گزارش|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حسین اکبری؛ دی ماه سال گذشته، کشور درگیر مشکلاتی شد. مشکلات اقتصادی زمینه اعتراضات مردمی را فراهم کرده بود و عده‌ای سعی داشتند این اعتراضات را به سمت دلخواه خود سوق دهند. در این بین اعتراضات پراکنده‌ای آغاز، اما خیلی زود شعار‌ها افراط گرایانه شد؛ دیگر موضوع اقتصاد مطرح نبود و شعار‌ها اصل نظام را نشانه گرفت. این اتفاق باعث شد مردمی که فکر می‌کردند عده‌ای دلسوزانه به دنبال اعتراض خیابانی هستند، آگاه شده و خیلی زود خط خود را از این هنجارشکنان جدا کنند.
هرچند اغتشاشات دی ماه سال گذشته با هوشیاری مردم فروکش کرد، اما با بررسی ابعاد آن ماجرا درس‌های خوبی گرفته خواهد شد. از این جهت به سراغ دانشجویان خراسان شمالی رفتیم تا تجربه‌ها و دیده‌های خود از آن روز‌ها را برایمان بازگو کنند.
لیدر‌ها از خارج استان آمدند
امید ملایی، فعال دانشجویی دانشگاه آزاد بجنورد در خصوص آن روز‌ها می‌گوید: از اولین ساعات و اولین تجمعاتی که در میدان شهید بجنورد شروع شد، من حضور داشتم و فضا را بررسی می‌کردم. ابتدا افراد حاضر در آن تجمع بسیار محدود بود و لیدر‌های این جریان تعدادی جوان بودند که از ظاهرشان پیدا بود که مشکل اقتصادی ندارند و بعد‌ها نیز متوجه شدیم این افراد از شهر‌های اطراف و استان‌های هم جوار به خراسان شمالی آمده بودند و قصد تحریک مردم را داشتند.
ملایی ادامه می‌دهد: شعار‌ها در روز اول اقتصادی بود. طبیعی بود مردمی که در صحنه حضور داشتند و زیر فشار مشکلات اقتصادی بودند و از سوی دیگر دولت نیز تدبیری برای حل این مشکل نمی‌کرد، با این جریان همراه شده و شعار‌ها را می‌پذیرفتند.
این دانشجو خاطرنشان می‌کند: بعد از حدود ۴۰ دقیقه شعار‌ها تغییر کرد. لیدر‌هایی که تغذیه شده بودند تا مردم را به سمت آشوب سوق دهند، شعار‌ها را به سمت حمایت از شاه ملعون بردند. شاهی که مردم با قیامشان در سال ۵۷ او را از کشور بیرون انداختند. این در حالی است که هر فرد عاقل و آگاهی اگر دستاورد‌های انقلاب اسلامی را با دوران پهلوی مقایسه کند، به برتری مطلق انقلاب پی خواهد برد.
وی می‌افزاید: این افراد از احساسات مردم سوء استفاده کردند تا تدابیر خود را پیاده کنند. کسانی که سعی دارند مطالبات به حق اقتصادی مردم را سیاسی کنند و این را از مسیر خود خارج کنند، یقینا نسبت به مردم خیانت کارند.
عزم جدی برای آگاهی دانشجویان از ماجرا/ تلاش برای آزادی دانشجویان دستگیر شده
امین ریحانی، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد بجنورد نیز درخصوص اغتشاشات دی ماه سال گذشته می‌گوید: خوش خیالان و خناسان در آن مدت قصد داشتند تا با ایجاد ناآرامی، امنیت مردم را از بین ببرند، اما موفق نشدند. در بجنورد نیز ابتدا با اعتراض چند دانشجو آغاز شد. البته ما هیچ گاه مخالف مطالبه گری از مسئولان نیستیم، اما با اغتشاش و ناآرامی مخالفیم.
ریحانی ادامه می‌دهد: در آن شب وضعیت طوری بود که کسبه مجبور بودند برای عدم خسارت دیدن، مغازه خود را ببندند.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد بجنورد از سن کم معترضان سخن به میان می‌آورد و خاطرنشان می‌کند: بسیجیان نیز در این بین سعی داشتند با تمام توان به تبیین اتفاق در حال انجام بپردازند. ما قصد داشتیم به دانشجویان و دیگران بفهمانیم اعتراض اقتصادی به حق است، اما نه با این شیوه و برهم زدن نظم عمومی کشور. ما در کف میدان سعی داشتیم این موضوع را بیان کنیم.
