به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از واشنگتن‌پست، بالاگرفتن حملات نژادپرستانه ترامپ فقط یک معنی دارد: او درباره‌ی انتخاب مجددش به عنوان رئیس جمهور نگرانی دارد.
افزایش گرایش علنی ترامپ به استفاده از خشونت و نفرت نژادی علیه رنگین‌پوستان، درخواست از روی خباثت او از چهار نماینده زن رنگین‌پوست برای بازگشت به کشورهایشان، رشته توییت‌های بدون توقف علیه نماینده شهر بالتیمور و حتی شهر بالتیمور و بدگویی او علیه دیگر چهره‌های سرشناس هیچ پیچیدگی را در این شخصیت به ما نشان نمی‌دهد!
تصمیم رئیس جمهور برای کنارگذاشتن سوت نژادپرستی کوچکش و ظاهر کردن شیپور نژادپرستی فقط یک توضیح منطقی دارد و آن هم: درماندگی است.
رفتار رئیس جمهور آمریکا نشان می‌دهد که او می‌داند که احتمال دارد در انتخابات شکست بخورد- شاید شکستی با فاصله‌ی تحقیر آمیز- و از اینکه پس از تحویل این منصب به شخص دیگر چه ممکن است به سر او و تجارت فاسدش بیاید، می ترسد.
روی هم رفته آن چیزی که ما در توییت‌ها و عربده‌کشی‌های ترامپ می‌بینیم چیزی جز ترس محض نیست.
ترسی از روی آگاهی. او امروز در بیشتر ایالاتی که زمانی توانست رای آنها را بدست آورد، مانند اوهایو از جو بایدن، کاندیدای حزب دموکرات آمریکا عقب است. همچنین طبق آخرین نظرسنجی دانشگاه کوینیپیاک، 54 درصد از شرکت کنندگان گفتند در انتخابات 2020 قطعا به ترامپ رای نخواهند داد.
بیشتر سیاستمدارانی که با این اعداد و ارقام روبرو می‌شوند، سعی می‌کنند تا بوسیله‌ی برنامه‌ای جدید راهی برای جذب بیشتر رای دهندگان انجام دهند اما ترامپ فقط یک راه را به خوبی می‌شناسد: به هیجان آوردن طرفدارانش!
حالا دیگر سال 2016 نیست که او خود را به عنوان نجات دهنده‌ی بیرون از گود معرفی کند و معابد شیاطین، یعنی واشنگتن، را به آتش بکشد!
او فکر می‌کند که به عنوان یک رئیس جمهور، برای قطعی شدن برد در سال 2020، می بایست حالا به عنوان مدافع سفید‌پوستان و کسانی که در مناطق دور از شهرها زندگی می‌کنند، ظاهر شود، تا از این راه رای‌دهندگان وفادارش را وادار کند تا مشکلات موجود را به گردن سیاهان و شهروندان رنگین‌پوستی که در مناطق ساحلی و شهرها زندگی می‌کنند، بیاندازد.
ابزار ترامپ در این مسیر برافروختن احساسات وطن‌پرستی متعصبانه، تقویت احساس بیگانه هراسی و زنده‌کردن نژادپرستی سالهای دور آمریکا است. این بسیار خطرناک، و بله، اسفبار است که چنین مسائل حقیری، راهبرد رئیس جمهور یک کشوری شود که چندین فرهنگ را در خود جای داده است. اما برای ترامپ مهم نیست که منافع عمومی در کجا قرار دارد. به طور مسلم می‌توان گفت که رئیس جمهور آمریکا فقط به دنبال منافع شخصی خود است، زیرا می‌داند که در چه شرایط متزلزلی قرار دارد.
در حال حاضر ترامپ حق دارد که با خیال راحت به این فکر کند که تجارت و منافع او به واسطه‌ی انتصاب ویلیام بار به عنوان دادستان کل آمریکا، کسی که ظاهرا فکر می‌کند حیطه اختیارات یک رئیس جمهور مانند امپراطوری سزار است، محافظت می‌شود.
ترامپ این را می‌داند که چطور از عوامل ترس، نفرت و حس نارضایتی برای تحریک طرفدارانش استفاده کند. شاید بتواند این افراد را ناراحت‌تر کند اما نمی‌داند چطور تعدادشان را افزایش دهد. در انتخابات تعداد مهم است.
