قاسمیان:
به گزارش خبرنگار فرهنگی گروه فرهنگی. حجت الاسلام قاسمیان در قسمت هفتم برنامه سحرگاهی «بهار انقلاب قرآنی» شبکه اول ضمن شرح یکی از قصص قرآنی، توضیح داد چگونه و چرا باید به وعده خدا در تسلیم نشدن در برابر دشمن ایمان آورد. تفصیل این بیانات به شرح زیر است:
او در ابتدا ضمن ارائه خلاصه‌ای از آنچه در جلسات قبل ارائه کرده بود گفت: در چند جلسه گذشته گفتیم که خدا در سوره بقره وقتی می‌خواهد با متقیان درباره ماموریت کتابش صحبت کند، اینطور می‌گوید: این کتابی است که در آن شکی نیست و هدایتی است برای متقیان! متقیان نیز افرادی هستند که به غیب ایمان دارند. ایمان به غیب یک نوع عقلانیتی درست می‌کند که تنها با این عقلانیت می‌توان به عالم غیب جواب داد و این عقلانیت با نظام محاسباتی مادی قابل درک نیست. یعنی این معادلات با یک عقلانیت دیگر که نورانی شده، موجه است، اما با عقول ساده ما قابل توجیه نیست؛ از این رو توصیه می‌کنیم کسانی که کار دینی انجام می‌دهند، سعی نکنند که همه رفتار دینی را با نظام عادی و مادی، معقول و موجه نشان دهند. چرا که اصلا قرار نیست عالم غیب با نظام محاسباتی موجه به نظر آید.
او ادامه داد: وقتی این منطق را در قرآن جستجو می‌کنیم می‌بینیم که خدا در سوره محمد می‌گوید: «سست نشوید که شما مجور شوید دعوت به صلح بکنید! چرا شما پیشنهاد مذاکرات و صلح می‌دهید و دنبال آن هستید؟ خدا شما را تنها نمی‌گذارد»؛ اینجا خدا می‌گوید اصلا دعوت به سازش نکنید و این یک عقلانیت است، عقلانیتی که می‌گوید خدا هست و ما تنها نیستیم.
حجت الاسلام قاسمیان اضافه کرد: خیلی اوقات خودمان به یکدیگر در یک سری مسائل مانند ازدواج جوانان می‌گوییم، به خدا توکل کنید؛ اگر فقیر هستید خدا از فضلش به شما در امر ازدواج اعطا می‌کند. موضوع این است که در حقیقت زمین و آسمان سپاه خدا است و البته اکثر ما این مسئله را باور نمی‌کنیم. تصور می‌کنیم حتما خودمان باید اقدامی انجام دهیم و معادل آن پولی به دست بیاوریم و روی همین منطق نیز عمل می‌کنیم، هر ند قرار نیست بیکار بنشینیم، اما متاسفانه در این موارد ما با جدیت نسبت به خدا سوءظن داریم، تصور می‌کنیم بعید است از خدا کاری بربیاید.
او همچنین با اشاره به یکی از قصص قرآنی توضیح داد: قرآن در آیه ۶۰ سوره مبارکه الشعرا که بار‌ها در مناسبت‌های مختلف هم این آیه شریفه را از رهبر عزیزمان شنیده‌ایم می‌خواهد یکی از نشانه‌های خدا را به بنده‌ها نشان دهد. این آیه ماجرای فرار بنی اسرائیل و حضرت موسی را از دست فرعون بیان می‌کند و می‌گوید: آن‌ها نزدیک طلوع آفتاب به رود نیل رسیده‌اند که در مقابل این رود بزرگ و در طرف دیگر نیز سپاه فرعوان قرار داشت که به آن‌ها نزدیک می‌شد. فرعونیان بنی اسرائیل را دنبال کردند و زمانی که این دو گروه همدیگر را دیدند اصحاب موسی گفتند که ما گیر افتاده‌ایم،ای موسی چه کار بیهوده‌ای انجام دادی که ما را به اینجا آوردی، در حالی که روبه رو رود نیل و پشت سر دشمنان است، اما حضرت موسی (ع) با یک اقتدار عجیب و مثال زدنی که اتفاقا نظیر آن را در رهبرمان هم بار‌ها دیده‌ایم می‌گوید هرگز اینگونه نیست، خدا با من است و من این کار را بر اساس منطق و وعده‌های الهی انجام داده‌ام، به زودی خدا ما را نجات می‌دهد و راهی پیش پای ما می‌گذارد، این در حالی بود که خود حضرت موسی نیز نمی‌دانست خدا قرار است چطور او و قومش را نجات دهد
قاسمیان در پایان گفت: خدا به موسی وحی می‌کند که عصایت را به دریا بزن، پس دریا می‌شکافد و کل گروه از دریا عبور میکنند، اما نه تنها بنی اسرائیل به سلامت از این دریا عبور میکنند بلکه پشت سر آن‌ها سپاه فرعون هم که وارد دریا شده بود به اذن الهی غرق می‌شوند، اینجا نشانه‌ای است برای ایمان به امداد‌های غیبی خداوند و اینکه در این مسائل چطور ممکن است مصائب و مشکلات حل بشوند. با این حال باز خدا در قرآن می‌گوید همان‌هایی که تحقق وعده‌های ما را دیده‌اند، باز هم ایمان نیاوردند و تصورشان این است که این اتفاقات بر اساس شانس برایشان رخ داده، در حالی که اصلا اینگونه نیست. این‌ها نشانه الهی را به چشم دیده‌اند، اما به جای پذیرش قدرت الهی سعی میکنند برایش تحلیلی ارائه بدهند که بر اساس منطق و عقلانیت خودشان باشد.