وی می‌افزاید: حتی گاهی پیش می‌آمد که فرد بی گناهی که به دلیل اغفال و یا از روی ندانستن وارد این بازی دشمنان شده و در درگیری‌ها دستگیر شده است، ما تمام تلاشمان را می‌کردیم تا او آزاد شود. ما معتقد بودیم اکثر افراد حاضر اسیر جو بودند.
ریحانی به رسیدن این اعتراضات به درون دانشگاه اشاره می‌کند و بیان می‌دارد: ابعاد مختلف ماجرا را برای دوستانم در درون دانشگاه روشن می‌کردیم، اما از سمت دیگر رسانه‌های ضد انقلاب نیز شدیدا فعال بود و سعی داشت مردم را جوزده کند.
این دانشجو می گوید: یکی از این رسانه‌ها فراخوانی برای دانشگاه‌های بجنورد زد. در آن روز فرزندان انقلابی دانشگاه مراقب بودند تا کسی امنیت دانشجویان را به خطر نیندازد. البته باز هم باید تاکید کرد زبان ما، زبان نرم بود و تمام توان خود را برای کمتر آسیب دیدن دانشجویان به کار گرفتیم.
وی در پایان می‌گوید: ما تا جایی که جان در بدن داریم نمی‌گذاریم اجنبی‌ها به خاک ما نفوذ کرده و برای ما تعیین سرنوشت کنند. ما چهل سالگی انقلاب را با شکوه‌تر از تمام زمان‌ها جشن خواهیم گرفت.
یکی دیگر از دانشجویانی که نمی‌خواست نامش فاش شود، روایت خود از دی ماه سال گذشته را این گونه شرح می‌دهد: آن روز‌ها که جمعی «رضاخان! روحت شاد» می‌گفتند، به این فکر می‌کردم که بالفرض، بعد براندازی نظام، اینان چه ساختاری را خواهند ساخت؟! گیرم که عامل فتنه انگیز نباشند، انگیزه براندازی شان چیست؟
بنظرم می‌آید برخی ناملایمت دیده اند، برخی به هر دلیل توگوشی از نظام خورده اند، برخی فیلشان یاد هندوستان کرده و کیف و کوک خاک برسری تمایل کرده اند. اما آیا برخی هم هستند که به نظامات رضاخانی تمایل کرده باشند؟ آیا سلطنت رضاخانی را آشنا هستند و بدان علاقه‌مند شدند و به دنبال تحقق مجددش افتاده اند؟
هرچند اغتشاشات دی ماه سال گذشته با هوشیاری مردم فروکش کرد، اما با بررسی ابعاد آن ماجرا درس‌های خوبی گرفته خواهد شد. از این جهت به سراغ دانشجویان خراسان شمالی رفتیم تا تجربه‌ها و دیده‌های خود از آن روز‌ها را برایمان بازگو کنند.
لیدر‌ها از خارج استان آمدند
امید ملایی، فعال دانشجویی دانشگاه آزاد بجنورد در خصوص آن روز‌ها می‌گوید: از اولین ساعات و اولین تجمعاتی که در میدان شهید بجنورد شروع شد، من حضور داشتم و فضا را بررسی می‌کردم. ابتدا افراد حاضر در آن تجمع بسیار محدود بود و لیدر‌های این جریان تعدادی جوان بودند که از ظاهرشان پیدا بود که مشکل اقتصادی ندارند و بعد‌ها نیز متوجه شدیم این افراد از شهر‌های اطراف و استان‌های هم جوار به خراسان شمالی آمده بودند و قصد تحریک مردم را داشتند.
ملایی ادامه می‌دهد: شعار‌ها در روز اول اقتصادی بود. طبیعی بود مردمی که در صحنه حضور داشتند و زیر فشار مشکلات اقتصادی بودند و از سوی دیگر دولت نیز تدبیری برای حل این مشکل نمی‌کرد، با این جریان همراه شده و شعار‌ها را می‌پذیرفتند.
این دانشجو خاطرنشان می‌کند: بعد از حدود ۴۰ دقیقه شعار‌ها تغییر کرد. لیدر‌هایی که تغذیه شده بودند تا مردم را به سمت آشوب سوق دهند، شعار‌ها را به سمت حمایت از شاه ملعون بردند. شاهی که مردم با قیامشان در سال ۵۷ او را از کشور بیرون انداختند. این در حالی است که هر فرد عاقل و آگاهی اگر دستاورد‌های انقلاب اسلامی را با دوران پهلوی مقایسه کند، به برتری مطلق انقلاب پی خواهد برد.
