گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو - امید نیکو؛ آمار سرانه پزشک در ایران تاکنون ۱/۴ در هر ۱۰۰۰ نفر اعلام می‌شد؛ یعنی به‌ازاء هر ۱۰۰۰ نفر ایرانی بایستی معادل ۱/۴ پزشک وجود داشته باشد. اگر فرضاً این آمار را صحیح بدانیم؛ آمار میانگین جهانی ۳/۵ در هر ۱۰۰۰ نفر است! یعنی در ایران کمتر از نصف میانگین جهان پزشک داریم و این مسأله نشان از انحصار پزشکان در جذب پزشک جدید برای حفظ سطح درآمدی بالا و اشرافیت طبقه‌ای خودشان است که به نتایجی نظیر پزشکان مولتی‌میلیاردر و فرار مالیاتی حدود ۷۰۰۰ میلیاردی در سال انجامیده است.
در سایت رسمی سازمان نظام پزشکی آمار پزشکان عمومی ۷۸۰۰۰ هزار نفر ذکر شده است. رئیس انجمن پزشکان عمومی هم اخیراً اعلام کرده بود ۸۰۰۰۰ پزشک عمومی در کشور فعالند. جمع این آمار ۷۸۰۰۰ نفره پزشکان عمومی با ۳۶۰۰۰ پزشک متخصص جمعی ۱۱۴۰۰۰ نفره می‌شود که با تقسیم نسبت به جمعیت ۸۱ میلیونی ایران، معادل سرانه ۱/۴ پزشک به‌ازاء هر ۱۰۰۰ نفر می‌شود. اما بنظر می‌رسد فشار افکار عمومی و الزام قانونی بر سر لزوم نصب کارتخوان در مطب‌ها، سبب شده ناخواسته آمار‌هایی ارائه شود که نشان از وضع وحشتناک‌تر سرانه پزشک در ایران دارد.
ظفرقندی، رییس سازمان نظام پزشکی، در مصاحبه جدیدی برای تبرئه پزشکان از ماجرای فرار مالیاتی ۷۰۰۰ میلیاردی، گفته آمار پزشکان عمومی را به دروغ ۸۰۰۰۰ اعلام کردند تا مالیات را زیاد جلوه دهند در حالیکه ما (نظام پزشکی) بررسی کردیم و دیدیم تنها ۳۵۰۰۰ نفر پزشک عمومی و ۱۲۰۰۰ پزشک عمومی محصل در مقطع تخصص (رزیدنت) داریم؟! جمع این دو یعنی تنها ۴۷۰۰۰ نفر پزشک عمومی در کشور داریم یعنی ۴۰٪ کمتر از آمار رسمی اعلام شده و موجود در سایت نظام پزشکی! حال اگر فرض کنیم تعداد واقعی پزشکان متخصص کمتر از آمار تصنعی نظام پزشکی نیست (که بعید است چنین باشد)؛ در می‌یابیم که جمعاً ۸۳۰۰۰ پزشک در کشور داریم که نسبت به جمعیت ۸۱ میلیونی، سرانه پزشک ما حدود ۱ نفر پزشک به‌ازاء هر ۱۰۰۰ نفر می‌شود!
سرانه ۱ پزشک به‌ازاء ۱۰۰۰ نفر، نشان می‌دهد تعداد پزشک در ایران از کشور جنگ زده فلسطین و سوریه، از تقریباً تمام کشور‌های اروپایی و آمریکایی، از قریب به همه کشور‌های آسیای میانه و جنوب شرق آسیا، از اکثر کشور‌های منطقه جنوب غربی آسیا و حتی از بیشتر کشور‌های آفریقایی پایین‌تر است و تنها با یمن، عراق و افغانستان هم‌سطح و قابل قیاس است! آماری که به‌روشنی گویای انحصار طبقه‌ای پزشکان است و نشان می‌دهد وضع سرانه پزشک در کشور به مراتب از آنچه سابقاً اعلام می‌شده وخیم‌تر است.
باید دید چه‌زمانی حاکمیت اراده می‌کند تا به پزشک‌سالاری حاکم در مجلس، دولت و دادن اختیارات حاکمیتی به سازمان صنفی نظام پزشکی را خاتمه دهد؟ تا انحصار و سوداگری از نظام سلامت برچیده شود.
این مقاله عالی بود.
ان شاءالله که به یک مطالبه ی عمومی تبدیل بشه.
این مسئله واقعا یکی از دردهای اجتماعه.
کافیه تو مراکز شهرستان ها با یه دوربین داخل مطب پزشک های متخصص بشین تا از تعداد مردم منتظر در صف شکه شین!