بدرقه «خشایار الوند» به خانه ابدی توسط اهالی هنر + تصاویر

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مراسم تشییع پیکر زنده یاد خشایار الوند امروز شنبه ۱۱ اسفند ماه از مقابل خانه سینما ۲ واقع در خیابان وصال در حضور جمعی از هنرمندان سینما و تلویزیون برگزار شد.

بنا بر این گزارش، کامران ملکی که اجرای این مراسم را به عهده داشت، در سخنانی گفت: امروز روز بسیار ناگواری برای خانواده سینما، تلویزیون و فیلم نامه نویسان کشور و همچنین علاقه‌مندان به کارهای خشایار الوند است. هیچکس انتظار نداشت خشایار الوند به این زودی ما را ترک کند و در روزهای پایانی اسفند فردی را از دست دهیم که مدام تلاش می‌کرد لبخند روی لبان مردم بیاورد‌.

کیومرث پوراحمد کارگردان و نویسنده نیز در این در مراسم عنوان داشت: من خشایار را ندیده بودم و با صرف آشنایی با سیروس او را می‌شناختم. من سالهاست تلویزیون ایران را نگاه نمی‌کنم اما شنیدم که پایتخت الوند کار بسیار خوبی بوده است. امروز روز بدی است اما در این چهل سال کدام روز ما خوب بوده است؟ خشایار الوند منافق بود چراکه مردم را می‌خنداند و خندیدن در کشور ما مکروه است. اسفند امسال اسفند بدی بود اما آیا همه ماه‌های سال‌های گذشته خوب بودند؟ همه اینها می‌شود که خشایار با قلم شیرینش از میان ما برود.بسیاری از همین ها برای جراحی های مختلفشان به لندن می روند اما خانواده خشایار الوند باید ۴۵ دقیقه منتظر آمبولانس بماند!

بابک صحرایی ترانه‌سرای کشور نیز گفت: بخش بزرگی از خنده‌های مردم ما مدیون خشایار الوند بوده و برای ما چه داغی بالاتر از این؟ مرگ تلخ است و جوانمرگی تلخ تر. امروز به سوگ کسی نشستیم که در تمام دوران کاری‌اش لبخندهای واقعی را به لبان مردم ما نشاند.

وی ادامه داد: امروز این حجم از مردمی که اینجا آمده نشان می‌دهد که مردم ما هنرمندان خود را دوست دارند. امروز کمر سیروس الوند خم شده و او در این دو روز اندازه ۲۰ سال پیر شده است. قطعا جایگزینی برای او نخواهیم داشت و ما سوگوار این هنرمند می مانیم و این دلخوشی را داریم که او در آغوش خداوند قرار گرفته است.

همچنین بهروز رضوی گوینده پیشکوست نیز اظهارداشت: حرف زدن خیلی سخت است و هرگز به این سختی حرف نزدم. ما داغ کسی را دیدیم که سالهای سال باعث خنده ما بود و سلطان خنده ایران بود. خشایار معروف ترین خصیصه اش خنده قشنگش بود و چهره او را بدون خنده به یاد دارید؟؟ حالا چه کنیم که او نیست و در نبودش چه کنیم غیر غصه خوردن. خشایار الوند در دامن سینما بزرگ شد و با همه هنرمندان کشور قدم به قدم راه آمد و هیچکس نمی‌تواند او را فراموش کند.

وی اظهارداشت: این اتفاق که افتاد به خاطر پرکاری او روی خنده بود و او داشت تدارک عید امسال ما را می دید. او هیچ مشکلی نداشت و همسر و فرزندان خوبی داشت. سکته خشایار به خاطر فشار کار بود. او از بس به مردم فکر کرد که از فکر کردن به خودش غافل ماند. فردی که همه عمر به فکر مردم بود در لحظه آخر تنها ماند و هیچکس کنارش نبود. نباید از عجل غافل شد که وقتی بخواهد ببرد با خود می‌برد.

وی در ادامه شعری از حسین منزوی را قرائت کرد. سفر به خیر گل من که می‌روی با باد، ز دیده می‌روی اما نمی‌روی از یاد...

سیدعزت الله ضرغامی نیز یکی از حاضران در این مراسم بود. وی طی سخنانی گفت: هرچه فکر می‌کنم نمی‌توانم کلمه مرحوم را بگویم. خشایار عزیز با چهره شادی که داشت تا همین دو روز پیش با تمام انرژی برای شاد کردن دل مردم کار می‌کرد و هیچکس فکر نمی‌کرد بخواهد برای سوگ او امروز به اینجا بیاید.

