محققان مطرح کردند
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، ربات‌های زیبا با چهره‌هایی بامزه به عنوان اسباب‌بازی، دستیار مجازی و گاهی به عنوان حیوان دست‌آموز خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرند. چند وقت پیش، کمپانی بزرگ Anki که خالق این قبیل ربات‌ها بود، تولید این ربات‌ها را متوقف کرد به طوری که دیگر شاهد تولید این ربات‌ها نخواهیم بود. اما کمپانی تولید کننده وعده‌هایی داده که تا زمانی که صاحبان آن‌ها از ربات‌های خود لذت می‌برند، همچنان تولید می‌شوند.
اما سؤالی که پیش می‌آید اینجاست، چرا این کمپانی تولید کننده که روز‌های نخست با دارایی و سرمایه هنگفتی قدم در راه تولید ربات گذاشت، به جایی رسید که مجبور شد خط تولید خود را متوقف کند. چرا ما انسان‌ها بعد از گذشت سال‌ها از تولید نخستین ربات‌ها هنوز نتوانسته‌ایم آن‌ها را در کنار خود بپذیریم و آن‌ها را به زندگی‌هایمان راه دهیم؟
ربات‌های جاروکش یکی از همین نمونه ربات‌ها هستند که شاید احساس کمی نسبت به آن‌ها داشته باشیم، اما این ربات‌ها واقعا سودمند و کاربردی هستند. زمانی که ربات‌ها وارد بخش سرگرمی و همکاری می‌شوند، استفاده از آن‌ها کم‌تر می‌شود.
ربات‌ها گران هستند
شاید بتوان یکی از عمده دلایل این امر را قیمت بالای این ربات‌ها دانست. ارزان نبودن آن‌ها مشکل بزرگی بر سر اولویت دادن انسان‌ها به این ربات‌ها ایجاد می‌کند؛ به طوری که وقتی ربات شما به عنوان یک اسباب‌بازی عمر مفید محدودی دارد، افراد چرا باید حدود ۱۰۰ دلار برای آن هزینه کنند که بعد از مدت کوتاهی فقط خاک می‌خورد و دیگر به کار نمی‌آید.
Mekamon نمونه رباتیک ساخته شده توسط کمپانی Reach Robotics، یک ربات جنگی واقعیت مجازی است که حدود ۲۵۰ دلار برای آن قیمت‌گذاری شده است. اما فرآیند نخستین خط تولید این ربات بسیار طولانی، سخت و هزینه‌بر بود. کمپانی تولیدکننده بعد از دریافت وجوهی استارت‌آپی، حدود ۶ ماه در تولید ربات درجا می‌زد و روزی ۱۸ ساعت کار می‌کرد.
زمانی که کمپانی با جدیت کار ساخت ربات‌ها را آغاز کرد، کار سخت مونتاژ قطعات ادامه داشت و مؤسسان آن یک هفته‌ای را با دست روی خط تولید ۲۰ ربات اول کار کردند. البته تولیدکنندکان مجبور شدند برای تست ایمن بودن آن‌ها برای فروش، بسیاری از همین نمونه‌های اولیه ساخته شده را تخریب کنند. متعادل شدن قیمت‌ها باید در درازمدت برطرف شود؛ البته این در حالی است که کمپانی Mekamon به تولید ربات‌های جدید خود ادامه داده است و آن را طی زمان روبه رشد و پیشرفت نگه می‌دارد.
زود از رده خارج می‌شوند
بسیاری از ربات‌ها براساس نمونه‌های آن‌ها در فیلم‌های پرطرفدار ساخته می‌شوند که زمان اوج فروش آن‌ها تا زمانی است که آن فیلم یا سریال پخش می‌شود، اما با اتمام آن، فرآِند تقاضا و در نتیجه فرآیند فروش تا حد زیادی افت می‌کند. کمپانی Sphero یکی از همین نمونه هاست که پس از مدت کوتاهی خط تولید ربات‌هایش متوقف شد؛ در نتیجه تصمیم گرفت تمام تمرکز خود را به تولید ربات‌های آموزشی معطوف کند که تاریخ مصرف ندارند. این اقدام، حرکت و تصمیم مهمی بود.
