاه‌های غربی عمل می‌کنند؟
کشور‌های شرقی در برخی از زمینه‌های علمی، عملکرد بهتری نسبت به رقبای غربی خود دارند. برای مثال دانشگاه‌های ژاپن عملکرد خوبی در حوزه بیوفیزیک دارند. در زمینه علوم کامپیوتری برخی از دانشگاه‌های سنگاپور و چین جزء بهترین‌های جهان محسوب می‌شوند. در رشته‌های مهندسی نیز مؤسسات آموزش عالی از چین، هنگ کنگ و سنگاپور در صدر بهترین‌های جهان قرار دارند. دانشگاه پلی‌تکنیک هنگ کنگ از بهترین دانشگاه‌های جهان در حوزه مهمان‌نوازی، ورزش، گردشگری و تفریحی است. اغلب دانشگاه‌های تایوانی عملکرد قدرتمندی در حوزه طب مکمل و درمان جایگزین (کلیه روش‌های درمانی که در حیطه پزشکی مدرن قرار نمی‌گیرند یا اثربخشی آن‌ها اثبات نشده، رد شده، غیرقابل اثبات یا زیان‌بخش است) دارند.
در علم مواد برخی از مؤسسات آموزش عالی در چین، سنگاپور و کره جنوبی هم‌سطح یا حتی بالاتر از دانشگاه‌های غربی عمل می‌کنند. دانشگاه ماله فاه لوگان در تایوان نیز در حوزه قارچ‌شناسی بسیار فعال و شناخته‌شده است. همچنین برخی از مؤسسات آموزش عالی هنگ کنگ در تحقیقات عملیاتی و علوم مدیریتی در میان بهترین دانشگاه‌های جهان قرار دارند. پژوهش‌های حوزه فیزیک دو دانشگاه مشهور سنگاپور دانشگاه صنعتی نانیانگ و دانشگاه ملی سنگاپور در سطح جهانی قرار دارند. همچنین دانشگاه توکیو و دانشگاه ملی سنگاپور به ترتیب در مطالعات گیاهی و شهری دارای عملکرد بسیار قوی هستند.
علاوه‌بر این مؤسسات آموزش عالی چین در بیش از ۲۰ رشته علمی عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان داده‌اند، از جمله کشاورزی، مهندسی کشاورزی، برزشناسی (علم استفاده از گیاهان برای ایجاد غذا و سوخت)، آندرولوژی (یک تخصص پزشکی است که با سلامت جنس مرد سر و کار دارد)، اتوماسیون و سیستم‌های کنترلی، شیمی، تکنولوژی ساخت‌وساز و ساختمان، بلورنگاری، الکتروشیمی، انرژی و سوخت، ماهیگیری، زمین‌شناسی، علم و فناوری انرژی‌های پایدار و سبز، باغبانی علمی، ابزار و تجهیزات اندازه‌گیری، مکانیک، متالورژی (فلزکاری)، مهندسی فلزات، علم پلیمر، کانی‌شناسی، سنجش از راه دور، مخابرات، ترمودینامیک و فناوری‌های علم انتقال داده.
آیا تبادل علمی بین دانشگاه‌های غربی و شرقی وجود دارد؟
مطمئناً تبادلاتی وجود دارد؛ اما همه دانشگاه‌های شرقی چنین توافقاتی با مؤسسات آموزش عالی کشور‌های غربی ندارند.
نگاه سایت‌های رتبه‌بندی به آموزش عالی در مؤسسات آموزشی کشور‌های شرقی چگونه است؟
آموزش عالی در شرق در حال پیشرفت و بهبود است، اما این امر در کشور‌های مختلف شرقی با سرعت متفاوتی پیش می‌رود. برخی از سیستم‌های آموزشی در این بخش از جهان خلاقیت لازم را ندارند؛ خلاقیت ابزاری حیاتی برای توسعه جوامع بشری محسوب می‌شود.
چه افقی برای دانشگاه‌های شرقی در ۱۰ سال آینده ترسیم می‌کنید؟
دانشگاه‌های چینی با سرعت بالایی در حال پیشرفت هستند؛ در رتبه‌بندی CWUR سال ۲۰۱۸، نام ۱۰۸ مؤسسه آموزش عالی چینی در هزار دانشگاه برتر به چشم می‌خورد. این در حالی است که در سال ۲۰۱۷، ۹۷ دانشگاه چینی و در سال ۲۰۱۶، ۹۰ دانشگاه از این کشور در رتبه‌بندی هزار دانشگاه برتر جهان قرار داشت. اگر دولت چین به سرمایه‌گذاری در حوزه تحقیقات و تحصیلات ادامه دهد، هیچ شکی نیست که در آینده تعداد بیشتری از دانشگاه‌های این کشور در رتبه‌بندی‌های جهانی قرار می‌گیرند.