وی با بیان آیاتی از قرآن کریم بیان داشت: او الان زنده واقعی است و ما مردگانیم. امروز اینجا جمع شدیم برای بدرقه یکی از خدمت گذاران واقعی مردم. خشایار همه وجودش را برای شاد کردن مردم گذاشت و او بی‌ادعا این کار را انجام می‌داد. مردم عزیز حق این عزیز را با حضورتان ادا کردید و بدانید هیچ کاری به اندازه شاد کردن دل مردم اجر ندارد.

ضرغامی با بیان اینکه دل شاد کردن کم نیست. الوند هنرمندی تمام عیار با سواد با سلیقه با ذوق و آشنا به کار گروهی بود، تصریح کرد: یکی از دلایلی که امروز من به اینجا آمدم حضور الوند با عنوان محور اصلی اغلب آثار طنز بود. خود خشایار نیز بسیار خندان بود و او هر لحظه می‌خندید و پر نشاط بود. وی در میان هنرمندان نعمت بزرگ و شخصیت برجسته‌ای بود. آمدن شما مردم به اینجا نشان از این دارد که الوند کار خود را به درستی انجام داده است و در پایان به خانواده وی و سیروس الوند تسلیت می‌گویم.

همچنین در بخش دیگر این مراسم عبدالله اسفندیاری پیشکسوت فیلم‌نامه‌نویسی به نمایندگی از کانون فیلم نامه نویسان در ابتدای صحبت‌هایش گفت: روز چهارشنبه جلسه‌ای در کانون داشتیم و منتظر خشایار و سیروس الوند بودیم که از یاران و ستون‌های اولیه کانون بودند. هنوز جلسه را ترک نکرده بودیم که با پیامی تکان دهنده مواجه شدیم و حس کردیم شایعه است اما به تدریج اثبات شد که درست است. هنوز باور کردنی نیست و از توانایی و هنرها و دانش خشایار گفتن زیاد است و به خانواده وی تسلیت می‌گویم. خشایار علاوه بر نوشتن در کارهای صنفی پیشقدم بود و همه اینها نیکی‌هایی است که به یاد ما می‌ماند و او در قلب مردم ایران زنده است.

سیروس مقدم کارگردان سریال پایتخت نیز گفت: نمی‌دانم چه بگویم. من ۱۰ سال با خشایار و گروه پایتخت فراتر از همکاری رفتیم و خانواده هم شده بودیم و مشکلات هم را می‌دانستیم.  صبح که از دفتر می‌خواستیم به اینجا بیاییم هنوز باور نمی‌کردیم و در اتاقش را باز کردیم و قاب عکسش را دیدیم. همه ما شوکه‌ایم. خشایار همه تلاشش خوب زندگی کردن بود و عاشق همسر و فرزندانش بود‌. روز آخر تست‌های گریم و لباس بازیگران را می‌زدیم و باید آن روز را تا ابد به یاد داشته باشیم. او خیلی شاد بود و ۶۰ صفحه اول فیلم نامه را به محسن تحویل داد و رفت تا به بازی فوتبال بارسلونا برسد و با پسرش مسابقه را ببیند.

وی با بیان اینکه او روحیه خیلی خوبی داشت، متعهد به مسئولیت و همراه و خانواده دوست بود، گفت: از طرف گروه پایتخت به خانواده وی تسلیت می‌گویم. هرچه فکر می‌کنیم می‌بینیم که یکی از رکن‌های اساسی فیلم نامه نویسی از میان ما رفت و دلم می‌خواهد امشب بخوابم و صبح که بیدار می‌شوم خشایار را ببینم.

امیرمهدی ژوله نویسنده سریال شب‌های برره نیز در مراسم تشییع خشایار الوند گفت: همه از ناباوری گفتند. ما در این سالها خیلی بیشتر هم را می‌دیدیم. این گندی که در فیلم نامه آخرش زد که دوست ندارم از آن حرف بزنم. پرده اولش قهرمانی که آرزوهایی دارد تعریف کرده و همه را به امان خدا ول کرد. مرد مومن تو درباره الی را دیدی و گفتی پاهایم لرزید.

پاهایت نلرزید وقتی پسرت آمد روی سینه‌ات و به تو تنفس مصنوعی داد؟ همین جوری یهو کات مرگ؟ این چه سکانسی بود سکانسی که دخترت گفت بابام کو را کی دل نوشتنش را دارد؟

او گفت: خشایار عاشق مادرش بود. یکبار درباره مادرش حرف می‌زدیم او گفت مادرم خیلی هوای مرا دارد و من خیلی حسش می‌کنم.من می‌خواهم الان که فیلم نامه‌ات را کنار گذاشتی به تکان پرده‌ای حسی بویی عطری باشی. خدا تو را برای خانواده‌ات نگه دارد.