وی می‌افزاید: این افراد از احساسات مردم سوء استفاده کردند تا تدابیر خود را پیاده کنند. کسانی که سعی دارند مطالبات به حق اقتصادی مردم را سیاسی کنند و این را از مسیر خود خارج کنند، یقینا نسبت به مردم خیانت کارند.
عزم جدی برای آگاهی دانشجویان از ماجرا/ تلاش برای آزادی دانشجویان دستگیر شده
امین ریحانی، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد بجنورد نیز درخصوص اغتشاشات دی ماه سال گذشته می‌گوید: خوش خیالان و خناسان در آن مدت قصد داشتند تا با ایجاد ناآرامی، امنیت مردم را از بین ببرند، اما موفق نشدند. در بجنورد نیز ابتدا با اعتراض چند دانشجو آغاز شد. البته ما هیچ گاه مخالف مطالبه گری از مسئولان نیستیم، اما با اغتشاش و ناآرامی مخالفیم.
ریحانی ادامه می‌دهد: در آن شب وضعیت طوری بود که کسبه مجبور بودند برای عدم خسارت دیدن، مغازه خود را ببندند.
مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد بجنورد از سن کم معترضان سخن به میان می‌آورد و خاطرنشان می‌کند: بسیجیان نیز در این بین سعی داشتند با تمام توان به تبیین اتفاق در حال انجام بپردازند. ما قصد داشتیم به دانشجویان و دیگران بفهمانیم اعتراض اقتصادی به حق است، اما نه با این شیوه و برهم زدن نظم عمومی کشور. ما در کف میدان سعی داشتیم این موضوع را بیان کنیم.
وی می‌افزاید: حتی گاهی پیش می‌آمد که فرد بی گناهی که به دلیل اغفال و یا از روی ندانستن وارد این بازی دشمنان شده و در درگیری‌ها دستگیر شده است، ما تمام تلاشمان را می‌کردیم تا او آزاد شود. ما معتقد بودیم اکثر افراد حاضر اسیر جو بودند.
ریحانی به رسیدن این اعتراضات به درون دانشگاه اشاره می‌کند و بیان می‌دارد: ابعاد مختلف ماجرا را برای دوستانم در درون دانشگاه روشن می‌کردیم، اما از سمت دیگر رسانه‌های ضد انقلاب نیز شدیدا فعال بود و سعی داشت مردم را جوزده کند.
این دانشجو می گوید: یکی از این رسانه‌ها فراخوانی برای دانشگاه‌های بجنورد زد. در آن روز فرزندان انقلابی دانشگاه مراقب بودند تا کسی امنیت دانشجویان را به خطر نیندازد. البته باز هم باید تاکید کرد زبان ما، زبان نرم بود و تمام توان خود را برای کمتر آسیب دیدن دانشجویان به کار گرفتیم.
وی در پایان می‌گوید: ما تا جایی که جان در بدن داریم نمی‌گذاریم اجنبی‌ها به خاک ما نفوذ کرده و برای ما تعیین سرنوشت کنند. ما چهل سالگی انقلاب را با شکوه‌تر از تمام زمان‌ها جشن خواهیم گرفت.
یکی دیگر از دانشجویانی که نمی‌خواست نامش فاش شود، روایت خود از دی ماه سال گذشته را این گونه شرح می‌دهد: آن روز‌ها که جمعی «رضاخان! روحت شاد» می‌گفتند، به این فکر می‌کردم که بالفرض، بعد براندازی نظام، اینان چه ساختاری را خواهند ساخت؟! گیرم که عامل فتنه انگیز نباشند، انگیزه براندازی شان چیست؟
بنظرم می‌آید برخی ناملایمت دیده اند، برخی به هر دلیل توگوشی از نظام خورده اند، برخی فیلشان یاد هندوستان کرده و کیف و کوک خاک برسری تمایل کرده اند. اما آیا برخی هم هستند که به نظامات رضاخانی تمایل کرده باشند؟ آیا سلطنت رضاخانی را آشنا هستند و بدان علاقه‌مند شدند و به دنبال تحقق مجددش افتاده اند؟
با این اتفاقات آن چه که بیش از همه بدیهی است، قدرت رسانه ها در تحت تاثیر قرار دادن مردم است. از سوی دیگر برنامه ریزی دقیق برای ایجاد آشوب و ناامنی برای کشور کاملا واضح است. هرچند مردم ایران به خوبی این موضوع را شناسایی کرده و در مقابل آن ایستادند؛ اما باید دانست دشمن این بار زرنگ تر شده و اشتباهات گذشته مانند دادن شعارهای افراطی را تکرار نخواهد کرد.
ارسال نظرات