کشور‌های دیگر مانند روسیه و هند نیز اگر بخواهند در میان برترین دانشگاه‌های جهان قرار بگیرند باید تلاش زیادی بکنند تا عقب‌ماندگی‌های خود را جبران کنند.
آیا دانشگاه‌های شرقی خصوصیت متمایزکننده‌ای نسبت به دانشگاه‌های غربی دارند؟
هر دانشگاهی چه در کشور‌های شرقی و چه در کشور‌های غربی توانایی‌ها و ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارد. هرگز دو دانشگاه شبیه به هم را در هیچ کجای جهان پیدا نمی‌کنید.
چگونه دانشگاه‌های شرقی را ارزیابی می‌کنید؟
ما در مرکز جهانی رتبه‌بندی دانشگاه‌ها یا CWUR مؤسسات آموزش عالی را براساس هفت فاکتور ارزیابی می‌کنیم و این اطلاعات را از نظرسنجی‌ها و داده‌های ثبت‌شده دانشگاهی به دست می‌آوریم. این شاخص‌ها شامل کیفیت آموزش، میزان استخدام فارغ‌التحصیلان، کیفیت خروجی پژوهشی، تأثیرگذاری و استناد می‌شود. در رتبه‌بندی سال ۲۰۱۸ سه دانشگاه از ژاپن، دو دانشگاه از چین و یک دانشگاه نیز از کره جنوبی در میان ۱۰۰ مؤسسه آموزش عالی برتر جهان قرار دارند.
چه راهی برای پیشرفت دانشگاه‌های شرقی پیشنهاد می‌کنید؟
سرمایه‌گذاری دولت‌ها روی آموزش و تحقیقات یکی از عوامل حیاتی پیشرفت دانشگاه‌هاست؛ بنابراین اگر مؤسسات آموزش عالی در کشور‌های شرقی می‌خواهند پیشرفت کنند و در سطح جهانی به رقابت بپردازند باید از پشتیبانی و سرمایه‌گذاری دولت برخوردار باشند.
ماهسن درباره مزیت‌های دانشگاه‌های شرقی، توان رقابتی آن‌ها با دانشگاه‌های تراز اول غرب، تبادل علمی دانشگاه‌های مطرح شرق و غرب و... با خبرنگار خبرگزاری آنا مصاحبه کرده است که متن این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
آیا دانشگاه‌های شرقی توان رقابت با دانشگاه‌های غربی را دارند؟
البته که توان رقابت با دانشگاه‌های غربی را دارند. برخی از دانشگاه‌ها از شرق آسیا مانند دانشگاه توکیو، کیوتو و اوساکا در ژاپن، دانشگاه ملی سئول در کره جنوبی و دانشگاه پکینگ و چینهوا در چین از بهترین دانشگاه‌های آسیا محسوب می‌شوند که در سطح جهانی نیز مطرح هستند. این دانشگاه‌ها در تمام رشته‌های علمی، و تحقیقاتی پژوهش‌های باکیفیت تولید می‌کنند.
دانشگاه‌های شرقی در چه حوزه‌هایی بهتر از دانشگاه‌های غربی عمل می‌کنند؟
کشور‌های شرقی در برخی از زمینه‌های علمی، عملکرد بهتری نسبت به رقبای غربی خود دارند. برای مثال دانشگاه‌های ژاپن عملکرد خوبی در حوزه بیوفیزیک دارند. در زمینه علوم کامپیوتری برخی از دانشگاه‌های سنگاپور و چین جزء بهترین‌های جهان محسوب می‌شوند. در رشته‌های مهندسی نیز مؤسسات آموزش عالی از چین، هنگ کنگ و سنگاپور در صدر بهترین‌های جهان قرار دارند. دانشگاه پلی‌تکنیک هنگ کنگ از بهترین دانشگاه‌های جهان در حوزه مهمان‌نوازی، ورزش، گردشگری و تفریحی است. اغلب دانشگاه‌های تایوانی عملکرد قدرتمندی در حوزه طب مکمل و درمان جایگزین (کلیه روش‌های درمانی که در حیطه پزشکی مدرن قرار نمی‌گیرند یا اثربخشی آن‌ها اثبات نشده، رد شده، غیرقابل اثبات یا زیان‌بخش است) دارند.
در علم مواد برخی از مؤسسات آموزش عالی در چین، سنگاپور و کره جنوبی هم‌سطح یا حتی بالاتر از دانشگاه‌های غربی عمل می‌کنند. دانشگاه ماله فاه لوگان در تایوان نیز در حوزه قارچ‌شناسی بسیار فعال و شناخته‌شده است. همچنین برخی از مؤسسات آموزش عالی هنگ کنگ در تحقیقات عملیاتی و علوم مدیریتی در میان بهترین دانشگاه‌های جهان قرار دارند. پژوهش‌های حوزه فیزیک دو دانشگاه مشهور سنگاپور دانشگاه صنعتی نانیانگ و دانشگاه ملی سنگاپور در سطح جهانی قرار دارند. همچنین دانشگاه توکیو و دانشگاه ملی سنگاپور به ترتیب در مطالعات گیاهی و شهری دارای عملکرد بسیار قوی هستند.