تاکنون بیش از ۴/۱ میلیون دانش‌آموز از ربات‌های آموزشی استفاده بهینه برده‌اند و با استفاده از این ربات سعی شده علوم کامپیوتر و فناوری را به دانش‌آموزان آموزش دهند. کمپانی تولیدکننده، تمام کار خود را به همکاری با معلمان و مدیران معطوف کرده تا بتوانند این ربات آموزشی Sphero را وارد کلاس‌های درس کنند.
به ربات ها اعتماد نداریم
دلیل دیگری که انسان‌ها به سختی ربات‌ها را در جمع خود می‌پذیرند، عدم اعتمادی است که به آن‌ها وجود دارد. انسان‌ها هنوز به ایمن و بی‌خطر بودن ربات‌ها ایمان ندارند. تقریبا تمام ربات‌هایی که امروز تولید می‌شوند قابلیت صوتی دارند و ارتباط با آن‌ها به اندازه انسان‌ها راحت است. با وجود این که کمپانی‌های تولیدکننده ربات‌ها تمام اقدامات ایمنی را هنگام تولید ربات‌ها به کار می‌گیرند، اما هنوز هم والدین نتوانسته‌اند به آن‌ها اعتماد کرده و فرزندشان را با خیال راحت به آن‌ها بسپارند.
ربات ها به اندازه کافی مفید نیستند
در فیلم‌های تخیلی معمولا ربات‌ها به عنوان دستگاه‌هایی همیشه همراه انسان نمایش داده می‌شوند، اما آن‌ها همیشه هدفی کاربردی را انجام می‌دهند. به عنوان مثال، ربات‌های تولید کمپانی Anki کار‌های زیادی را انجام می‌دهد به عنوان مثال، به پرسش‌ها پاسخ می‌دهد، وضعیت آب و هوا را اعلام می‌کنند، بازی می‌کنند و حتی قادر به تشخیص چهره هم هستند و حتی می‌توانند کنترل تمام وسایل هوشمند را هم به دست گیرند. اما به رغم چهره خندان و بامزه‌ای که این قبیل ربات‌ها دارند، مورد عنایت انسان‌ها قرار نگرفته‌اند و آن‌ها تنها ترجیح می‌دهند از ربات‌هایی برای جاروکشیدن، تمیزکاری و پاک کردن شیشه‌ها استفاده کنند.
اما سؤالی که پیش می‌آید اینجاست، چرا این کمپانی تولید کننده که روز‌های نخست با دارایی و سرمایه هنگفتی قدم در راه تولید ربات گذاشت، به جایی رسید که مجبور شد خط تولید خود را متوقف کند. چرا ما انسان‌ها بعد از گذشت سال‌ها از تولید نخستین ربات‌ها هنوز نتوانسته‌ایم آن‌ها را در کنار خود بپذیریم و آن‌ها را به زندگی‌هایمان راه دهیم؟
ربات‌های جاروکش یکی از همین نمونه ربات‌ها هستند که شاید احساس کمی نسبت به آن‌ها داشته باشیم، اما این ربات‌ها واقعا سودمند و کاربردی هستند. زمانی که ربات‌ها وارد بخش سرگرمی و همکاری می‌شوند، استفاده از آن‌ها کم‌تر می‌شود.
ربات‌ها گران هستند
شاید بتوان یکی از عمده دلایل این امر را قیمت بالای این ربات‌ها دانست. ارزان نبودن آن‌ها مشکل بزرگی بر سر اولویت دادن انسان‌ها به این ربات‌ها ایجاد می‌کند؛ به طوری که وقتی ربات شما به عنوان یک اسباب‌بازی عمر مفید محدودی دارد، افراد چرا باید حدود ۱۰۰ دلار برای آن هزینه کنند که بعد از مدت کوتاهی فقط خاک می‌خورد و دیگر به کار نمی‌آید.
