به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سید محمد حسینی با‌اشاره به اصرار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه سینما به حضور در مراسم اسکار گفت: برای اهل نظر و کسانی که با ساختار فرهنگی و سیاسی ایالات متحده آمریکا آشنایی دارند و ماهیت اسکار و کارگزاران و فهرست منتخب‌های آن را می‌دانند؛ تردیدی نیست که اسکار منبع و مجرایی برای ترویج فرهنگ لیبرالیستی و پیگیری اهداف استعماری و تحمیق فرهنگی توسط آمریکاست و عجیب است که برخی از اهالی فرهنگ و رسانه در پی حضور در این مراسم هستند.
این مدرس فیلم افزود: متاسفانه برخی عادت کرده‌اند که بدون مطالعه و نقشه فرهنگی و استراتژی درست و عزتمندانه، در زمین بدخواهان ملت ایران بازی کنند.
وی ماهیت سیاسی اسکار را هدف اشاره قرار داد و گفت: حضرات مرعوب اسکار تنها یک دلیل و تنها یک دلیل بیاورند که اسکار سیاسی نیست. وقتی کمپانی‌های بزرگ و پخش‌کنندگان فیلم‌ها را رصد می‌کنید؛ می‌بینید که پشت تمام فیلم‌های برگزیده، کمپانی‌ها و پخش‌کنندگانی قرار دارند که صهیونیستی بودن گردانندگانشان جای تردید ندارد.
حسینی همچنین افزود: یکی از اهداف برگزاری مراسم اسکار در واقع تعیین جهت سینمای جهان بر مبنای فیلم‌های برگزیده است. درست اتفاقی که بعد از انتخاب فیلم جدایی نادر از سیمین برای سینمای ایران رخ داد.
وی ادامه داد: هر دوره اسکار دارای رویکرد موضوعی و مضمونی است، یک سال تبلیغ چهره دگرخواهانه از آمریکا و یک بار توجیه حضور آمریکا در عراق و یک بار... بنابراین نفس حضور در اسکار یعنی؛ به رسمیت شناختن رویدادی که ما و فرهنگ ما را به رسمیت نمی‌شناسد.
این منتقد، انتخاب یک فیلم مستند - در جست‌وجوی فریده- برای شرکت در اسکار را به شیوه پنهان و شتابزده قابل تامل و بررسی توصیف کرد و گفت: درخصوص این انتخاب پرسش‌هایی وجود دارد؛ اما چند نکته اساسی ذهن منتقدان و نویسندگان کشور را بیشتر به‌خود مشغول کرده: از گونه فیلم گرفته تا ماهیت سیاسی اثر! در این میان شاید بهانه دوستان، پخش بین‌المللی اثر باشد. همچنان که همین بهانه در سال‌های گذشته مطرح بود. اما باز جای پرسش اینجاست که آیا؛ اثر دیگری از سینمای ایران در سال جاری میزان پخش و دیده شدن را به اندازه اثر منتخب نداشته و اگر اصولا سینمای ایران در حوزه پخش بین‌المللی دچار ضعف کهنه و دیرینه است آیا شایسته نیست قبل از دستپاچگی این چنینی، در انتخاب یک اثر مستند، به فکر علاج اساسی این معضل برآییم و آثار سینمای ایران را ابتدا مناسب شأن مردم کشورمان و در ثانی؛ در قواره پخش بین‌المللی آماده کنیم.
حسینی ادامه داد: غالبا فیلم‌هایی مورد توجه مخاطبان جهانی قرار می‌گیرند که نسبت به فرهنگ بومی خاستگاه خود، دارای نهایت احترام و ادب هستند. جمله زیبایی از متفکر شهید سید مرتضی آوینی شاید بتواند مبین دقیق این موضوع باشد که؛ «مردم جهان فورد را می‌ستایند، چون بشدت آمریکایی است و کوروساوا را می‌ستایند، چون بشدت ژاپنی است.»
گفتنی است هفته پیش یک هیئت سینمایی، مستند «در جست‌وجوی فریده» را به عنوان نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۲۰ انتخاب کرد.
منبع: کیهان
ارسال نظرات