جوانگرایی روحانی از وعده تا عمل / چرا یک پیرمرد دیگر به دفتر رئیس جمهور راه یافت؟

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روز گذشته فریدون وردی‌نژاد با حکم محمود واعظی به عنوان معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور منصوب شد. جایگاهی که علی رغم خالی بودن پس از خداحافظی تخت روانچی؛ نقشی اساسی در خط دهی سیاسی یاران روحانی در پاستور خواهد داشت.

 

 

وردی‌نژاد همچون علی ربیعی باقی مانده از نسل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی است. این انتخاب، این پرسش را مطرح می‌کند که رئیس جمهور و همکاران نزدیک وی چه زمانی قصد دارند بازنشسته‌ها را به خانه بفرستند و جوانان را در عرصه سیاست متجلی کنند؟

همان‌طور که از رویکرد دولت تدبیر و امید انتظار می‌رفت تخت روانچی جای خود را به یک نسل اولی دیگر از انقلاب داد. آن هم شخصیتی که بیشتر به عنوان یک نماد اطلاعاتی و امنیتی و نه صرفا سیاستمدار در اذهان معرفی می‌شود.

 

 

سوال از آقای روحانی این است که واقعاً برای حل مشکل فاصله نسل اول انقلاب با جوانان که امروز بخش عظیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، گماردن یک بازنشسته امنیتی با چه استناد و رویکردی همراه بوده است؟

 

 

 

نام فریدون وردی نژاد بیشتر یادآور فعالیت وی در گروه امت واحده است، گروهی که یکی از هفتگانه‌های مخالف مجاهدین مارکسیست بود که بعد‌ها سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را تشکیل دادند و با بنیانگذاری بهزاد نبوی همراه بود. نام وردی‌نژاد همیشه همراه محمد سلامتی و محسن مخملباف در این گروه به چشم می‌خورد.

نگاه ابتدایی به شخصیت سیاسی و علمی وردی نژاد و سوابق تدریس وی در دانشگاه نشان می‌دهد این پیرمرد امنیتی در حوزه‌هایی، چون سیاستگذاری خبری، ارتباط شناسی، افکار عمومی و جنگ روانی و سیستم‌های اطلاعات مدیریت پیشرفته فعالیت داشته، اما با اصول علم سیاست بیگانه است. اصولی که در اتاق دفتر سیاسی رئیس جمهور باید بکار گرفته شود تا بتواند مَشی سیاسی دولت روحانی را بخوبی ریل گذاری کند.

 

 

سال ۸۹ بود که «وردی نژاد» با مرتبه استادیاری از دانشگاه تهران بازنشسته شد. وی در مصاحبه‌ای تاکید کرده بود که به استناد تصمیم هیئت امناء دانشگاه تهران بازنشسته شده‌ام. ۱۵ شهریور ماه بازنشستگی‌ام را به استناد قانون خدمات کشوری ابلاغ کردند. چند روز پس از آن حکم جدیدی آمد که در این حکم جدید استناد بازنشستگی ام از «قانون خدمات کشوری» به «مصوبه هیئت امناء دانشگاه تهران» تغییر یافته بود.

وی خاطرنشان کرد که «ظاهرا استناد قبلی غیر قانونی بود، چون یک عضو هیئت علمی بر اساس قانون خدمات کشوری باید دست کم ۳۵ سال خدمت و بالای ۶۵ سال سن داشته باشد تا بازنشسته شود. اما در صورتی که تمام سوابقم از اول انقلاب را هم جمع می‌کردند به ۳۵ سال نمی‌رسید لذا استنادی که برای بازنشستگی ام در نظر گرفته بودند را تغییر دادند و عنوان کردند هیئت امناء تصمیم گرفته است.»

 

 

فارغ از دلایل نا مشخص انتصاب جدید روز گذشته در دفتر رئیس جمهور، تراکم انتصاب‌های کهنسال و نسل اولی انقلاب در پاستور تامل برانگیز بوده است. این رویکرد با وعده‌های آقای رئیس جمهور بسیار متناقض است. یادآوری می‌شود که رئیس دولت تدبیر و امید ۱۸ دیماه ۹۶ در دیدار وزیر و معاونان وزارت امور اقتصادی و دارایی تاکید کرده بود که «مشکلی که امروز با آن مواجه هستیم، فاصله ما مسوولان با نسل جوان است. امروز آنطوری که ما فکر می‌کنیم، با آنچه که جوانان فکر می‌کنند، متفاوت است. امروز نگاه جوانان به دنیا و زندگی با نگاه ما فرق می‌کند و این اشکال اساسی است که بایستی آن را حل و فصل کنیم.»

مغایرت وعده‌های دولت در عمل تا حرف امروز خود را در قامت دفتر سیاسی رئیس جمهور متبلور ساخت. جایی که می‌توانست با حضور یک جوان تعامل مثبتی و فرا جناحی با تمام جرایانات سیاسی در سال‌های آخر دولت دوازدهم همراه سازد که با بازگشت تفکری قدیمی، شعار جوانگرایی دولت مانند بسیاری دیگر از وعده‌های حسن روحانی به فراموشی سپرده شد.