عبدالرضا اکبری، بازیگر سینما و تلویزیون که در حوزه تئاتر نیز به کارگردانی مشغول است، در اشاره به وضعیت تئاتر در سال گذشته و میزان استقبال مخاطبان از تئاتر به خصوص برخی ارقام که حکایت از عدم استقبال عموم به این هنر دارد، به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو گفت: آمار پایین استقبال مردمی از تئاترها بالاخره با واقعیت جامعه هنری انطباق دارد.
وی افزود: همین الان به سالنهای تئاتر تهران مراجعه کنید، سالنهایی را میبینیم که نهایت چهل تماشاگر دارد و حتی کمتر. جز اینکه نمایشی باشد پرهزینه و البته استفاده از چهره های مطرح در دکوری ایده آل که بتواند تماشاگر را مجذوب خودش کند.
کارگردان نمایش «زنِ نیکِ ایالتِ سِچُوان» تأکید داشت: نمایش را باید به معنای واقعی روی صحنه برد؛ متاسفانه تئاترهای الان خیلی خانوادگی نیست یعنی کمتر خانواده ها را جذب میکند. جز برخی سالنهای مثل سنگلج که همچنان آثار تئاتری عمومی تر و خانوادگی تری دارد.
اکبری با بیان اینکه تماشاگران نمایش‌های ما عمدتا خود بچه های تئاتر و دانشجویان هستند، گفت: از هر سالنی که به دیگری بروید، تنها برخی را میبینیم که دائما همه جا هم هستند و همه نیز در حال سلام و احوالپرسی با یکدیگرند؛ چون مردم عادی به تئاتر علاقه ای نشان نداده اند. اینطور هم از نظر کمیت تماشاگران رشدی نداریم.
تئاترهای ما عمدتا جنبه تجربی و کارگاهی دارند
بازیگر سریال «آنام» اضافه کرد: بهترین راه حل تمرکز روی نمایشنامه ایرانی است که قصه را به دل خانواده ها ببریم و عامه مردم را به سالنها بکشانیم. این را نیز قبول کنیم که سینما ذاتا جذاب است اما بازهم در جذب مخاطب کار سختی دارد چه برسد به تئاتر که اوضاعش دشوارتر است.
اکبری با تأکید بر اینکه تئاتر دچار آشفتگی است، گفت: تئاترهای ما عمدتا جنبه تجربی و کارگاهی دارند و حرفه ای نیستند درحالیکه هنر نمایش یعنی اینکه از نمایشنامه گرفته تا دکور و غیره برای مردم ایجاد جذابیت و لذت کند؛ نه اینکه به سالنی برویم که فقط چند نفر نشسته اند.
عبدالرضا اکبری همچنین گفت: مجبوریم با ضرب و زور تماشاچی را به سالن تئاتر بیاوریم که این نیز واقعا سخت است. تئاترهای ما تماشاگرانش عمدتا دعوتی هستند که البته بازهم بهتر از سالن خالی است اما قبول کنیم که هنر نمایش بدون تماشاگر هیچ معنایی ندارد. حیف از این همه زحمت در تئاتر که سالنها خالی بماند.