به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، رومن پولانسکی، فیلمساز لهستانی- فرانسوی که با فیلم «یک افسر و یک جاسوس» به ماجرای قدیمی‌اتهام جاسوسی دریفوس یهودی پرداخته و این فیلم در بخش مسابقه اصلی جشنواره ونیز امسال حضور دارد، نتوانست برای نمایش فیلمش در ونیز حضور پیدا کند و در صورتی که جایزه‌ای هم نصیبش شود باز هم نمی‌تواند برای دریافت این جایزه به ونیز برود. همچنان که در سال ۲۰۰۳ نیز نتوانست برای دریافت اسکار بهترین کارگردانی به‌خاطر فیلم «پیانیست» به آمریکا برود.
دلیل این عدم حضور، حکمی‌است که دادگاه ایالات متحده آمریکا حدود ۴۲ سال پیش علیه پولانسکی صادر کرده و با آنکه شاکی پرونده از شکایت خود صرف نظر نموده، اما حکم دادگاه آمریکا نه تنها در این کشور مشمول مرور زمان نشده بلکه در کشور‌های هم‌پیمان آمریکا نیز هنوز به قوت خود باقی است. چنانچه در سال ۲۰۰۹ وقتی رومن پولانسکی در جشنواره فیلم زوریخ در سوییس شرکت کرده بود به درخواست دادگستری آمریکا در سوییس بازداشت شد تا تحویل مقامات آمریکایی شود و حتی پس از دو ماه زندانی، بیش از شش ماه نیز در خانه‌ای حبس بود، اما در نهایت به دلیل اعتراضات مختلف ناگزیر از آزادی‌اش شدند.
پیش از شروع جشنواره ونیز هم برخی مسئولین و اعضای هیئت داوران این جشنواره از انتخاب فیلم پولانسکی پشیمان و حتی نسبت به حضور وی در ونیز ابراز نگرانی می‌کردند از جمله لوکرسیا مارتل، کارگردان زن آرژانتینی و رئیس هیئت داوران ونیز در نشست خبری این جشنواره با اعلام اینکه از انتخاب فیلم پولانسکی در این جشنواره «بسیار ناراحت» است در ادامه گفت که در شب نمایش این فیلم که جمعه ۳۰ اوت خواهد بود، شرکت نخواهد کرد.
اما نکته قابل تأمل آنکه همین جشنواره ونیز در سال ۱۳۸۹ که جعفر پناهی به دلیل حضور فعال در فتنه پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ در دادگاه ایران محکوم شناخته‌شده بود، او را به این جشنواره دعوت کرد، مراسم تجلیل برایش برپا ساخت و حتی کارگاه آموزشی برای او تدارک دید در حالی که به تازگی حکم محکومیتش صادر شده بود! جشنواره‌ای که پس از گذشت ۴۲ سال از محکومیت یک فیلمساز در دادگاه‌های آمریکا به‌عنوان ضابط قضایی آمریکاییان عمل می‌کند! یعنی یک جشنواره ظاهرا هنری به محل اجرای احکام آمریکایی بدل شده است! گفتنی است یکی از دلائل عدم حضور رومن پولانسکی در جشنواره ونیز، ترس وی از این بود که توسط مسئولان این جشنواره یا مقامات ایتالیایی تحویل آمریکایی‌ها شود!
اما نکته قابل تأمل آنکه همین جشنواره ونیز در سال ۱۳۸۹ که جعفر پناهی به دلیل حضور فعال در فتنه پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ در دادگاه ایران محکوم شناخته‌شده بود، او را به این جشنواره دعوت کرد، مراسم تجلیل برایش برپا ساخت و حتی کارگاه آموزشی برای او تدارک دید در حالی که به تازگی حکم محکومیتش صادر شده بود! جشنواره‌ای که پس از گذشت ۴۲ سال از محکومیت یک فیلمساز در دادگاه‌های آمریکا به‌عنوان ضابط قضایی آمریکاییان عمل می‌کند! یعنی یک جشنواره ظاهرا هنری به محل اجرای احکام آمریکایی بدل شده است! گفتنی است یکی از دلائل عدم حضور رومن پولانسکی در جشنواره ونیز، ترس وی از این بود که توسط مسئولان این جشنواره یا مقامات ایتالیایی تحویل آمریکایی‌ها شود!
منبع: کیهان
ارسال نظرات