ژوله تصریح کرد: همچنین از آقای ضرغامی می‌خواهم بزرگداشتی برای خشایار بگیرند که در اولین قدم من و پیمان و محراب از نزدیک‌ترین دوستان خشایار که ممنوع الکاریم در این بزرگداشت باشیم چراکه یک روز هم نوبت ما می‌شود.

محسن امیر یوسفی رئیس کانون کارگردان های سینمای ایران گفت: همه ما یک برادر مهربان طناز و خوش فکر را از دست دادیم. باید گفت خشایار عزیز خداوند تو را به خاطر همه لبخندهایی که روی لب هایمان نشاندی تو را رحمت کرده. وی با اشاره به جمله من باختم که توسط نقی معمولی گفته می‌شد، بیان داشت: خشایار عزیز تو بردی و خوب هم بردی و حیف از رفتنت.

سیروس الوند دیگر سخنران این مراسم بود. وی با خواندن شعری گفت: لحظه‌ای که خشایار به دنیا آمده بود را به خوبی یاد دارم و لحظه بعد عروسی‌اش یادم هست. او خیلی عاشق همسرش الهام بود. آن شب شب زیبایی بود که دیدم خشایار به کسی که دوست داشت رسید. عکس بعدی عکسی بود که در اتاق احیا را باز کردند و یکساعت این بچه مثل جوجه بالا و پایین می‌پرید. عکس چهارم عکسی بود که رویش را کنار زدند تا شناسایی‌اش کنم. در آنجا آقایی بود و گفت این آقا کی هست؟ از مردم پرسیده بود این مرد کیست؟ و وقتی متوجه شده بود نویسنده پایتخت است به من گفت من سنگ قبرش را به خرج خودم می‌سازم. مردم هنرمندانشان را خوب می‌شناسند و همین برای ما کافی است، سیمرغ کیلویی چند؟

داریوش الوند دیگر برادر خشایار الوند ضمن تشکر از مردم گفت: همانطور که سیروس گفت خشایار خیلی زیبا به دنیا آمد و خوش خنده بود. زمانی که به دنیا آمد من با سربازی رفتم و به عشق دیدنش به خانه می‌رفتم. عکس خشایار همیشه همراهم بود تا حتی که یکی از هم اتاقی‌هایم می‌گفت تو چرا زن گرفتی بچه‌داری و آمدی سربازی؟ و من گفتم بچه‌ام هست اما در اصل برادرمه. خشایار در تمام مدتی که من ایران نبودم برایم نامه می‌نوشت و برایم با زبان طنز جواب می‌داد. یک روز از بیرون آمدم و سراغش را گرفتم و نبود هرچه گشتیم نبود. آخر سر رفتم آشپزخانه دیدم نشسته و دارد فکر می‌کند.

سهیلا الوند خواهر خشایار الوند نیز طی سخنانی گفت: خشایار برادرم پسرم رفیقم مشاورم افتخارم بود و به چیزی که افتخار می‌کنم محبوبیت او است نه معروفیتش. رضایتی که خانواده و مردم از او داشتند و امیدوارم با دعای خیرتون اهدافی که او داشت و آرزوهایی که برای بچه‌هایش داشت را به تحقق برسانیم.

منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما نیز در پایان مراسم گفت: یکی از زیبایی‌های زندگی برای ما آشنایی با الوند است. وقتی می‌گویم الوند از یک خانواده و اصالت حرف می‌زنم و آنچه از این خانواده بر می‌آید جز مهربانی و دوستی نیست و دین نشان دهنده این است که آنچه اصیل است می‌ماند و دیده می‌شود. سینمای ایران و زندگی در این مرز و بوم همچنان مقتدرانه خواهد بود و این راز برای همه ما قابل احترام است.

همچنین مراسم ترحیم این فیلم نامه نویس روز دوشنبه ۱۳ اسفند ماه ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳۰ در مسجد جامع شهرک غرب برگزار خواهد شد.

الوند پنجشنبه ۹ اسفند به دلیل ایست قلبی در گذشت. خشایار الوند متولد سال ۱۳۴۶ بود و تا به امروز فیلمنامه سریال‌های طنزی مانند «نقطه چین»، «شب های برره»، «باغ مظفر»، «گنج مظفر»، «مرد هزار چهره»، «مرد دو هزار چهره»، «قهوه تلخ»، «ویلای من»، «شوخی کردم» و «در حاشیه»، «پایتخت»، «پایتخت ۳»؛ «پایتخت ۵»، «پایتخت ۴»، «علی‌البدل»، «کمربندها را ببندیم»، «مسافران»، «دیوار به دیوار» و «دیوار به دیوار ۲» را نگارش کرده بود.