نامه‌ای به سازمان ملل در خصوص تحریم‌های ترامپ نوشتم/ همسرم را من مجبور به خرید می‌کنم!/ فرش‌های خانه‌ام برای ۵۰ سال قبل است/ میانه‎ای با فضای مجازی ندارم

زمان عیدی دادن، تورم را به رسمیت نمی شناسم
دانشجو: با توجه به اینکه در ایام نوروز به سر می‌بریم آیا اهل عیدی دادن هم هستید؟
مرندی: عیدی در حد کم بله مثلا میلاد پیغمبر و امام صادق (ع) که هر دو در یک روز است به هر کدام از نوه‌ها ۲ تا ۱۰ تومانی به مناسبت هر میلاد هدیه دادم و گفتم من تورم را به رسمیت نمی‌شناسم. والا باید عیدی بیشتری می‌دادم البته در زندگی هر جا لازم باشد به فرزندانم کمک می‌کنم و این کار را وظیفه خود می‌دانم، اما در عین حال آن‌ها نیز باید مانند من و همسرم مقتصدانه زندگی کردن را بیاموزند، مثلا خانم من انسان بسیار صرفه جویی است و در خانواده ما اگر طلا‌های همه خانم‌ها را جمع بزنید روی هم یک گرم هم نمی‌شود و اگر جواهری هم دارند همه بدل است.

فرش‌هایی که در خانه ما است هم همان‌هایی است که همسرم ۵۰ سال روی جهیزیه خود آورده بود و با این روند فرزندان ما هم وقتی می‌بینند پدر و مادرشان اینطور زندگی می‌کنند خجالت می‌کشند طور دیگری زندگی کنند.

 

 

 

 

همیشه من همسرم را مجبور به خرید می کنم
البته نمی‌گویم وضع ما بد است به لطف خداوند خیلی هم خوب است.اما اسراف نمی کنیم به عنوان مثال خانم من چند شب پیش می‌گفت: این دمپایی‌هایی از پای شما دارد می‌افتد حتما می‌خواهید پاره شود تا دور بیاندازید؟

البته خانم من هم سبک زندگی اش به همین صورت است و من باید او را مجبور کنم تا برای خود خرید کند برای مثال لباس‌هایی که خانم من می‌پوشد با توجه به اینکه فوق لیسانس ادبیات انگلیسی از آمریکا و دکترا از ایران دارد بسیار ساده است و هر کس او را در خیابان می‌بیند تعجب می‌کند مثلا یکبار یک نفر فکر کرده بود او خدمتگزار است و به او گفته بود خدمتگزاری را نمی‌شناسید تا بیاید برای ما کار کند.

 

میانه چندانی با فضای مجازی ندارم
دانشجو: آیا اهل فضای مجازی هم هستید؟
مرندی: متاسفانه یا خوشبختانه اهل این طور فضا‌ها نیستم و کارکردن با آن را نیز خیلی بلد نیستم انسان وقتی سنش بالا می‌رود یاد گرفتن این سیستم‌های پیشرفته و کار با آن‌ها مشکل می‌شود از طرف دیگر خیلی فرصت این کار را ندارم که آن را یاد بگیرم. مثلا من حتی ناهار خود را هم در ماشین می‌خورم و در ماشین همیشه در حال خواندن و نوشتن هستم از این جهت شهر را هم به خوبی بلد نیستم و از برنامه تلویزیون هم فقط اخبار را گوش می‌دهم. دیگر استفاده از فضای مجازی که به طریق اولی وجود ندارد.

دانشجو: فرزندانتان چطور؟
مرندی: آن‌ها طبیعتا به کار با این فضا‌ها آشنا هستند و کار روزانه خود و تحصیل تدریس را از طریق آن انجام می‌دهند و مقالات خود را از طریق اینترنت استخراج می‌کنند و خیلی اوقات هم از نکات منفی فضای مجازی انتقاد می‌کنند.

اما بعید می‌دانم آن‌ها هم فرصت آنچنانی داشته باشند، چون آن‌ها هم مثل من یاد گرفتند کار کنند، چون می‌خواهند اساتید خوبی باشند و به دانشجویان خود برسند.