Mekamon نمونه رباتیک ساخته شده توسط کمپانی Reach Robotics، یک ربات جنگی واقعیت مجازی است که حدود ۲۵۰ دلار برای آن قیمت‌گذاری شده است. اما فرآیند نخستین خط تولید این ربات بسیار طولانی، سخت و هزینه‌بر بود. کمپانی تولیدکننده بعد از دریافت وجوهی استارت‌آپی، حدود ۶ ماه در تولید ربات درجا می‌زد و روزی ۱۸ ساعت کار می‌کرد.
زمانی که کمپانی با جدیت کار ساخت ربات‌ها را آغاز کرد، کار سخت مونتاژ قطعات ادامه داشت و مؤسسان آن یک هفته‌ای را با دست روی خط تولید ۲۰ ربات اول کار کردند. البته تولیدکنندکان مجبور شدند برای تست ایمن بودن آن‌ها برای فروش، بسیاری از همین نمونه‌های اولیه ساخته شده را تخریب کنند. متعادل شدن قیمت‌ها باید در درازمدت برطرف شود؛ البته این در حالی است که کمپانی Mekamon به تولید ربات‌های جدید خود ادامه داده است و آن را طی زمان روبه رشد و پیشرفت نگه می‌دارد.
زود از رده خارج می‌شوند
بسیاری از ربات‌ها براساس نمونه‌های آن‌ها در فیلم‌های پرطرفدار ساخته می‌شوند که زمان اوج فروش آن‌ها تا زمانی است که آن فیلم یا سریال پخش می‌شود، اما با اتمام آن، فرآِند تقاضا و در نتیجه فرآیند فروش تا حد زیادی افت می‌کند. کمپانی Sphero یکی از همین نمونه هاست که پس از مدت کوتاهی خط تولید ربات‌هایش متوقف شد؛ در نتیجه تصمیم گرفت تمام تمرکز خود را به تولید ربات‌های آموزشی معطوف کند که تاریخ مصرف ندارند. این اقدام، حرکت و تصمیم مهمی بود.
تاکنون بیش از ۴/۱ میلیون دانش‌آموز از ربات‌های آموزشی استفاده بهینه برده‌اند و با استفاده از این ربات سعی شده علوم کامپیوتر و فناوری را به دانش‌آموزان آموزش دهند. کمپانی تولیدکننده، تمام کار خود را به همکاری با معلمان و مدیران معطوف کرده تا بتوانند این ربات آموزشی Sphero را وارد کلاس‌های درس کنند.
به ربات ها اعتماد نداریم
دلیل دیگری که انسان‌ها به سختی ربات‌ها را در جمع خود می‌پذیرند، عدم اعتمادی است که به آن‌ها وجود دارد. انسان‌ها هنوز به ایمن و بی‌خطر بودن ربات‌ها ایمان ندارند. تقریبا تمام ربات‌هایی که امروز تولید می‌شوند قابلیت صوتی دارند و ارتباط با آن‌ها به اندازه انسان‌ها راحت است. با وجود این که کمپانی‌های تولیدکننده ربات‌ها تمام اقدامات ایمنی را هنگام تولید ربات‌ها به کار می‌گیرند، اما هنوز هم والدین نتوانسته‌اند به آن‌ها اعتماد کرده و فرزندشان را با خیال راحت به آن‌ها بسپارند.
ربات ها به اندازه کافی مفید نیستند
در فیلم‌های تخیلی معمولا ربات‌ها به عنوان دستگاه‌هایی همیشه همراه انسان نمایش داده می‌شوند، اما آن‌ها همیشه هدفی کاربردی را انجام می‌دهند. به عنوان مثال، ربات‌های تولید کمپانی Anki کار‌های زیادی را انجام می‌دهد به عنوان مثال، به پرسش‌ها پاسخ می‌دهد، وضعیت آب و هوا را اعلام می‌کنند، بازی می‌کنند و حتی قادر به تشخیص چهره هم هستند و حتی می‌توانند کنترل تمام وسایل هوشمند را هم به دست گیرند. اما به رغم چهره خندان و بامزه‌ای که این قبیل ربات‌ها دارند، مورد عنایت انسان‌ها قرار نگرفته‌اند و آن‌ها تنها ترجیح می‌دهند از ربات‌هایی برای جاروکشیدن، تمیزکاری و پاک کردن شیشه‌ها استفاده کنند.
ارسال نظرات