علاوه‌بر این مؤسسات آموزش عالی چین در بیش از ۲۰ رشته علمی عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان داده‌اند، از جمله کشاورزی، مهندسی کشاورزی، برزشناسی (علم استفاده از گیاهان برای ایجاد غذا و سوخت)، آندرولوژی (یک تخصص پزشکی است که با سلامت جنس مرد سر و کار دارد)، اتوماسیون و سیستم‌های کنترلی، شیمی، تکنولوژی ساخت‌وساز و ساختمان، بلورنگاری، الکتروشیمی، انرژی و سوخت، ماهیگیری، زمین‌شناسی، علم و فناوری انرژی‌های پایدار و سبز، باغبانی علمی، ابزار و تجهیزات اندازه‌گیری، مکانیک، متالورژی (فلزکاری)، مهندسی فلزات، علم پلیمر، کانی‌شناسی، سنجش از راه دور، مخابرات، ترمودینامیک و فناوری‌های علم انتقال داده.
آیا تبادل علمی بین دانشگاه‌های غربی و شرقی وجود دارد؟
مطمئناً تبادلاتی وجود دارد؛ اما همه دانشگاه‌های شرقی چنین توافقاتی با مؤسسات آموزش عالی کشور‌های غربی ندارند.
نگاه سایت‌های رتبه‌بندی به آموزش عالی در مؤسسات آموزشی کشور‌های شرقی چگونه است؟
آموزش عالی در شرق در حال پیشرفت و بهبود است، اما این امر در کشور‌های مختلف شرقی با سرعت متفاوتی پیش می‌رود. برخی از سیستم‌های آموزشی در این بخش از جهان خلاقیت لازم را ندارند؛ خلاقیت ابزاری حیاتی برای توسعه جوامع بشری محسوب می‌شود.
چه افقی برای دانشگاه‌های شرقی در ۱۰ سال آینده ترسیم می‌کنید؟
دانشگاه‌های چینی با سرعت بالایی در حال پیشرفت هستند؛ در رتبه‌بندی CWUR سال ۲۰۱۸، نام ۱۰۸ مؤسسه آموزش عالی چینی در هزار دانشگاه برتر به چشم می‌خورد. این در حالی است که در سال ۲۰۱۷، ۹۷ دانشگاه چینی و در سال ۲۰۱۶، ۹۰ دانشگاه از این کشور در رتبه‌بندی هزار دانشگاه برتر جهان قرار داشت. اگر دولت چین به سرمایه‌گذاری در حوزه تحقیقات و تحصیلات ادامه دهد، هیچ شکی نیست که در آینده تعداد بیشتری از دانشگاه‌های این کشور در رتبه‌بندی‌های جهانی قرار می‌گیرند.
کشور‌های دیگر مانند روسیه و هند نیز اگر بخواهند در میان برترین دانشگاه‌های جهان قرار بگیرند باید تلاش زیادی بکنند تا عقب‌ماندگی‌های خود را جبران کنند.
آیا دانشگاه‌های شرقی خصوصیت متمایزکننده‌ای نسبت به دانشگاه‌های غربی دارند؟
هر دانشگاهی چه در کشور‌های شرقی و چه در کشور‌های غربی توانایی‌ها و ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارد. هرگز دو دانشگاه شبیه به هم را در هیچ کجای جهان پیدا نمی‌کنید.
چگونه دانشگاه‌های شرقی را ارزیابی می‌کنید؟
ما در مرکز جهانی رتبه‌بندی دانشگاه‌ها یا CWUR مؤسسات آموزش عالی را براساس هفت فاکتور ارزیابی می‌کنیم و این اطلاعات را از نظرسنجی‌ها و داده‌های ثبت‌شده دانشگاهی به دست می‌آوریم. این شاخص‌ها شامل کیفیت آموزش، میزان استخدام فارغ‌التحصیلان، کیفیت خروجی پژوهشی، تأثیرگذاری و استناد می‌شود. در رتبه‌بندی سال ۲۰۱۸ سه دانشگاه از ژاپن، دو دانشگاه از چین و یک دانشگاه نیز از کره جنوبی در میان ۱۰۰ مؤسسه آموزش عالی برتر جهان قرار دارند.
چه راهی برای پیشرفت دانشگاه‌های شرقی پیشنهاد می‌کنید؟
سرمایه‌گذاری دولت‌ها روی آموزش و تحقیقات یکی از عوامل حیاتی پیشرفت دانشگاه‌هاست؛ بنابراین اگر مؤسسات آموزش عالی در کشور‌های شرقی می‌خواهند پیشرفت کنند و در سطح جهانی به رقابت بپردازند باید از پشتیبانی و سرمایه‌گذاری دولت برخوردار باشند.
منبع: آنا
ارسال نظرات