 

 

 

۲-۳ ماه قبل نامه ای در خصوص تحریمهای جدید ترامپ به سازمان ملل نوشتم
دانشجو: در سال ۹۲ نامه‌ای را به رییس سازمان ملل نوشتید و در آن ضمن اشاره به سیاست‌های تحریمی آمریکا از آن انتقاد کردید؛ آیا آن نامه نتیجه‌ای هم داشت؟ و در ادامه آیا با توجه به موج جدید‌ تحریم های های آمریکا قصد انجام چنین اقدام مشابهی را ندارید؟

مرندی: ما مامور به نتیجه نیستیم بلکه باید به وظیفه خود عمل کنیم و این خداست که نتیجه را هر طور صلاح بداند رقم خواهد زد. من ۲-۳ ماه قبل مجددا نامه‌ای به سازمان ملل نوشتم و در آن به تحریم‌های ترامپ اشاره کردم به غیر از آن زمانی هم که دولت سوریه محکوم به استفاده از سلاح شیمیایی علیه مردم خود بود ما مدارکی را تنظیم کردیم و دکتر سیدعباس فروتن که از اعضای پژوهشکده است و سال‌ها بر روی سلاح‌های شیمیایی تحقیق کرده است ادله علمی آورد که این ادعا دروغ است و ما همان ادله را برای خبرنگاران تشریح کردیم و به سازمان ملل و سازمان‌هایی که مسئول سلاح شیمیایی هستند نامه نوشتیم و آن‌ها متقاعد شدن که دولت سوریه از سلاح‌های شیمیایی علیه ملت خود استفاده نکرده است و، چون این روند به طور علمی ثابت شده بود آن‌ها نتوانستند حکمی علیه سوریه صادر کنند.

اولویت کشور باید براساس عدالت باشد / اگر چنین نیست یعنی از اولویت ها دور شدیم
دانشجو: آقای دکتر همواره این باور وجود دارد که هر وزیری که به وزارت منصوب می‌شود بیشتر به حوزه تخصصی خود رسیدگی می‌کند؟ آیا شما هم چنین عملکردی داشتید؟

مرندی: من به دلیل اینکه متهم به این نشوم که فقط به رشته و تخصص خود یعنی اطفال رسیدگی می‌کند خیلی این کار را نکردم، اما ذکر این نکته نیز ضروری است که پیشگیری و بهداشت عمده تمرکزش بر روی حوزه مادر و کودک است.

من حتی در رشته تخصصی خود شاید بتوان گفت آنطور که باید، حق مطلب را برای اطفال ادا نکردم، اما به هر حال در سال‌های آغازین پیروزی انقلاب بیماری‌های واگیردار شیوع چشمگیری داشت همانطور که بیماری‌های غیرواگیر شیوع یافته و اولویت اصلی کشور است که متاسفانه به دنبال آن نیستیم، اما به هر حال در آن سال‌ها با وجود گسترش بیماری‌های واگیردار و با توجه به اینکه نیمی از جمعیت کشور را زنان و کودکان تشکیل می‌دادند و در آن زمان زنان در فقر آگاهی به سر می‌بردند و حتی به کودکان خود واکسن هم نمی‌زدند ما وظیفه رسیدگی به این قشر را داشتیم.

 

 

از سوی دیگر کودکان در هر کشوری آینده ساز آن کشور محسوب می‌شوند در آن سال‌ها نیز تعداد کودکان زیاد بود و مجموع کودک و مادر ۲ ثلث جمعیت کشور را که به خود اختصاص می‌دادند براین اساس طبیعی بود که ۲ ثلث جمعیت در اولویت قرار بگیرند. با این حساب خوشحالم که تحصیلات من در آن زمان کمک کرد که به این موضوع ورود پیدا کنم، اما تصور من این است که هر کس دیگر هم جای من بود همین کار را انجام می‌داد مثلا من بهداشت نخوانده بودم، اما بهداشت آن زمان اولویت کشور بود و من به دنبال آن رفتم.

من عدالت اجتماعی نخوانده بودم وقتی سازمان جهانی بهداشت من را در کمیته بهداشت و سلامت انتخاب کرد که روسای جمهور و نخست وزیران عضو آن بودند من اعلام کردم در این حوزه تحصیل نکردم و آن‌ها در جواب به من گفتند، اما تمام کار‌هایی که تو در کشور انجام دادی در حقیقت در راستای سلامت و عدالت اجتماعی بوده است.

به هر حال به اعتقاد من اولویت کشور باید براساس عدالت باشد و ابتدای انقلاب نیز بر همین اساس عمل کردیم و اگر الان چنین اتفاقی نمی‌افتد نشان دهنده آن است که از اولویت‌های کشور دور افتادیم.