پژوهشگران دانشگاه کلرادو به بررسی سازوکار شناسایی نانوذرات در بدن پرداختند/ نانوذرات قطعه گمشده درمان بیماری‌ها

به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، برای توسعه روش‌های جدید درمان بیماری‌ها، دانشمندان باید دریابند که چرا سیستم ایمنی بدن نسبت به برخی روش‌های درمان عکس‌العمل نشان می‌دهد. یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه کلرادو با حمایت مالی مؤسسه ملی سلامت به بررسی فعالیت‌های مولکولی بعد از تزریق نانوذرات به بدن پرداختند تا دریابند که تعامل سیستم ایمنی بدن با این نانوذرات چگونه بوده تا تصویر شفاف‌تری از سازوکار این فرآیند ترسیم کنند.

با حمایت مؤسسه ملی تصویربرداری زیست‌پزشکی و مؤسسه ملی سرطان، دیمیتری سیمبرگ و همکارانش از دانشگاه کلرادو به بررسی لایه‌ی پروتئینی اطراف نانوذرات پرداختند، پروتئینی که معمولاً بعد از آن که نانوذرات وارد سیستم گردش خون شد، در اطراف نانوذرات تشکیل می‌شود.

در میان پروتئین‌های محاط‌‌ کننده نانوذرات، آنتی‌بادی‌های طبیعی یکی از رایج‌ترین پروتئین‌ها هستند. سیمبرگ و همکارانش دریافتند که آنتی‌بادی‌های طبیعی موجب پاسخ سیستم ایمنی بدن شده و در نهایت حمله از سوی سیستم ایمنی به سوی نانوذرات صورت می‌گیرد.

 

 

این گروه تحقیقاتی به مطالعه سیستم مکمل در بدن پرداختند سیستمی که از ابتدای تولد در بدن وجود داشته و زمانی که ویروس یا باکتری خطرناکی وارد بدن شود، فعال می‌شود. محققان به دنبال چگونگی فعال‌شدن این سیستم با نانوذرات بودند تا بتوانند راهکاری برای مقابله با فعال‌شدن این سیستم پیدا کنند.

این گروه تحقیقاتی، نانوذرات آهن و لیپوزوم را در این تحقیق مورد استفاده قرار دادند. نتایج نشان داد که درصورت وجود آنتی‌بادی موسوم به ایمنوگلوبولین روی سطح نانوذرات به‌عنوان لایه محاط‌کننده، سیستم ایمنی بدن به نانوذرات حمله خواهد کرد.

بررسی‌های بیشتر نشان داد درصورت زدایش آنتی‌بادی‌های طبیعی از خون، موجب فعال‌نشدن سیستم مکمل می‌شود. در واقع فعال‌شدن این سیستم به وجود آنتی‌بادی‌های طبیعی در اطراف نانوذرات بستگی دارد؛ بنابراین اگر در فردی این آنتی‌بادی در سطح قابل‌توجهی وجود داشته باشد، نانوذرات در بدن به سادگی شناسایی شده و سیستم مکمل فعال می‌شود.