او در ابتدا ضمن ارائه خلاصه‌ای از آنچه در جلسات قبل ارائه کرده بود گفت: در چند جلسه گذشته گفتیم که خدا در سوره بقره وقتی می‌خواهد با متقیان درباره ماموریت کتابش صحبت کند، اینطور می‌گوید: این کتابی است که در آن شکی نیست و هدایتی است برای متقیان! متقیان نیز افرادی هستند که به غیب ایمان دارند. ایمان به غیب یک نوع عقلانیتی درست می‌کند که تنها با این عقلانیت می‌توان به عالم غیب جواب داد و این عقلانیت با نظام محاسباتی مادی قابل درک نیست. یعنی این معادلات با یک عقلانیت دیگر که نورانی شده، موجه است، اما با عقول ساده ما قابل توجیه نیست؛ از این رو توصیه می‌کنیم کسانی که کار دینی انجام می‌دهند، سعی نکنند که همه رفتار دینی را با نظام عادی و مادی، معقول و موجه نشان دهند. چرا که اصلا قرار نیست عالم غیب با نظام محاسباتی موجه به نظر آید.
او ادامه داد: وقتی این منطق را در قرآن جستجو می‌کنیم می‌بینیم که خدا در سوره محمد می‌گوید: «سست نشوید که شما مجور شوید دعوت به صلح بکنید! چرا شما پیشنهاد مذاکرات و صلح می‌دهید و دنبال آن هستید؟ خدا شما را تنها نمی‌گذارد»؛ اینجا خدا می‌گوید اصلا دعوت به سازش نکنید و این یک عقلانیت است، عقلانیتی که می‌گوید خدا هست و ما تنها نیستیم.
حجت الاسلام قاسمیان اضافه کرد: خیلی اوقات خودمان به یکدیگر در یک سری مسائل مانند ازدواج جوانان می‌گوییم، به خدا توکل کنید؛ اگر فقیر هستید خدا از فضلش به شما در امر ازدواج اعطا می‌کند. موضوع این است که در حقیقت زمین و آسمان سپاه خدا است و البته اکثر ما این مسئله را باور نمی‌کنیم. تصور می‌کنیم حتما خودمان باید اقدامی انجام دهیم و معادل آن پولی به دست بیاوریم و روی همین منطق نیز عمل می‌کنیم، هر ند قرار نیست بیکار بنشینیم، اما متاسفانه در این موارد ما با جدیت نسبت به خدا سوءظن داریم، تصور می‌کنیم بعید است از خدا کاری بربیاید.
او همچنین با اشاره به یکی از قصص قرآنی توضیح داد: قرآن در آیه ۶۰ سوره مبارکه الشعرا که بار‌ها در مناسبت‌های مختلف هم این آیه شریفه را از رهبر عزیزمان شنیده‌ایم می‌خواهد یکی از نشانه‌های خدا را به بنده‌ها نشان دهد. این آیه ماجرای فرار بنی اسرائیل و حضرت موسی را از دست فرعون بیان می‌کند و می‌گوید: آن‌ها نزدیک طلوع آفتاب به رود نیل رسیده‌اند که در مقابل این رود بزرگ و در طرف دیگر نیز سپاه فرعوان قرار داشت که به آن‌ها نزدیک می‌شد. فرعونیان بنی اسرائیل را دنبال کردند و زمانی که این دو گروه همدیگر را دیدند اصحاب موسی گفتند که ما گیر افتاده‌ایم،ای موسی چه کار بیهوده‌ای انجام دادی که ما را به اینجا آوردی، در حالی که روبه رو رود نیل و پشت سر دشمنان است، اما حضرت موسی (ع) با یک اقتدار عجیب و مثال زدنی که اتفاقا نظیر آن را در رهبرمان هم بار‌ها دیده‌ایم می‌گوید هرگز اینگونه نیست، خدا با من است و من این کار را بر اساس منطق و وعده‌های الهی انجام داده‌ام، به زودی خدا ما را نجات می‌دهد و راهی پیش پای ما می‌گذارد، این در حالی بود که خود حضرت موسی نیز نمی‌دانست خدا قرار است چطور او و قومش را نجات دهد
قاسمیان در پایان گفت: خدا به موسی وحی می‌کند که عصایت را به دریا بزن، پس دریا می‌شکافد و کل گروه از دریا عبور میکنند، اما نه تنها بنی اسرائیل به سلامت از این دریا عبور میکنند بلکه پشت سر آن‌ها سپاه فرعون هم که وارد دریا شده بود به اذن الهی غرق می‌شوند، اینجا نشانه‌ای است برای ایمان به امداد‌های غیبی خداوند و اینکه در این مسائل چطور ممکن است مصائب و مشکلات حل بشوند. با این حال باز خدا در قرآن می‌گوید همان‌هایی که تحقق وعده‌های ما را دیده‌اند، باز هم ایمان نیاوردند و تصورشان این است که این اتفاقات بر اساس شانس برایشان رخ داده، در حالی که اصلا اینگونه نیست. این‌ها نشانه الهی را به چشم دیده‌اند، اما به جای پذیرش قدرت الهی سعی میکنند برایش تحلیلی ارائه بدهند که بر اساس منطق و عقلانیت خودشان باشد.
ارسال نظرات