منبع: جام نیوز
افزایش گرایش علنی ترامپ به استفاده از خشونت و نفرت نژادی علیه رنگین‌پوستان، درخواست از روی خباثت او از چهار نماینده زن رنگین‌پوست برای بازگشت به کشورهایشان، رشته توییت‌های بدون توقف علیه نماینده شهر بالتیمور و حتی شهر بالتیمور و بدگویی او علیه دیگر چهره‌های سرشناس هیچ پیچیدگی را در این شخصیت به ما نشان نمی‌دهد!
تصمیم رئیس جمهور برای کنارگذاشتن سوت نژادپرستی کوچکش و ظاهر کردن شیپور نژادپرستی فقط یک توضیح منطقی دارد و آن هم: درماندگی است.
رفتار رئیس جمهور آمریکا نشان می‌دهد که او می‌داند که احتمال دارد در انتخابات شکست بخورد- شاید شکستی با فاصله‌ی تحقیر آمیز- و از اینکه پس از تحویل این منصب به شخص دیگر چه ممکن است به سر او و تجارت فاسدش بیاید، می ترسد.
روی هم رفته آن چیزی که ما در توییت‌ها و عربده‌کشی‌های ترامپ می‌بینیم چیزی جز ترس محض نیست.
ترسی از روی آگاهی. او امروز در بیشتر ایالاتی که زمانی توانست رای آنها را بدست آورد، مانند اوهایو از جو بایدن، کاندیدای حزب دموکرات آمریکا عقب است. همچنین طبق آخرین نظرسنجی دانشگاه کوینیپیاک، 54 درصد از شرکت کنندگان گفتند در انتخابات 2020 قطعا به ترامپ رای نخواهند داد.
بیشتر سیاستمدارانی که با این اعداد و ارقام روبرو می‌شوند، سعی می‌کنند تا بوسیله‌ی برنامه‌ای جدید راهی برای جذب بیشتر رای دهندگان انجام دهند اما ترامپ فقط یک راه را به خوبی می‌شناسد: به هیجان آوردن طرفدارانش!
حالا دیگر سال 2016 نیست که او خود را به عنوان نجات دهنده‌ی بیرون از گود معرفی کند و معابد شیاطین، یعنی واشنگتن، را به آتش بکشد!
او فکر می‌کند که به عنوان یک رئیس جمهور، برای قطعی شدن برد در سال 2020، می بایست حالا به عنوان مدافع سفید‌پوستان و کسانی که در مناطق دور از شهرها زندگی می‌کنند، ظاهر شود، تا از این راه رای‌دهندگان وفادارش را وادار کند تا مشکلات موجود را به گردن سیاهان و شهروندان رنگین‌پوستی که در مناطق ساحلی و شهرها زندگی می‌کنند، بیاندازد.
ابزار ترامپ در این مسیر برافروختن احساسات وطن‌پرستی متعصبانه، تقویت احساس بیگانه هراسی و زنده‌کردن نژادپرستی سالهای دور آمریکا است. این بسیار خطرناک، و بله، اسفبار است که چنین مسائل حقیری، راهبرد رئیس جمهور یک کشوری شود که چندین فرهنگ را در خود جای داده است. اما برای ترامپ مهم نیست که منافع عمومی در کجا قرار دارد. به طور مسلم می‌توان گفت که رئیس جمهور آمریکا فقط به دنبال منافع شخصی خود است، زیرا می‌داند که در چه شرایط متزلزلی قرار دارد.
در حال حاضر ترامپ حق دارد که با خیال راحت به این فکر کند که تجارت و منافع او به واسطه‌ی انتصاب ویلیام بار به عنوان دادستان کل آمریکا، کسی که ظاهرا فکر می‌کند حیطه اختیارات یک رئیس جمهور مانند امپراطوری سزار است، محافظت می‌شود.
ترامپ این را می‌داند که چطور از عوامل ترس، نفرت و حس نارضایتی برای تحریک طرفدارانش استفاده کند. شاید بتواند این افراد را ناراحت‌تر کند اما نمی‌داند چطور تعدادشان را افزایش دهد. در انتخابات تعداد مهم است.
منبع: جام نیوز
ارسال نظرات