به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، «خوزه گرازیانو داسیلوا» مدیرکل سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در سخنانی با اشاره به وضعیت گرسنگی در منطقه آسیا-اقیانوسیه، اظهار داشت: «آسیا همواره بزرگترین منطقه فائو از نظر جمعیت، وسعت اراضی و تعداد افراد دارای سوءتغذیه بوده است.»
مدیرکل فائو با بیان اینکه طی سالیان اخیر فقر و گرسنگی در چین به میزان زیادی کاهش یافته است، از اینکه چنین پیشرفتی در تمامی کشورهای بزرگ به دست نیامده است، ابراز تأسف کرد.
گرازیانو داسیلوا که در نشست «هموار کردن مسیر برای به صفر رساندن گرسنگی در منطقه آسیا-اقیانوسیه» در حاشیه کنفرانس سطح عالی فائو در رُم سخنرانی می‌کرد، با اشاره به افزایش پدیده چاقی در منطقه اقیانوسیه، هشدار داد که این مسأله به تغییر الگوی تغذیه مردم از غذاهای سالمِ سنتی – شامل میوه‌ها و گیاهان محلی – به سوی مصرف غذاهای ارزان وارداتی همچون چیپس و دیگر خوراکی‌های مصنوعی مرتبط است.
به گفته وی، چنین سوءتغذیه‌ای – چاقی و گرسنگی – «دو جنبه یک قضیه» هستند.
در ادامه این نشست تخصصی، «کوندهاوی کادیرسان» دستیار مدیرکل فائو و نماینده عالی این سازمان در منطقه آسیا-اقیانوسیه گفت: «عوامل مختلفی وجود دارند که مبارزه با گرسنگی را در آسیا-اقیانوسیه تضعیف می‌کنند.»
کادیرسان با اشاره به افزایش بلایای طبیعی همچنین توزیع نابرابر درآمد – که به گفته وی شاید سرسخت‌ترین مشکل باشد – و تأثیر تجمعی فشارها و تنش‌ها بر منابع طبیعی، اظهار داشت که فشار این عوامل بیش از همه بر آسیب‌پذیرترین اقشار و گروه‌های در معرض ناامنی غذایی وارد می‌شود.
نماینده عالی فائو در منطقه آسیا-اقیانوسیه در خصوص چاقی گفت که این پدیده علاوه بر کشورهای منطقه اقیانوسیه در تمامی زیرمنطقه‌ها خصوصاً در مراکز شهری رخ داده است.
به گفته وی لازم است که بیش از پیش بر مشکلات تغذیه‌ای شهری تمرکز شود.
کادیرسان ضمن اشاره به تأکید صورت گرفته بر مسأله حق برخورداری از غذا در قوانین اساسی کشورهای بنگلادش، هند، ایران و نپال، اعلام کرد که کشورهای کامبوج، میانمار، فیلیپین و ویتنام اقداماتی را در راستای تأمین حمایت اجتماعی با توجه به مسئله امنیت غذایی و ایجاد تاب‌آ‌وری در مقابل بلایای طبیعی در پیش گرفته‌اند.
به گفته نماینده عالی فائو در منطقه آسیا-اقیانوسیه، بسیاری از کشورهای این منطقه به عنوان بخشی از راهبردهای خود در زمینه تأمین غذا، راه‌های مختلفی را برای استفاده از گونه‌های خوراکی کمتر استفاده شده همچون ارزن، سورگوم و سیب‌زمینی شیرین – که به «غذاهای هوشمند آینده» موسوم هستند – در پیش گرفته‌اند.
وی در سخنان پایانی خود تأکید کرد که اراده سیاسی، برابری جنسیتی، نوآوری، دسترسی به داده‌های بهتر، و مشارکت بخش خصوصی از «پیش‌نیازهای دستیابی به پیشرفت ملموس و قابل سنجش در مقابل گرسنگی و سوءتغذیه» هستند.