به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «ببرک ارغند»، از نویسندگان افغانستان روز پنجشنبه (۳۱ مرداد) در سن ۷۳ سالگی در هلند درگذشت.
اقوام ارغند میگویند که او بدلیل ایست قلبی درگذشت. ببرک ارغند، در رشته ادبیات و علوم انسانی در کابل و در خبرنگاری تا درجه دکترا در بلغارستان تحصیل کرد.
نویسندگان افغانستان، ببرک ارغند را از جدیترین و مهمترین نویسندگان چپی دهه شصت مینامند که با اندیشه رئالیسم سوسیالیستی مینوشت.
این نویسندگان، میگویند که ببرک ارغند دلبستگی به شهرت نداشت و با نوشتن اثرهای زیادی با فروپاشی حکومت پیشین وی نیز در حاشیه ماند.
خلیل رمان، نویسنده در این باره گفت: دهه شصت و روندیکه در یک حرکت اجتماعی- سیاسی افغانستان آغاز شده بود، عمدهترین نویسندگان آن دهه و حتی در زمان حاضر اهل سیاست، نویسندگان، ترجمه کننده و ویراستاران و این چنین شخصیتهای جامعه، از نگاه حرفهای در یک طیف گسترده به حزب دموکراتیک خلق و حزب وطن ارتباط داشتند.
شماری از نویسندگان افغانستان، میگویند که ببرک ارغند با اندیشه رئالیسم سوسیالستی مینوشت و به همین علت زمانیکه حزب دموکراتیک خلق فروپاشید، دیگر هیچ نوشته ارغند مورد تأیید جامعه قرار نگرفت.
منوچهر فرادیس، نویسند گفت: مردم به صورت عموم خاطرهها و کتابهاییکه از وی دارند متعلق به حزب دموکراتیک خلق است، ولی این اثر گذاشت روی کارهای بعدی وی که بهگونهای که اگر او اعلام هم میکرد که من دیگر به این آرمان و ایدئولوژی وابسته نیستم.
حسین فخری، نویسنده افغانستان که درباره ببرک ارغند نوشتههایی دارد، اورا نویسندهای میدانند که در اثرهای وی زندهگی طبقه پایین جامعه بیشتر برجسته شدهاست.
وی گفت: ادبیات داستانی، مرهون نویسندگانی همچون ببرک ارغند است و نبود و درگذشت ایشان یک ضربه سنگین به ادبیات داستانی افغانستان به ویژه به ادبیات مهاجرت تلقی و پنداشته میشود.
مرجان، دست الوان، دفترچه سرخ، پهلوان مراد، اسپیکه اصیل نبود، کفتربازان، خانواده ما، سفر پرندهگان بی بال، اندوه و راه سرخ از اثرهای ببرک ارغند استند. کتاب سه جلدی راه سرخ وی، برنده جایزه سال همان زمان از سوی حزب دموکراتیک خلق نیز گردیده بود.