مادرِ شعر و شاعری درد است

به گزارش خبرگزاری دانشجو، رضا اسماعیلی از شاعران پیشکسوت انقلاب اسلامی همزمان با هفته هنر انقلاب قطعه شعر تازه‌ای‌سروده است که به سید مرتضی آوینی تقدیم شده است. این قطعه شعر که برای انتشار در اختیار مهر قرار گرفته است به شرح زیر است:

شاعر از چشمِ آسمان افتاد
سمت عریانی غزل‌ها رفت
چهره‌ی خویش را تماشا کرد
از تماشای هیچ، بالا رفت

***
خلوتی با غزل فراهم کرد
در شب خط و خال او گم شد
عشوه‌ی واژه‌ها فریبش داد
ناگهان خام بوی گندم شد

***
چشم شهلای واژه‌ها بُردش
تا هوس زارِ ناکجا آباد
شد هم‌آغوش واژه‌هایی زرد
با خودش گفت: «هر چه باداباد»!

***
خیره شد توی چشم سیبی سرخ
تیرِ مژگان، کمانِ ابرو…، آه!
بوی وسواس و خواهش چیدن
عاشق کرمِ سیب شد ناگاه!

***
شاعر از چشم آسمان افتاد
دل، دل‌ای دل، دل ای، دل ای، دل کرد
آسمان و پرنده یادش رفت
در خرابات خاک منزل کرد!

***
آخرِ شاعری به جز این نیست
تا نباشد به سینه ات دردی‌
می‌زنی پرسه در حضیضِ تن
شهوت آباد و عافیت گردی

***
تا نباشد به سینه ات دردی
جانت از نور عشق روشن نیست
توی تقدیر شعر‌های تو
غیر تن تن تتن تتن تن نیست

***
من بر این باورم، عزیزِ دل!
مادرِ شعر و شاعری درد است
گر نداری تبسمِ دردی
رنگ دنیای شعر تو زرد است