محققان کره‌ای دریافتند
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، محققان نشان دادند که می‌توان از فناوری کریسپر برای ویرایش ژن‌های مرتبط با بیماری آلزایمر در سلول‌های موش در محیط آزمایشگاهی استفاده کرد.
پژوهشگران دانشگاه دونگوک در سئول نانوکمپلکس CRISPR/Cas ۹ و نوعی RNA که BACEI را هدف قرار می‌دهد به سلول‌های موش تزریق کردند. این نانوکمپلکس موفق شد تا بیان BACEI را متوقف کند و به عملکرد بهتر حافظه موش کمک کند. BACEI نوعی آنزیم است که موجب تولید آمیلوئید‌ها در مغز می‌شود.
سوبهوجیت روی از محققان دانشگاه ویسکونسین که روی تزریق کریسپر به سلول‌های نوعی موش کار کرده است، می‌گوید: «ایده استفاده از نانوکمپلکس CRISPR/Cas ۹ روی بیماری آلزایمر خیلی جالب توجه است.»
راهبرد استفاده از نانوذرات برای رهایش cas ۹ به مغز پیش از این با مشکلاتی روبرو بود، این پروژه گامی مثبت در حل مشکلات این راهبرد بوده است.
این گروه تحقیقاتی از پپتید‌های آمفی‌فیلیک R ۷ L۱۰ استفاده کردند که می‌تواند به صورت خودآرا در محلول آبی تبدیل به مایسل شود. از این مایسل برای محافظت از ویراستار ژن استفاده می‌شود که کل این ساختار تشکیل نانوکمپلکس می‌دهد.
استفاده از این نانوکمپلکس موجب می‌شود تا RNA راهنما در سلول اقدام به تولید کدون‌های ویژه‌ای (توالی‌های از باز‌های نوکلئیک) کند که این کدون‌ها موجب متوقف شدن بیان ژن‌های مورد نظر می‌شود.
مزیت استفاده از نانوکمپلکس این است که می‌تواند با کارایی بالا ژن‌های مورد نظر را در نرون‌های موش هدف قرار دهد در حالی اثرات سمی آن به حداقل می‌رسد.
استفاده از این ویراستار ژن روی موش‌ها نشان داد که عملکرد حافظه موش‌ها نسبت به موش‌های کنترل، بهتر بوده است. البته هنوز چالش‌ها و ابهامات متعددی برای استفاده از این فناوری وجود دارد که باید پاسخ داده شود.
محققان این پروژه معتقداند که از این فناوری می‌تواند برای مقابله با بیماری‌های دیگر نیز استفاده کرد. رساندن ذرات به نرون‌های مغز همیشه چالش بزرگی بوده است.
پژوهشگران دانشگاه دونگوک در سئول نانوکمپلکس CRISPR/Cas ۹ و نوعی RNA که BACEI را هدف قرار می‌دهد به سلول‌های موش تزریق کردند. این نانوکمپلکس موفق شد تا بیان BACEI را متوقف کند و به عملکرد بهتر حافظه موش کمک کند. BACEI نوعی آنزیم است که موجب تولید آمیلوئید‌ها در مغز می‌شود.
سوبهوجیت روی از محققان دانشگاه ویسکونسین که روی تزریق کریسپر به سلول‌های نوعی موش کار کرده است، می‌گوید: «ایده استفاده از نانوکمپلکس CRISPR/Cas ۹ روی بیماری آلزایمر خیلی جالب توجه است.»
راهبرد استفاده از نانوذرات برای رهایش cas ۹ به مغز پیش از این با مشکلاتی روبرو بود، این پروژه گامی مثبت در حل مشکلات این راهبرد بوده است.
این گروه تحقیقاتی از پپتید‌های آمفی‌فیلیک R ۷ L۱۰ استفاده کردند که می‌تواند به صورت خودآرا در محلول آبی تبدیل به مایسل شود. از این مایسل برای محافظت از ویراستار ژن استفاده می‌شود که کل این ساختار تشکیل نانوکمپلکس می‌دهد.
استفاده از این نانوکمپلکس موجب می‌شود تا RNA راهنما در سلول اقدام به تولید کدون‌های ویژه‌ای (توالی‌های از باز‌های نوکلئیک) کند که این کدون‌ها موجب متوقف شدن بیان ژن‌های مورد نظر می‌شود.
مزیت استفاده از نانوکمپلکس این است که می‌تواند با کارایی بالا ژن‌های مورد نظر را در نرون‌های موش هدف قرار دهد در حالی اثرات سمی آن به حداقل می‌رسد.
استفاده از این ویراستار ژن روی موش‌ها نشان داد که عملکرد حافظه موش‌ها نسبت به موش‌های کنترل، بهتر بوده است. البته هنوز چالش‌ها و ابهامات متعددی برای استفاده از این فناوری وجود دارد که باید پاسخ داده شود.
محققان این پروژه معتقداند که از این فناوری می‌تواند برای مقابله با بیماری‌های دیگر نیز استفاده کرد. رساندن ذرات به نرون‌های مغز همیشه چالش بزرگی بوده است.
ارسال نظرات